Öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde hazırbulunuşluklarının önemi

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 52 - 70, 01.01.2016

Tevfik Fikret Koloğlu , Mahmut Kantar Mevlüt Doğan

Öz

Bu çalışma, üniversitelerde uzaktan eğitim yoluyla öğretme görevini üstlenecek veya üstlenmiş olan öğretim elemanlarının, uzaktan eğitime başlamadan önce sisteme olan yaklaşımlarının ve uzaktan eğitim yoluyla öğretmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin belirlenmesiyle ilgili ön çalışmaları kapsamaktadır. Uzaktan eğitimin gerekliliği ve son yıllarda uzaktan eğitime olan talebin artmasıyla ilgili güncel açıklamalarda bulunulmuştur. Çalışmada hazırbulunuşluğun önemi ve tespit yöntemleri yanında alt kategorileri olan bilişsel, sosyal ve eğitsel hazırbulunuşluk hakkında tanımlamalar yapılmıştır. Araştırmacı tarafından yapılan incelemeler sonucunda, öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri, uzaktan eğitimdeki kurumsal yapılar ve uzaktan eğitimde görev alan/alabilecek personel yapısı ve önemine değinilmiştir. Kurumsal yapılarda Afyon Kocatepe Üniversitesi ve Ordu Üniversitesi uzaktan eğitim yapılarıyla ilgili bilgiler verilmiştir. Öğretim elemanlarının uzaktan eğitim algıları ve hazırbulunuşluklarıyla ilgili yapılmış olan çalışmalar incelenmiş; uzaktan eğitim algısıyla hazırbulunuşluğun önemi hakkında derleme yapılmış ve Ordu Üniversitesi öğretim elemanlarına uygulanacak olan algı ve hazırbulunuşluk ölçüm yöntemini hakkında bilgi verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hazırbulunuşluk, Uzaktan Eğitim, Öğretim Elemanları

Kaynakça

• Berk, A. (2004). Uzaktan eğitim yaklaşımı. Mersin Üniversitesi ÖYP-YUUP Uzaktan Eğitim Çalıştayı. Borotis, S. A., and Poulymenakou, A. (2004). E-Learning readiness components: Key issues to consider before adopting e-learning interventions. . Proceedings of World Conference on E-Learning in Corporate, Government, Healthcare, and Higher Education, Washington, USA. Erişim Tarihi 20.11.2015 http://www.editlib.org/noaccess/11555/. Choucri, N., Maugis, V., Madnick, S., Siegel, M., Gillet, S., O’Donnel, S., . . . Haghseta, F. (2003). Global e-readiness - for what? (Paper 177). Erişim Tarihi 20.11.2015 http://ebusiness.mit.edu/research/papers/177_choucri_global_ereadiness.pdf. Çallı, İ. (2002). Türkiye’de uzaktan eğitimin geleceği ve e-üniversite. Anadolu Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Dada, D. (2006). E-readiness for developing countries: moving the focus from the environment to the users. The Electronic Journal of Information Systems in Developing Countries. Demir, Ö. (2015). Öğrencilerin ve Öğretim elemanlarının e-öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerinin incelenmesi: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Doğan, Ş. (2013). Öğretim elemanlarının e-öğrenme sistemine yönelik hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi. Eskişehir Ozmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Fer, S. (2011). Öğretim tasarımı. Ankara: Anı. Gök, B. (2011). Uzaktan eğitimde görev alan öğretim elemanlarının uzaktan eğitim algısı. Gazi Üniversitesi, Bilişim Enstitüsü, Yönetim Bilişim Sistemleri, Yüksek Lisans Tezi. Harman, G., and Çelikler, D. (2012). Eğitimde hazır bulunuşluğun önemi üzerine bir derleme çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 147-156. İnan, C. (2013). Dicle Üniversitesi Öğretim üyelerinin uzaktan eğitim konusundaki görüşlerinin değerlendirilmesi. EJEDUS Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 4. Karal, H., and Erümit, S. F. (2009). Karadeniz Teknik Üniversitesi öğretim üyelerinin uzaktan eğitime bakışı ve hazır bulunuşlukları. 9th International Educational Technology Conference, 354. AUAd 2016, Cilt 2, Sayı 1, 52‐70 Koloğlu, Kantar ve Doğan 68 Kaur, K., and Abas, Z. W. (2004). An assessment of e-Learning readiness at the open university Malaysia. Paper presented at the international conference on computers in education (ICCE2004), Melbourne, Australia. Kaya, Z. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Pegem Akademi. Lopes, C. T. (2007). Evaluating e-learning readiness in a health sciences higher education institution. Proceedings of IADIS International Conference of E-learning, Porto, Portugal. ÖSYM. (2015). Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi. Erisim Tarihi 29.07.2015 http://www.osym.gov.tr/belge/1-23595/2015-osys-yerlestirme-sonuclarina-iliskinsayisal-bilgi-.html
• Özer, B. (2011). Uzaktan Eğitim programlarının öğrenci ve öğretim üyesi görüşleri açısından değerlendirilmesi (Sakarya Üniversitesi örneği). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri EnstitüsÜ, Yüksek Lisans Tezi . Thorndike, R. L. (1971). Educational m-measurement. Washington: American Council on Education. Ünal, M. (2005). Eğitim fakültelerinde ortak ders olarak okutulan yabancı dil derslerinde öğrencilerin bilişsel hazırbulunuşluk düzeylerinin akademik başarıya etkisi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. YÖK. (2015). Yükseköğretin kurumlarında uzaktan öğretime ilişkin usul ve esaslar. Erişim Tarihi 14.08.2015 https://www.yok.gov.tr/documents/10279/34559/uzaktan_ogretim_esas_usul.pdf/b81 77cd6-5b3c-407a-9978-f8965419b117