Öz
Öz
Hâtif-i İsfahânî, Fars edebiyatının
meşhur şairlerindendir. Hz. Hüseyin’in
soyundan gelen ailesi Safevîler zamanında
Azerbaycan’dan göç ederek İsfahan’a
yerleşmiştir. Matematik, tıp ve felsefe
ilimlerini tahsil eden Hâtif, Mîr
Abdülvehhâb Mûsevî’nin topladığı şiir
meclislerinde bulunmuştur. O dönemde
yaygın olan Hint üslûbuna rağbet
etmeyerek, Hâfız ve Sa‘dî başta olmak
üzere eski söz ustalarının yolunu
izlemiştir. Hâtif’in Divân’ı yaklaşık iki bin
beyittir. Ona asıl ününü kazandıran ve
isminin büyük şairler arasında yer
almasını sağlayan meşhur terciibendi
olmuştur. Hâtif terciibendinde akıcı bir dil
kullanmış; karmaşık ve anlaşılmaz
ifadelerden kaçınmıştır. Bu terciibend, beş
bendden oluşmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Hâtif-i İsfahânî, Terciibend ve Divân.
Abstract
Hatef of Isfahân, is one of the famous
poets of Persian literature. His family that
descended from holliness Hussein (Imam
Hussein) is settled in Isfahan after emigrating
from Azerbaijan in Safawid period. Hatef,
who studied Mathematics, philosophy and
medicine, participated in poetry event held
up by Mir Abdulvahhab Musevi. At that
time, the sabk-e Hendi was widespread but
he followed the path of the old masters,
especially Hafez and Saadi. Diwan of Hatef
consists of about two thousand verses. The
main reason behind his reputation and
becoming famous among the great poets is
his famous tarjı-band. Hatef has used fluent
language in his poems and he has avoided
complicated and incomprehensible phrases.
This tarjı-band consists of five bands.
Key Words: Hatef of İsfahân, Tarji-band and Diwan.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Browne, E. G., A Literary History of Persia, Cambridge 1953.
- Ca’fer-i Seccâdî Ferheng-i Istılâhât-i Ta‘bîrât-i İrfânî, Tahran 1381 hş.
- Değirmençay, Veyis, Fünûn-i Belâgat Ve Sınâât-ı Edebî, Ankara 2014.
- Gulâm Huseyn-i Yûsufî, Çeşme-i Rûşen, Tahran 1367 hş.
- Hâtıf-ı İsfahânî, Dîvân-ı Hâtif-i İsfahânî (Tsh. Vahîd-i Destgirdî), Tahran 1378 hş.
- Karaismailoğlu, Adnan, “Hâtif-i İsfahânî”. DİA. İstanbul 1997, XVI, s.467-468.
- Keremî, M. H., “Yekî Hest Ve Hîç Nîst Coz Û”. Metn Şenâsî-yi Edeb-i Fârsî (Mecelle-i Dânişkede-i Edebiyyât Ve Ulûm-i İnsânî-yi İsfahân), İsfahân 1389 hş., S.1, s.1-20
- Lutf Alî Beg Âzer-i Bîgdilî, Âteşkede-yi Azer, Tahran 1337 hş.
- Mansûr-i Restigâr Fesâyî, Envâ‘-i Şi‘r-i Fârsî. Şiraz1372hş.
- Muhammed Alî-yi Terbiyet, Dânişmendân-i Azerbâycân, Tahran 1377 hş.
- Muhammed Ca’fer-i Yâhakkî, Ferheng-i Esâtîr ve Dâstânvârehâ der Edebiyyât-i Fârsî, Tahran 1386 hş.
- Muhammed-i Mu‘în, Mezdiyesnâ Ve Te’sir-i Ân Der Edebiyyât-i Pârsî, Tahran 1326 hş.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Şubat 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 57 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları