ÖĞRETMENLERİN TERS YÜZ ÖĞRENME ÖZ-YETERLİK ALGILARI İLE ÖĞRENEN ÖZERKLİĞİNİ DESTEKLEME DAVRANIŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Yıl 2021, Sayı: 42, 344 - 366, 30.06.2021

İshak Kozikoğlu , Engin Erbenzer , Gülşah Ateş

https://doi.org/10.33418/ataunikkefd.796531

Cited By: 6

Öz

Bu araştırma, öğretmenlerin ters yüz öğrenme öz-yeterlik algıları ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmanın çalışma grubu, 301 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada “Öğrenen Özerkliğini Destekleme Ölçeği” ve “Ters Yüz Öğrenme Öğretmen Öz-Yeterlik Algı Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler betimsel istatistikler, t-testi, ANOVA, Pearson Çarpım Momentler Korelasyon katsayısı ve basamaklı regresyon analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada sonuç olarak öğretmenlerin ters yüz öğrenme öz-yeterlik algılarının yüksek, öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarının ise çok yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Erkek öğretmenlerin ve teknoloji konusunda hizmet içi eğitim almış öğretmenlerin ters yüz öğrenme öz-yeterlik algılarının daha yüksek düzeyde olduğu ortaya çıkmıştır. Temel eğitim (Sınıf ve okul öncesi öğretmenliği) öğretmenlerinin Matematik ve Fen alanları öğretmenlerine göre öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarının daha yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır. Teknoloji kullanım yeterliği yüksek olan öğretmenlerin ters yüz öğrenme öz-yeterliklerinin ve öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarının daha yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Öğretmenlerin öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arttıkça ters yüz öğrenme öz-yeterlik algılarının da artış gösterdiği belirlenmiştir. Ayrıca araştırmada, öğretmenlerin öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarından duygu düşünce desteği, öğrenme süreci desteği ve değerlendirme desteğinin öğretmenlerin ters yüz öğrenme öz-yeterlik algılarındaki varyansının %25’ini açıklayacak güçte olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Dolayısıyla hem teknoloji okur-yazarlığı hem de ters yüz öğrenme yaklaşımı gibi güncel yaklaşımlara yönelik öğretmenlere hizmet içi eğitimler düzenlenebilir ve öğretmen adaylarına yönelik hizmet öncesi öğretmen eğitimi programlarında bu doğrultuda gerekli düzenlemeler yapılabilir.

