SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ YAPILANDIRMACILIK 5E MODELİ DERS PLANLARINDA YÖNTEM TERCİHLERİ VE MİKRO ÖĞRETİM UYGULAMASINA İLİŞKİN ÖZ DEĞERLENDİRMELERİ

Yıl 2021, Sayı: 43, 25 - 54, 29.12.2021

Elif Torun

https://doi.org/10.33418/ataunikkefd.856840

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının yapılandırmacılık 5E modeline dayalı olarak hazırladığı ders planlarında kullanmayı tercih ettikleri yöntem/teknikleri belirlemek ve mikro öğretim uygulaması sürecine ilişkin görüşlerini almaktır. Bu amaç doğrultusunda Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının ders planları analiz edilmiş ve mikro öğretim uygulaması sonrası öz değerlendirmeleri alınmıştır. Çalışma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar yarıyılında yapılmıştır. Çalışma, 26’sı kadın 12’si erkek olmak üzere 38 üçüncü sınıf Sosyal Bilgiler öğretmen adayıyla yürütülmüştür. Çalışmada amaca yönelik örnekleme yöntemi tercih edilmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının “Özel Öğretim Yöntemleri II” dersi kapsamında hazırladıkları yapılandırmacılık 5E modeline dayalı ders planları nitel araştırma yaklaşımlarından doküman analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Öz değerlendirme formu hazırlanırken, değerlendirmede dikkat edilecek hususlar alan uzmanı ile birlikte belirlenerek formun kapsam geçerliliği arttırılmış, sonrasında Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının görüşüne sunularak forma nihai şekli verilmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının öz değerlendirmeleri ise içerik analizine tabi tutulmuştur. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının yapılandırmacılık 5E modeli ders planlarında en çok tercih ettikleri yöntem ve tekniklerin; oyun, iş birlikli öğrenme, metafor, drama, zihin haritası ile bilgisayar destekli yöntem ve teknikler olduğu belirlenmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının ders planlarında öğrenci merkezli yöntem ve tekniklere daha sık yer verdiği tespit edilmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının öz değerlendirme formları incelendiğinde mikro öğretim öncesi, heyecan, korku kodları ön plana çıkarken, mikro öğretim esnasında heyecan, rahat, mikro öğretim sonunda, rahat, mutlu kodlarının ön plana çıktığı belirlenmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının kendilerinde beğendikleri yanların sınıf hakimiyeti, özgüven; beğenmedikleri veya değiştirmek istedikleri yanların ise dil anlatım, etkinlikler olduğu belirlenmiştir. Bulgulardan yola çıkarak Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının zengin bir yöntem ve teknik bilgisine sahip olduğu ve kendilerine dair gerçekçi değerlendirmelerde bulundukları sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal bilgiler, sosyal bilgiler öğretmen adayı, 5E modeli, mikro öğretim, öz değerlendirme

Teşekkür

Çalışmaya değerli görüşleriyle katkı sağlayan Prof. Dr. Ayşegül ŞEYİHOĞLU' na teşekkür ederim.

Kaynakça

• Abakay, U., Alincak, F. & Demir, H. (2016). The effects of microteaching practices on pre- service physical education and sport teachers’ attıtudes towards teaching profession. European Journal of Education Studies, 2(9), 127-135.
• Açıkgöz, K. Ü. (2005). Etkili öğrenme ve öğretme, (7.Baskı), İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Ağgül Yalçın, F., & Bayrakçeken, S. (2010). 5E öğrenme modelinin fen bilgisi Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının asit-baz konusu başarılarına etkisi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(2), 508-531.
• Akar, H., & Yıldırım, A. (2004). Oluşturmacı öğretim etkinliklerinin sınıf yönetimi dersinde kullanılması: Bir eylem araştırması. İyi Örnekler Konferansı, 1-15.
• Akaydın, B. B., & Kaya, S. (2018). Sosyal Bilgiler dersinde animasyon içeren ve içermeyen 5e modeli’nin öğrencilerin başarı ve tutumuna etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1), 171-179.
