The aim of this study was to determine the current situation on feed usage and cattle feeding practices and reveal the concerning problems in cattle enterprises in İspir county of Erzurum Province to suggest solutions for these problems. For this purpose, a face-to-face survey was conducted with the owners of 394 randomly selected cattle breeders. Data obtained were statistically analyzed using the chi-square independence and frequency analysis test. Results: According to the findings, it was determined that 97.7% of the enterprises made plant production. Silage, which is an important source of roughage, was utilized at a very low level (2.8%) in the county. It was also determined that the breeders generally fed their animals based on their own knowledge and experience. They started offering roughage and concentrate feed to the calves in the fourth week (97.5%) and watering in the third week (98.7%) after birth. It was found that 99.7% of the enterprises initiated pasture grazing in April (95.4%) and animals were grazed in the pasture for more than 5 months. It was concluded that there is a lack of information about animal feeding among breeders in the county. For this reason, training activities by the relevant institutions, increasing the knowledge and skills of the breeders, and encouraging silage production will benefit the development of the region’s livestock production.
Bu çalışmanın amacı, Erzurum ili İspir ilçesindeki sığırcılık işletmelerinde yem kullanımı ve hayvan besleme uygulamalarına ilişkin mevcut durumu belirlemek ve ilgili sorunları ortaya koyarak bu sorunlara çözüm önerileri getirmektir. Metot: Bu amaçla şansa bağlı olarak seçilmiş 394 sığır yetiştiricisiyle yüz yüze anket yapılmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel olarak Ki-kare Bağımsızlık testi ve frekans analiz metodu kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre yetiştiricilerin %97,7’sinin bitkisel üretim yaptığı saptanmıştır. Önemli bir kaba yem kaynağı olan silaj ise ilçede çok düşük düzeyde (%2,8) kullanılmaktadır. Yetiştiricilerin yemleme uygulamasını genellikle kendi bilgi ve tecrübelerine göre yaptıkları belirlenmiştir. Yetiştiricilerin buzağılara kaba ve kesif yem vermeye doğumdan sonra dördüncü haftada (%97,5), su vermeye ise üçüncü haftada (%98,7) başladıkları tespit edilmiştir. İşletmelerin %99,7’sinin mera kullandığı, genellikle Nisan ayında (%95.4) meraya çıkıldığı ve 5 aydan daha fazla merada kalındığı belirlenmiştir. Sonuç: İlçede hayvan yemleme ve besleme konularında bilgi eksikliği bulunduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle ilgili kurumlar tarafından eğitim çalışması yapılması, yetiştiricilerin bilgi ve becerilerinin arttırılması ve silaj üretiminin teşvik edilmesi bölge hayvancılığının kalkınmasına fayda sağlayacaktır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMALAR |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 53 Sayı: 2 |
Bu dergide yayınlanan makaleler Creative Commons Uluslararası Lisansı (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) kapsamında yayınlanmaktadır. Bu, orijinal makaleye uygun şekilde atıf yapılması şartıyla, eserin herhangi bir ortam veya formatta kopyalanmasını ve dağıtılmasını sağlar. Ancak, eserler ticari amaçlar için kullanılamaz.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/