Anahtar Kelimeler

Ters yüz öğrenme, öğrenen özerkliği, öz-yeterlik

Kaynakça

• Afrilsayanti, A., Cahyono, B. Y. ve Astuti, U. P. (2016). Effect of flipped classroom model on Indonesıan EFL students’ writing ability across and individual differences in learning. International Journal of English Language and Linguistics Research, 4(5), 65-81.
• Akbulut, F. (2019). Ters yüz öğrenme modeline yönelik akademisyen görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
• Al-Harbi, S. S. ve Alshumaimeri, Y. A. (2016). The flipped classroom impact in grammar class on EFL Saudi secondary school students’ performances and attitudes. English Language Teaching, 9(10), 60-80.
• Alkın-Şahin, S., Tunca, N. ve Oğuz, A. (2015). Sınıf öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini ve eleştirel düşünmeyi destekleme davranışları, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 10(11),1-16.
• Aydın, B. (2016). The effects of flipped classroom model on academic achievement, homework/task stress level and transfer of learning (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Universitesi, Isparta.
• Balıkçı, H. C. (2015). "Flipped classroom" modeliyle hazırlanan derse ilişkin öğrenci görüşlerinin ve ders başarılarının değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
• Basal, A. (2015). The implementation of a flipped classroom in foreign language teaching. Turkish Online Journal of Distance Education, 16(4), 28-37.
• Bell, M. R. (2015). An investigation of the impact of a flipped classroom instructional approach on high school students’ content knowledge and attitudes toward the learning environment (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Brigham Young University, Utah.
• Bormann, J. (2014). Affordances of flipped learning and its effects on student engagement and achievement. Graduate Research Papers, 137.
• Bozgeyikli, H., Sünbül, A. M., Kesici, Ş. ve Üre, Ö. (2003). İlköğretim öğretmenlerinin öğrencileri motive etme düzeyleri ile temel psikolojik ihtiyaçlarının ilişkisel analizi. VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Malatya, İnönü Üniversitesi.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Castle, K. (2004). The meaning of autonomy in early childhood teacher education. Journal of Early Childhood Teacher Education, 25(1), 3-10.
• Çelikten, M. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 207-237.
• Çibik, B. (2017). The effect of flipped classroom model on learner autonomy (Yüksek lisans tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Çukurbaşı, B. (2016). Ters yüz edilmiş sınıf modeli ve lego-logo uygulamaları ile desteklenmiş probleme dayalı öğretim uygulamalarının lise öğrencilerinin başarı ve motivasyonlarına etkisi (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Demirer, V. ve Aydın, B. (2017). Ters yüz sınıf modeli çerçevesinde gerçekleştirilmiş çalışmalara bir bakış: içerik analizi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7(1), 57-82.
• Durmuşçelebi, M. ve Çetinkaya, M. (2018). Öğretmenlerin öğrenen özerkliğini destekleme ve sergileme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(1), 330-348.
• Duy, B. (2007). Güdülenme ve bireysel farklılıklar. Alim Kaya (Ed.) Eğitim psikolojisi içinde, (587637). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Ediş, S. (2017). Flipped instruction for English language learner autonomy (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Ekinci, N. (2016). Sınıf öğretmenlerinin öğretme-öğrenme anlayışları ve öğrenen özerkliğini destekleyici davranışları arasındaki ilişkiler. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 19, 1-16.
• Ekmekçi, E. (2014). Harmanlanmış öğrenme odaklı tersten yapılandırılmış yazma sınıfı modeli (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Erdoğan, İ. (2015). Gelenek ve gelecek ikileminde öğretmen olmak: Metakognitif bir bakış, Geleceğin Öğretmeni Temalı XIV. Geleneksel Eğitim Sempozyumu . İstanbul: Türkiye Özel Okullar Derneği Yayınları.
• Erdoğan, E. ve Akbaba, B. (2019). Ters yüz edilmiş sınıf modeliyle ortaokul öğrencilerinin sosyal bilgiler dersi akademik başarılarının geliştirilmesi. Cumhuriyet International Journal of Education, 8(1), 193-213.
• Erensayin, E., Güler, Ç. ve Erensayin, E. (2019). Ters yüz öğrenme öğretmen öz-yeterlik ölçeği geçerlik ve güvenirliği. Ispec 3. Uluslararası Sosyal ve Beşerî Bilimler Kongresi Tam Metin Kitabı (s.395-399).
• Ergür, D. O. (2010). Öğrenen özerkliğinin kazandırılmasında öğretmenin rolü. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya, Turkey,
• Farah, M. (2014). The impact of using flipped classroom instruction on the writing performance of twelfth grade female Emirati students in the applied technology high school (ATHS) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). The British University, Dubai.