• Akbaba-Dağ, S. & Doğan-Temur, Ö. (2018). Sınıf öğretmeni adaylarının mikro öğretim ders imecesi uygulaması ile ilgili görüşleri. Academy Journal of Educational Sciences, 2(2), 120-133.
• Akınoğlu, O. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve coğrafya öğretimi. Marmara Coğrafya Dergisi, (10).
• Akkuş, H. & Üner, S. (2017). The effect of microteaching on pre-service chemistry teachers’ teaching experiences. Cukurova University Faculty of Education Journal, 46(1), 202-230.
• Anagün, Ş.S. (2009). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinde yapılandırmacı öğrenme yoluyla fen okuryazarlığı geliştirilmesi: bir eylem araştırması. http://libra.anadolu.edu.tr/tezler/2008/552481.pdf adresinden erişilmiştir. (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Eskişehir.
• Arıcı, N. & Dalkılıç, E. (2006). Animasyonların bilgisayar destekli öğretime katkısı: Bir uygulama örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14, 421-420.
• Atav, E., Kunduz, N. & Seçken, N. (2014). Biyoloji eğitiminde mikro öğretim uygulamalarına dair öğretmen adaylarının görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 1-15.
• Ayaz, M. F. (2015). 5E öğrenme modelinin öğrencilerin tutumlarına etkisi: bir meta-analiz çalışması. Electronic Journal of Education Sciences, 4(7).
• Aydın Çolak, E. (2019). 5E öğrenme modelinin öğrenci başarısına ve kalıcılığına etkisi (Master's thesis, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü).
• Aydoğmuş, E. (2008). Lise 2 fizik dersi iş-enerji konusunun öğretiminde 5E modelinin öğrenci başarısına etkisi (Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü).
• Ayvacı, H. Ş., & Bakırcı, H. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin fen öğretim süreçleriyle ilgili görüşlerinin 5e modeli açısından incelenmesi. Journal of Turkish Science Education, 9(2), 132-151.
• Başkan, Z., Alev, N. & Atasoy, Ş. (2007). Fen bilgisi öğretmen adaylarının 5E modelinin uygulamaları hakkındaki görüşleri, EDU7, 2(2), 38–59
• Becker, H. K., Mousiniyet, S. (2004). A Comprosion of student’s achievement and attitudes between constructivist on traditional clasroom environment in thlaind vocational electronic programs. Journal of Vocational Education Research, 29:133-153
• Bıyıklı, C., & Yağcı, E. (2014). 5E öğrenme modeli’ne göre düzenlenmiş eğitim durumlarının bilimsel süreç becerilerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 15(1), 45-79.
• Bilen, K. (2015). Effect of micro teaching technique on teacher candidates’ beliefs regarding mathematics teaching. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 174, 609-616.
• Bilgin, I., Ay, Y., & Coskun, H. (2013). 5E öğrenme modelinin ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin madde konusundaki basarılarına etkisinin ve model hakkında öğrenci görüşlerinin incelenmesi Kastamonu Journal of Education, 21(4), 1449-1470.
• Bilgin, İ. ve Geban, Ö. (2004). İşbirlikli öğrenme yöntemi ve cinsiyetin sınıf öğretmenliği bölümü öğretmen adaylarının fen bilgisi dersine karşı tutumlarına, fen bilgisi dersindeki başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 9-18.
• Boddy, N., Watson, K., & Aubusson, P. (2003). A trial of the 5E: A referent model for construvtivist teaching and learning. Research in Science Education, 33, 27-42.
• Bozdoğan, A. E. & Altunçekiç, A. (2007). Fen bilgisi sosyal bilgiler öğretmen adaylarının 5e öğretim modelinin kullanılabilirliği hakkındaki görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 579-590.
• Buntod, P.C., Suksringam, P. & Singseevo, A. (2010). Effects of learning environmental education on science process skills and critical thinking of mathayomsuksa 3 students with different learning achievements. Journal of Social Sciences 6 (1), 60-63.
