Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Transhumanizm ve öğrenmedeki değişim

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 3, 58 - 74, 31.07.2018

Öz

Transhumanizm, insanın var olan özelliklerinin ve potansiyellerinin, genetik bilimi, sağlık ve teknolojinin yanında diğer disiplinlerin ortaklığıyla, mümkün olan tüm bilimsel ve teknolojik imkanların kullanılmasıyla geliştirilmesini ifade eden bir felsefedir. Bu değişiklikler ve dönüşüm bireyde fiziksel ve zihinsel süreçlerde farklılıklar meydana getirecektir. Bu farklılıklardan birinin de öğrenmede gerçekleşeceğini söylemek yanlış olmayacaktır. Bu sebeple transhumanizm ve öğrenme konularının birlikte ele alınması gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden; araştırmacının kendi deneyimlerini dahil olduğu kültür çerçevesinde ele alarak aktardığı öyküleyici otoetnografi yöntemi ile hazırlanan bu çalışmada transhumanizm hakkında bilgiler verilerek, araştırmacının transhumanizm ile ilgili serüveni kısaca aktarılmış, bununla birlikte araştırmacının çalışma alanı olan öğrenme ile ilişkisi ve öğrenmeye etkileri ile ilgili farkındalık oluşturulmaya çalışılmıştır.