• Gardner, D. ve Miller, L.( 1999). Establishing self-access: from theory to practice. Cambridge: Cambridge University Press.
• Gencer, B. G., Gürbulak, N. ve Adıgüzel, T. (2014). A new approach in learning and teaching: The flipped classroom. Proceedings of International Teacher Education Conference, Sakarya, Turkey.
• Gilboy, M. B., Heinerichs, S. ve Pazzaglia, G. (2015). Enhancing student engagement using the flipped classroom. Journal of Nutrition Education and Behavior, 47(1), 109-114.
• Göçer, A. (2016). Türkçe eğitimde öğrenen özerkliği ve etkileşimli sınıf ortamı tasarımının önemi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 188-201.
• Güneş, F. (2012). Eğitimde zihinsel bağımsızlık. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 3-21.
• Güven, D. (2010). Profesyonel bir meslek olarak Türkiye’de öğretmenlik. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 27(2), 13-21.
• Güvenç, H. (2011). Sınıf öğretmenlerinin özerklik destekleri ve mesleki öz-yeterlik algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(1), 99-116.
• Hayırsever, F. ve Orhan, A. (2018). Ters yüz edilmiş öğrenme modelinin kuramsal analizi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 572-596.
• Hung, H. (2015). Flipping the classroom for english language learners to foster active learning. Computer Assisted Language Learning, 28(1), 81-96.
• Kara, C. O. (2016). Tıp fakültesi klinik eğitiminde “ters yüz sınıf modeli” kullanılabilir mi? (Yüksek lisans tezi) Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Karaca, C. (2017). Öğretim teknolojilerinde güncel bir yaklaşım: ters yüz öğrenme. Demirel, Ö., Dinçer, S. (Ed). Eğitim bilimlerinde yenilikler ve nitelik arayışı. Pegem Atıf İndeksi, 0, 01-1336. doi:10.14527/368
• Karakaya, Ş. (2004). Esnek öğrenme. Pegem Yayıncılık, Ankara.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kardas, F. ve Yesilyaprak, B. (2015). A current approach to education: flipped learning model. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 48(2), 103-121.
• Kertil, M. (2008). Matematik öğretmen adaylarının problem çözme becerilerinin modelleme sürecinde incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğilim ve Bilim, 142, 56-64. Kozikoğlu, İ. ve Camuşcu, İ. (2019). Ortaokul öğrencilerinin ters yüz öğrenme hazırbulunuşlukları ile araştırma/sorgulamaya yönelik tutumları arasındaki ilişki. Yaşadıkça Eğitim, 33(2), 187-201.
• Mok, H. M. (2014). Teaching tip: The flipped classroom. Journal of Information Systems Education, 25(1), 7-11. Oblinger, D. ve Hawkins, B. (2006). The myth about online course development: a faculty member can individually develop and deliver an effective online course, Educause Review, 4(1), 14-15
• Oğuz, A. (2013). Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeğinin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2177-2194.
• Oğuz, A. ve Dönmez, N. (2017). Ortaokul öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini desteklemelerine yönelik ihtiyaç analizi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4393-4409.
• Partnership For 21st Century Skills, (P21). (2013). Framework for 21st century learning. 17 Mart 2020 tarihinde http://www.p21.org/about-us/p21-framework sayfasından erişilmiştir.
• Plumm, K. M. (2008). Technology in the classroom: Burning the bridges to the gaps in gender-biased education?. Computers & Education, 50, 1052–1068.
• Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6.
• Sarıtaş, M. T. ve Yıldız, Ö. (2015). Eğitimde oyunlaştırma (gamification) ve ters yüz sınıflar (sınıflar). Akademik Bilişim 2015, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Sezer, B. (2015). Gerçekleştirilen teknoloji destekli tersine çevrilmiş sınıf uygulamasının yansımaları. 3. Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Sletten, S. R. (2017). Investigating flipped learning: Student self-regulated learning, perceptions, and achievement in an introductory biology course. Journal of Science Education and Technology, 26(3), 347-358.
• Sun, J. C. Y., Wu, Y. T. ve Lee, W. I. (2017). The effect of the flipped classroom approach to OpenCourseWare instruction on students’ self‐regulation. British Journal of Educational Technology, 48(3), 713-729.
• Talan, T. ve Gülseçen, S. (2018). Ters-yüz sınıf ve harmanlanmış öğrenmede öğrencilerin öz-düzenleme becerilerinin ve öz-yeterlik algılarının incelenmesi. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 9(3), 563-580.
• Turan, Z. (2015). Ters yüz sınıf yönteminin değerlendirilmesi ve akademik başarı, bilişsel yük ve motivasyona etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, K., Oğuz, A. ve Altınkurt, Y. (2017). Öğretmenlerin liderlik davranışları ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 659-675.