• Bybee, R. W. (1997). Achieving scientific literacy: From purposes to practices. Westport, CT: Heinemann.
• Bybee, R. W., Taylor, J. A., Gardner, A., Scotter, P. V., Powell, J. C., Westbrook, A. & Landes, N. (2006). The BSCS 5E instructional model: Origins and effectiveness. Colorado Springs, 5, 88-98.
• Campbell, M. (2006). The Effects of the 5e learning cycle model on students’ understanding of force and motion concepts. (Master’s thesis) University of Central Florida Department of Teaching and Learning Principles, Florida. (https://stars.library.ucf.edu/etd/809/ adresinden 12.12.2020 tarihinde erişilmiştir.)
• Çelebi, C. (2006). Yapılandırmacılık yaklaşımına dayalı işbirlikli öğretimim 5. sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Çelik, B. (2010). Piyano eğitiminde video kamera kullanımı. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 785-800.
• Çeliksoy F. (2017). Sosyal Bilgiler Dersinde 5E Modelinin Kullanımın Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi ve Öğrencilerin Uygulamaya Yönelik Görüşleri YÖK Tez’den erişilmiştir (485997)
• Çepni, S. (2005). Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
• Çoban, A. (2015). Öğretmen eğitiminde mikro-öğretim ve farklı yaklaşımlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14, 219-231.
• Daşdemir, İ. (2013). Animasyon kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenilen bilgilerin kalıcılığına ve bilimsel süreç becerilerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(4), 1287-1204.
• Demirel, Ö. (2005). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. (8. Baskı), Ankara: Pegem A Yayıncılık
• Dere, İ. (2019). Sosyal bı̇lgı̇ler öğretmen adaylarının mı̇kro öğretı̇m uygulaması hakkındaki̇ değerlendı̇rmelerı̇. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 10(19), 29-61.
• Dilmaç, O. & Yıldız, C. (2017). Görsel sanatlar öğretmeni yetiştirmede mikro öğretimin etkisi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication-TOJDAC, 7(2), 285-294.
• Doolittle, P. E., & Camp, W. G. (1999). Constructivism: The career and technical education perspective. Journal of vocational and technical education, 16(1), 23-46. Driscoll, M. (2000). Psychology of learning for ınstruction. Boston: Allyn & Bacon.
• Duban, N. & Kurtdede-Fidan, N. (2015). Öğretmen adaylarının mikro-öğretim uygulamalarına bakışı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41). 949-959.
• Duman, N., & Şeyihoğlu, A. (2018). Coğrafya öğretiminde drama ile desteklenmiş yapılandırmacılık 5E modeli ders planı ve görüşler. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 25-46.
• Eisenkraft, A. (2003). Expanding the 5e model. The Science Teacher, 70(6), 56-59.
• Erdem, E., & Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23).
• Erökten, S. & Durkan, N. (2009). Özel öğretim yöntemleri II dersinde mikro öğretim uygulamaları. 1. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi Tam Metin Kitabı. Çanakkale Üniversitesi, 1-3 Mayıs, Çanakkale.
• Feyzioğlu, E. Y., & Ergin, Ö. (2012). 5E öğrenme modelinin kullanıldığı öğretimin yedinci sınıf öğrencilerinin öğrenme yaklaşımlarına etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 6(1), 23-54.
• Feyzioğlu, E., & Demirci, N. (2013). Sınıf ve Fen Bilimleri Öğretmenlerinin 5E Öğrenme Modeliyle İlgili Bilgileri, Farkındalıkları ve Görüşleri/Class and Science Teachers' Knowledge Awarenes and Opinions about the 5E Learning Model. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 131-163.
• Fosnot, C. T., & Perry, R. S. (2007). Oluşturmacılık: Psikolojik bir öğrenme teorisi. Durmuş, S. (Çev. Ed.) Oluşturmacılık: teori, perspektifler ve uygulama. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Gagnon, G. W., & Collay, M. (2001). Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms. Corwin Press.
• Genç, H.N. (2003). Eğitimde yaratıcı dramanın alımlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24,196-205.
