Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İRAN’DA YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETEN YEREL ÖĞRETMENLERİN DİL ÖĞRETİM TECRÜBELERİNE İLİŞKİN BİR DURUM TESPİTİ ÇALIŞMASI

Yıl 2017, Sayı: 59, 595 - 613, 31.05.2017

Öz

Yabancı dil öğretiminde öğretmen yeterliliği üzerinde durulması gereken önemli bir husustur. Çünkü öğretmen, öğrencilerin amaç ve kazanımlara erişim düzeyini doğrudan etkilemektedir. Bu araştırmada, İran’da Türkçe yabancı dil olarak Türkiye Türkçesi öğretenlerin mesleki yeterlilikleri ve dil öğretimdeki tecrübelerini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Araştırmada nitel veri toplama tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu hâlihazırda Tahran’da yabancı dil olarak Türkçe öğreten 10 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışma grubunun seçiminde nitel araştırmalarda kullanılan amaçlı örnekleme türlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde ise betimsel analiz ve içerik analizi teknikleri kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucu ortaya çıkan temalar (Farslara Türkçe Öğretiminde Zorluklar, Türk Soylulara Türkçe Öğretiminde Zorluklar, Genel Sorunlar ve İran’da Türkçe Öğretiminin Kolaylıkları) ve bu temalara bağlı olarak ortaya çıkan alt temalar katılımcıların görüşleri doğrultusunda yorumlanarak açıklanmıştır. Araştırmanın sonucunda, İran’da özel dil kurslarda yabancı dil olarak Türkçe öğretenlerin, öğretmenlik mesleğine ilişkin bir eğitimden geçmedikleri, dil öğretimi yapacak kişilerin sahip olması gerektiği pedagojik bilgiden yoksun olduğu ve yabancı dil öğretimi konusunda yeterliliklerinin olmadığı, hiçbirinin asıl mesleğinin öğretmenlik olmadığı, Türkçeyi iyi derecede bilseler bile özellikle yazma ve gramer öğretiminde zorluklar yaşadıkları tespit edilmiş ve bu tespitlere yönelik çözüm önerileri sunulmuştur.

Kaynakça

  • Aydoğan, İ., ve Çilsal, Z. (2007). Yabancı Dil Öğretmenlerinin Yetiştirilme Süreci (Türkiye ve diğer ülkeler). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 22(1), 179-197.
  • Barın, E. (2010). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Öğretmen Yeterliği ve Yardımcı Öğretmen Kavramı, II. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi, Çeşme, 19-25 Nisan.
  • Başar, U. ve Boylu, E. (2015). İran’da Türkiye Türkçesinin Öğretimi (Tespitler, Tahliller, Teklifler). Ankara: Öncü Yayınları
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Day, R. (1993). Models and The Knowledge Base of Second Language Teacher Education, Second Language Studies, Vol 11, No 2.
  • Gökdağ, Bilgehan Atsız (2011). “İran Türkleri”, Türk Yurdu, Yıl 100, Sayı 287, Temmuz.
  • Güler, Birsen Esra. (2012). Yabancılara Türkçe Öğretiminde “Öğretmen Unsuru”, The Journal of Academic Social Science Studies, Vol 5 Issue 2, p. 129-134.
  • Güzel, A. ve Barın, E. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi, Akçağ Yayınları: Ankara.
  • Kurudayıoğlu, M. ve Sapmaz, S. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Konuşma Öğretimine Dair Öğretmen Bilişleri, Zeıtschrıft Für Dıe Welt Der Türken / Journal Of World Of Turks, Vol 8, No 3. 85-102.
  • Mete, F. & Gürsoy, Ü. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde öğretmen yeterliklerine ilişkin görüşler.
  • Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi [Hacettepe University Journal of Education], 28(3), 343-356.
  • Peyton, J. K. (1997). Professional Development of Foreign Language Teachers, ERIC No: ED414768 (http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED414768.pdf)
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.

AN EVALUATION ON LANGAUGE TEACHING EXPERIENCE OF LOCAL TEACHERS IN IRAN TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE

Yıl 2017, Sayı: 59, 595 - 613, 31.05.2017

Öz

Teacher competence is an important matter which should be considered in language teaching. Because the teacher directly affects the level of students’ access to goals and acquisition. In this research, it was aimed to find out the professional competence and the experience in language teaching of teachers who teach Turkish as a foreign language in Iran. The semi-structured interview technique of qualitative data collection technique was used in this work. Study group of this research has been formed by 10 teachers who still continue to teach Turkish as a foreign language. The criterion sampling method of purposive sampling was used to choose study group. Descriptive and content analysis techniques were used to analyze research data. The topics which were brought out as a result of data such as difficulties of Turkish teaching to Persians, difficulties of Turkish teaching to Turkic peoples and general problems and easiness of Turkish teaching in Iran and also sub-themes revealed to these topics were explained by interpreting the opinions of the participants. It was established that the teachers who teach Turkish as a foreign language in private courses in Iran had not train teaching profession, are lacking in pedagogical knowledge of people who will teach a language, do not have competence in language teaching, and also no one’s real profession is teaching, they have a difficulty in writing and grammar teaching even though they know Turkish well, and suggestions for these detections were offered at the end of the research.

Kaynakça

  • Aydoğan, İ., ve Çilsal, Z. (2007). Yabancı Dil Öğretmenlerinin Yetiştirilme Süreci (Türkiye ve diğer ülkeler). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 22(1), 179-197.
  • Barın, E. (2010). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Öğretmen Yeterliği ve Yardımcı Öğretmen Kavramı, II. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi, Çeşme, 19-25 Nisan.
  • Başar, U. ve Boylu, E. (2015). İran’da Türkiye Türkçesinin Öğretimi (Tespitler, Tahliller, Teklifler). Ankara: Öncü Yayınları
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Day, R. (1993). Models and The Knowledge Base of Second Language Teacher Education, Second Language Studies, Vol 11, No 2.
  • Gökdağ, Bilgehan Atsız (2011). “İran Türkleri”, Türk Yurdu, Yıl 100, Sayı 287, Temmuz.
  • Güler, Birsen Esra. (2012). Yabancılara Türkçe Öğretiminde “Öğretmen Unsuru”, The Journal of Academic Social Science Studies, Vol 5 Issue 2, p. 129-134.
  • Güzel, A. ve Barın, E. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi, Akçağ Yayınları: Ankara.
  • Kurudayıoğlu, M. ve Sapmaz, S. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Konuşma Öğretimine Dair Öğretmen Bilişleri, Zeıtschrıft Für Dıe Welt Der Türken / Journal Of World Of Turks, Vol 8, No 3. 85-102.
  • Mete, F. & Gürsoy, Ü. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde öğretmen yeterliklerine ilişkin görüşler.
  • Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi [Hacettepe University Journal of Education], 28(3), 343-356.
  • Peyton, J. K. (1997). Professional Development of Foreign Language Teachers, ERIC No: ED414768 (http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED414768.pdf)
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehtap Mehtap Güneş Özden

Emrah Boylu Bu kişi benim

Umut Başar

Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 59

Kaynak Göster

APA Mehtap Güneş Özden, M., Boylu, E., & Başar, U. (2017). İRAN’DA YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETEN YEREL ÖĞRETMENLERİN DİL ÖĞRETİM TECRÜBELERİNE İLİŞKİN BİR DURUM TESPİTİ ÇALIŞMASI. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi(59), 595-613.