DEVLET VE ÖZEL OKULLARDA ÖĞRENİM GÖREN ÇOCUKLARIN ÇOCUK OYUNLARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2017, Sayı: 34, 19 - 29, 06.06.2017

Fatih Kaya , Lokman Karakaş Serkan Paçacı , Mustafa Said Erzeybek

Öz

Bu araştırmada devlet ve özel okullarda öğrenim gören
7-10 yaş grubu çocukların çocuk oyunlarına ilişkin görüşleri incelendi.
Araştırmaya, Erzurum
İli Millî Eğitim Müdürlüğüne bağlı beş özel
ve üç devlet okulundan toplam 160 öğrenci
katıldı.
Çocukların oyunlara ilişkin görüşleri “çocuk
oyunları anketi” ile belirlendi. Verilerin analizinde yüzde ve frekans
analizleri ile birlikte Ki-Kare (χ2) analizleri kullanıldı. Çocukların en sevdikleri oyunlar
arasında bilgisayar oyunları ön plandadır. Çocuklar en çok parklarda oyun
oynamakta ve okulda en çok oynadıkları oyunlar seksek ve saklambaçtır.
Çocukların geleneksel oyunlarımızdan seksek, körebe ve saklambacı bildikleri ve
oyun oynamaya engel olan en önemli faktörün ise
dersler olduğu görüldü. Bundan başka anne-baba desteğinin özel
okulda daha fazla olduğu görüldü. Bilgisayar oyunları hareketsizlik açısından
çocuklar için hala en büyük problemdir. 

Anahtar Kelimeler

çocuklar, çocuk oyunları

Kaynakça

• Akandere, M. (2003). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Akandere, M. (2004). Eğitici okul oyunları (3. bs.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Akbari, H., Abdoli, B., Shafizadeh, M., Khalaji, H., Hajihosseini, S., & Ziaee, V. (2009). The effect of traditional games in fundamental motor skill development in 7-9 year-old boys. Iranian Journal of Pediatrics, 19 (2), 123-129
• Anne Çocuk Eğitimi Vakfı (28.05.2014). Türkiye’de 0-8 yaş arası çocuğa yönelik aile içi şiddet araştırması, 27 Mayıs 2014, İstanbul, 19.06.2016 tarihinde www.ailecocuksiddet.info/RAPOR.pdf adresinden alınmıştır.
• Arslan, M. (2004). Türk popüler dindarlığı. İstanbul: Dem Yayınları.
• Baranowski, T., Abdelsamad, D., Baranowski, J., O’Connor, T. M., Thompson, D., Barnett, A., et al. (2012). Impact of an active video game on healthy children’s physical activity. Pediatrics, 129 (3), e636-e642
• Başal, H. A. (2007). Geçmiş yıllarda Türkiye'de çocuklar tarafından oynanan çocuk oyunları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (2) 243-266.
• Başal, H. A. (2010). Geçmişten günümüze Türkiye’de geleneksel çocuk oyunları. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
• Baykoç, D. N. (2000). Üniversite çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. (1. bs.). İstanbul: Esin Yayınevi.
• Berry, T. R., Spence, J. C., Blanchard, C., Cutumisu, N., Edwards, J., & Nykiforuk, C. (2010). Changes in BMI over 6 years: the role of demographic and neighborhood characteristics. International Journal of Obesity, 34 (8), 1275-1283.
• Candan, N. (2014, Mayıs). Normal ve üstün zekalı çocukların çocuk oyunlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. 7. Ulusal Spor Bilimleri Öğrenci Kongresi Bildirisi, Karaman, Türkiye
• Candan, N., Kaya, F., & Erzeybek, M.S. (2013). Farklı okul türündeki öğrencilerin çocuk oyunlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Proceedings of the 55. ICHPER•SD Anniversary World Congress and Exposition, 168, 64.
• Dikeçligil, B. (1998). “Araştırma metodolojisi” Yaşama tarzları. Ankara: AAK Yy. s.17
• Eroglu, G. (2009). Geçmişteki çocukluk oyunları ve oyuncakları üzerine nitel araştırma: Malatya Sürgü Kasabası örneği. Hikmet Yurdu, 2 (3), 287-316.
• Gander, M.J., & Gardiner, H.W. (2004). Çocuk ve ergen gelişimi. (Çev: B. Onur). Ankara: İmge Kitabevi
• Horzum, M. B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36 (159).
• Fogel, V. A., Miltenberger, R. G., Graves, R., & Koehler, S. (2010). The effects of exergaming on physical activity among inactive children in a physical education classroom. Journal of Applied Behavior Analysis, 43 (4), 591-600.
• Keskin, A. (2009). Oyunların çocukların çoklu zekâ alanlarının gelişimine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16).
• Kuzutürk, E. ve Yılmaz, E. (2016). Kırsal alanda yaşayan çocuklar için eşit bir başlangıç projesi. Anne Çocuk Eğitimi Vakfı (AÇEV). Taymaz Matbaacılık.
• Özhan, M. (1990). Çocuk oyunlarımız. Ankara: Kültür Bakanlığı.
• Parisod, H., Pakarinen, A., Kauhanen, L., Aromaa, M., Leppänen, V., Liukkonen, T. N., et al. (2014). Promoting children's health with digital games: A review of reviews. Games for Health: Research, Development, and Clinical Applications, 3 (3), 145-156.
• Pehlivan, H. (2005). Oyun ve öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık
• Pınar, S., Yetkin, M.K., Kaya, F., Ozdöl, Y., & Biçer, B. (2011). Socio-economic statues and physical activity levels of 3th grade students: a case study in Istanbul Beykoz province. Journal of Social Sciences, 7 (3), 331
• Poyraz, H. (1999). Okul öncesi dönemde oyun ve oyuncak. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sevinç, M. (2009). Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde oyun. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
• Yeşilyaprak, B. (2006). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. Ankara: Pegem A Yayıncılık