• Gödek, Y. (2016). Science teacher trainees’ microteaching experiences: A focus group study. Educational Research and Reviews, 11(16), 1473-1493.
• Görgen, İ. (2003). Mikro öğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.
• Gül, Ş. (2011). 5E modeline dayalı olarak hazırlanan ders yazılımının öğrencilerin başarılarına, tutumlarına ve kavram yanılgılarının giderilmesine etkisi. (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Güven, A. (2012). İlköğretim 4. ve 5. sınıf Türkçe derslerinde drama yönteminin kullanımı üzerine nitel bir çalışma. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 1(2), 52-62.
• Güven, S., Kahveci, Ö., Öztürk, Y. ve Akın, Ö. (2016). Türkiye’de mikro öğretim uygulamalarıyla ilgili yapılan çalışmaların içerik analizi. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 2(1), 19-34.
• Hırça, N. (2008). 5E modeline göre "iş, güç ve enerji" ünitesiyle ilgili geliştirilen materyallerin kavramsal değişime etkisinin incelenmesi. (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Işık Mercan, S. (2012). Yapılandırmacı yaklaşım 5E modelinin 10. sınıf coğrafya dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• İlter, İ., & Ünal, Ç. (2014). Sosyal Bilgiler öğretiminde 5E öğrenme döngüsü modeline dayalı etkinliklerin öğrenme sürecine etkisi: Bir eylem araştırması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 181(181), 295-320.
• İşcan, C. D. (2014). Sosyal Bilgiler Dersinde 5E Öğrenme Döngüsü Modelinin Kullanımı. Journal of Education and Future, 1(5), 1-12.
• Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliği 2012- 2015 Lisans Programı:http://www.katalog.ktu.edu.tr/DersBilgiPaketi/semester.aspx?pid=38&lang=1&sid=30 adresinden 02.12.2017 tarihinde erişilmiştir.
• Karadeniz, M. H. (2014). Okul öncesi öğretmeni adaylarının genişletilmiş mikro öğretim tekniğini matematik eğitiminde sürece dâhil etme durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(1), 101-120.
• Karataş, F. Ö. & Cengiz, C. (2016). Özel öğretim yöntemleri II dersinde gerçekleştirilen mikro-öğretim uygulamalarının kimya öğretmen adayları tarafından değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 24(2), 565-584.
• Karataş, F. Ö., Cengiz, C., & Uludüz, Ş. M. (2020). Öğretim sürecinde endişenin azaltılması için mikro-öğretimin yeniden düzenlenmesi: Öğretmen adaylarının görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 14(1), 30-56.
• Keser, Ö. F. (2003). Fizik eğitimine yönelik bütünleştirici bir öğrenme ortamı tasarımı ve uygulaması. (Yayımlanmamış doktora tezi), KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Kızılabdullah, Y. (2008). Yapılandırmacılık yaklaşımının ilköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersinin amaçlarının gerçekleşmesine etkisi. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Koç, G., & Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan yapılandırmacılığa: eğitimde yeni bir paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(27).
• Koç, G., (2002). Yapılandırıcı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Koç, Y., Şimşek, Ü., & Has, C. (2013). “Işık” ünitesinin öğretiminde bilgisayar animasyonlarının etkisi. Muş Alparslan Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(2), 145-156.
• Kolomuç, A. (2009). 11. sınıf “kimyasal reaksiyonların hızları” ünitesinin 5E modeline göre animasyon destekli öğretimi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Kuran, K. (2009). Mikro Öğretimin Öğretmenlik Meslek Bilgi ve Becerilerinin Kazanılmasına Etkisi/The Effect of Micro Teaching on Teachers' Gaining of Knowledge and Skills. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 383-400.
• Kuş, Z. & Karatekin, K. (2009). İş birliğine dayalı öğrenmenin Sosyal Bilgiler dersinde akademik başarı üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 589-604.
• Marulcu, İ. & Dedetürk, A. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının mikro-öğretim yöntemini uygulamaları: bir eylem araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25).
• MEB (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 4-7. sınıflar). http://mufredat.meb.gov.tr adresinden erişilmiştir.
• Meral, E., & Şimşek, U. (2014). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenme tekniklerinin 6. Sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi. Journal of Computer and Education Research, 2(4), 134-151.
• Meutia, P. D., Elyza, F. ve Yusnila, Y. (2018). Pre-service teachers’ performance post microteaching class in field experıence program. Englisia Journal, 5(2), 102-112.
• Nakipoğlu, C. (2001). Maddenin yapısı ünitesinin işbirlikli öğrenme yöntemi kullanılarak kimya öğretmen adaylarına öğretilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 131-143.
• Okumuşlar, M. (2007). 5E yapılandırmacı öğretim modeli ve din kültürü ve ahlak bilgisi dersi işleniş örneği. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 24(24), 171-184.
• Olssen, M. (1996). Radical constructivism and its failings: Anti‐realism and individualism. British Journal of Educational Studies, 44(3), 275-295.
• Oral, B. (2000). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenme ile küme çalışması yöntemlerinin öğrencilerin erişileri, derse yönelik tutumları ve öğrenilenlerin kalıcılığı üzerindeki etkileri. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(19), 43-49.
• Önal, İ. (2008). Özel öğretim yöntemleri 2 dersinde oluşturmacı öğretimin başarı, tutum, bilimsel süreç becerileri ve kalıcılığa etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara.
• Özaydın, T.C. (2010). İlköğretim yedinci sınıf fen ve teknoloji dersinde 5E öğrenme halkası ve bilimsel süreç becerileri doğrultusunda uygulanan etkinliklerin, öğrencilerin akademik başarıları, bilimsel süreç becerileri ve derse yönelik tutumlarına etkisi. (Doktora tezi). Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir. (256654)
• Özdemir, S. (2016). Dinleme eğitimi özyeterliğini geliştirmede mikro öğretimin rolü. VIII. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi Kongre Tam Metin Kitabı, 5-8 Mayıs, Çanakkale.
• Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 3(1), 100-111.
• Özsevgeç, T. (2007). İlköğretim 5. sınıf kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E modeline göre geliştirilen rehber materyallerin etkinliklerinin belirlenmesi. (Doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Öztürk, Ç. (2008). Coğrafya öğretiminde 5e modelinin bilimsel süreç becerilerine, akademik başarıya ve tutuma etkisi. (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara (214836).
• Pinciotti, P. (1993). Creative drama and young children: the dramatic learning connection, Arts Education Policy Review, 94(6), 24-28.
• Pirci, H. A., & Torun, G. (2020). Cebirsel ifadeler konusunun öğretiminde 5E öğrenme modelinin 6. Sınıf öğrencilerinin akademik başarısı üzerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28(1), 494-511.
• Plourde, L. A., Alawiye O. (2003). Constructivism and elementary preservice science teacher preparation: knowledge to application. College Student Journal, September
• Polat, S., & Baş, G. (2012). 5E yapılandırmacı öğrenme modelinin Sosyal Bilgiler dersinde öğrencilerin erişi düzeyine etkisi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 69-92.
• Ralph, E. (2014). The effectiveness of microteaching: Five years’ findings. International Journal of Humanities Social Sciences and Education, 1(7), 17-28.
• Saban, A. & Çoklar, A. N. (2013). Pre-service teachers’ opinions about the micro-teaching method in teaching practise classes. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(2), 234-240.
• Saban, A. (2004). Öğrenme ve öğretme süreçleri: Teori ve yeni yaklaşımlar (3.Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Saraç, H. (2017). 5E öğrenme modelinin öğrencilerin öğrenme ürünlerine etkisi: meta analiz çalışması. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2(2), 16-49.
• Saraç, H., & Bayrak, N. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı 5E modelinin aşamalarını anlama düzeyleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (34), 70-89.
• Saraçoğlu, G. Gürışık, A. ve Furat, D. (2018). İngilizce öğretmen adaylarının mikro öğretim uygulamaları sonrasında yapılan eleştiri ile ilgili görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 16(1), 58-76.
• Sevim, S. (2013). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle University Journal of Ziya Gokalp Education Faculty, 21.
• Sevinç, E. (2008). 5E öğretim modelinin organik kimya laboratuvarı dersinde uygulanmasının öğrencilerin kavramsal anlamalarına, bilimsel süreç becerilerinin gelişimine ve organik kimya laboratuvarı dersine karşı tutumlarına etkisi. (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Kimya Bölümü, Kimya Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara. (218927)
• Siyamoğlu, S. (2014). 5E öğrenme modeline dayalı mikro öğretim uygulamalarının coğrafya öğretimine yansımaları. (Yüksek lisans tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Smerdon, B. A., Burkam, D., & Lee, T. (1999). Access to costructivist and didactic teaching: Who gets it? Where is it practised? Teachers College Record, 101(1), 5-34. Şahin, Ç., & Çepni, S. (2012). 5E öğretim modeline dayalı öğretimin öğrencilerin gaz basıncı ile ilgili kavramsal anlamalarına etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 6(1), 220-264.
• Şen, A. İ. (2009). A study on the effectiveness of peer microteaching in a teacher education program. Education and Science, 34(151), 165.
• Şen, A. İ. (2010). Effect of peer teaching and micro teaching on teaching skills of pre-service physics teachers. Education and Science, 35(155), 78-88.
• Şentürk, C. (2010). Yapılandırmacı yaklaşım ve 5E öğrenme döngüsü modeli, Eğitime Bakış Dergisi, 6(17), 58-62.
• Tan, Ş., Kayabaşı, Y. & Erdoğan, A. (2003). Öğretimi planlama ve değerlendirme (4.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tekbıyık, A. (2010). Bağlam temelli yaklaşımla ortaöğretim 9. sınıf enerji ünitesine yönelik 5E modeline uygun ders materyallerinin geliştirilmesi. Institute of Science, Trabzon.
• Tiryaki, S. (2009). Yapılandırmacı yaklaşıma dayalı 5E öğrenme modeli ve işbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf “ses” ünitesinin işlenmesinde başarıya ve tutuma etkisinin araştırılması. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tok, Ş. (2016). Mikro öğretim yönteminin öğretmen adaylarının özyeterlik inançlarına ve mesleğe yönelik tutumlarına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 45(212), 5-25.
• Torun, E., & Kandemir, k. (2019). 2023 eğitim vizyonu ışığında pedagojik formasyon ve öğretmen yetiştirme üzerine akademisyen görüşleri. VI. Internatıonal Eurasıan Educatıonal Research Congress, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Turpin, T. & Cage, B. N., (2004). The effects of an integrated activity-based science curriculum on student achievement, science process skills and science attitudes. Electronic Journal of Literacy through Science, 3, 1-15.
• Undiyaundeye, F. & Agbama-Inakwu, A. (2012). Micro-teaching experiences in a preservice early childhood education programme. International Journal of Technology and Inclusive Education, 1(2), 99-104.
• Ural Keleş, P. (2009). Kavramsal değişim metinleri, oyun ve drama ile zenginleştirilmiş 5E modelinin etkililiğinin belirlenmesi: "Canlıları sınıflandıralım" örneği. (Doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Wilder, M. & Shuttleworth, P. (2005). Cell inquiry: A 5E learning cycle lesson. Science Activities 41(1): 25–31.
• Yıldız, E. (2008). 5E modelinin kullanıldığı kavramsal değişime dayalı öğretimde üst bilişin etkileri: 7. sınıf kuvvet ve hareket ünitesine yönelik bir uygulama (Doctoral dissertation) DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• YÖK (2018) Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Lisans Programı, https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idari-birimler/egitim-ogretim-dairesi/yeni-ogretmen-yetistirme-lisans-programlari Erişim tarihi: 02.10.2019
• Yumuşak A. & Aycan Ş. (2002). Fen bilgisi eğitiminde bilgisayar destekli çalışmanın faydaları: Demirci (Manisa)’de bir örnek. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 16, 197-204.