Kaynakça

  • Aksakal, O. (2012). Transhumanizme Giriş – 1. http://her-an.org/2012/11/transhumanizmegiris-1/ Erişim tarihi: 10.11.2017.
  • Alan, B. (2016). Öğretmen eğitiminde nitel bir araştırma yöntemi olarak bireysel araştırma. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - Journal of Qualitative Research in Education, 4(1), 7-25.
  • Anthony, S. (2013). Harvard creates brain-to-brain interface, allows humans to control other animals with thoughts alone. https://www.extremetech.com/extreme/162678-harvardcreates-brain-to-brain-interface-allows-humans-to-control-other-animals-with-thoughtsalone Erişim tarihi: 18.4.2018.
  • Bassett, D. S., Khambhati, A. N., & Grafton, S. T. (2017). Emerging frontiers of neuroengineering: a network science of brain connectivity. Annual Review of Biomedical Engineering, 19, 327-352.
  • Bektaş, L. (2016). Bir güvenlikli site hikâyesi: gündelik hayatın dönüşümüne otoetnografik yaklaşım. Fe Dergi 8(2). 46-61.
  • Bostrom, N. (2004). Transhumanism-The World's Most Dangerous Idea?. World Transhumanist Association. http://www.transhumanisme.nl/oud/Is%20Transhumanism%20the%20Worlds%20Most% 20Dangerous%20Idea.pdf Erişim tarihi:15.12.2017.
  • Bostrom, N. (2005). A history of transhumanist thought. Journal of Evolution and Technology. 14(1), 1-25.
  • Bould, M. (2005). Cyberpunk (pp. 217-231). Blackwell Publishing Ltd. Bar-Ilan University (2018, March 23). The Brain Learns Completely Differently than We’ve Assumed Since the 20th Century. NeuroscienceNews. http://neurosciencenews.com/brainlearning-8677/ Erişim tarihi: 23.03.2018
  • Bunting, M. (2006). There is no stop button in the race for human re-engineering, The Guardian. https://www.theguardian.com/comment/story/0,,1697702,00.html Erişim tarihi: 24.04.2018.
  • Carmichael, J. (2016). Transhumanism doesn't threaten Homo Sapiens, just how we understand evolution. https://www.inverse.com/article/15019-transhumanism-doesn-t-threaten-homosapiens-just-how-we-understandevolution?utm_source=facebook.com&utm_medium=on_site&utm_campaign=desktop Erişim tarihi: 10.12.2017.
  • Coenen, C. (2014). Transhumanism in emerging technoscience as a challenge for the humanities and technology assessment.Teorija in Praksa, 51(5), 754.
  • Çelik, H. (2013). Kültür ve kı̇şı̇sel deneyı̇m: bı̇r araştırma yöntemı̇ olarak otoetnografı̇. İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, (6). http://dergipark.gov.tr/istjss/issue/17492/183029. Erişim tarihi: 16.04.2018.
  • Ghosh, A. (2017). Significance of holographic technology in modern world. International Journal of Computer Sciences and Engineering, 5(2), 43-45.
  • Dahlin, B. (2012). Our posthuman futures and education: homo zappiens, cyborgs, and the new adam. Futures, 44(1), 55-63.
  • Hansell, G. R. ve Grassie, W. (2011). H+/-: Transhumanism and its Critics. Metanexus Institute. Philadelphia, PA, USA.
  • Ellis, C., Adams, E.T. & Bochner, P.A. (2010). Autoethnography: an overview. Forum Qualitative Sozialforschung / Forum: Qualitative Social Research, 12(1), Art.10.
  • Esfandiary, F. M. (1989). Are you a transhuman?: Monitoring and Stimulating Your Personal Rate of Growth in a Rapidly Changing World. New York, NY: Anno.
  • Franco, A. M. (2017). Transhuman babies and human pariahs: genetic engineering, transhumanism, society and the law. Child. Legal Rts. J., 37, 185.
  • Future of Life, (2018). Benefits & risks of artificial intelligence. https://futureoflife.org/background/benefits-risks-of-artificial-intelligence/ Erişim tarihi: 10.04.2018
  • Geraci, R. M. (2011). There and back again: Transhumanist evangelism in science fiction and popular science. Implicit Religion, 14(2), 141-172.
  • Glesne, C. (2011). Becoming Qualitative Researchers (4th ed.). Boston, NY: Pearson.
  • Harari, Y. N. (2016). Homo Deus: Yarının kısa tarihi. ( P. N. Taneli, Çev.). İstanbul, Kolektif Kitap.
  • HRL (2016). HRL demonstrates the potential to enhance the human intellect’s existing capacity to learn new skills. http://www.hrl.com/news/2016/02/10/hrl-demonstrates-the-potentialto-enhance-the-human-intellects-existing-capacity-to-learn-new-skills. Erişim tarihi: 03.01.2018 . Honda (2017). Walking assist. http://world.honda.com/Walking-Assist/ https://www.tamindir.com/haber/toyota-felcli-hastalarin-yeniden-yurumesi-icin-robot-bacakyapti_29562/ Erişim tarihi: 13.04.2018.
  • Hughes, J. (2013). Transhumanism and personal identity. In Editor More ve More. The Transhumanist Reader: Classical and Contemporary Essays on The Science, Technology, and Philosophy of the Human Future (pp. 227-233). West Sussex, UK: A John Wiley & Sons, Inc.
  • Huh, D., Hamilton, G. A., & Ingber, D. E. (2011). From 3D cell culture to organs-on-chips. Trends in Cell Biology, 21(12), 745-754.
  • Huxley, J. (1957). New bottles for new wine: Essays. Chatto & Windus.
  • Jørgensen S. W. (2017). Our serial (and paralel) selvez: identity in the Age of the transhuman. In C. Baron, P. Halvorsen and C. Cornea (eds) Science Fiction, Ethics and the Human Condition (pp. 85-95). Cham, Switzerland: Springer.
  • Kearney, J. T. (1996). Training the Olympic athlete: sports science and technology are today providing elite competitors with tiny margins needed to win in world-class competition. Scientific American (NY). 274(6) 52-57.
  • Kurubacak, G. ve Uğur, S. (2018). Çoklu ortamlarda dijital öyküleme: yapay zeka kullanımı. eKurgu - Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Dergisi. inpress.
  • Kurzweil, R. (2010). The Singularity is Near. New York, USA. Penguin Group.
  • Livingstone, D. (2015). Transhumanism: The History of a Dangerous Idea. USA: Sabililah.
  • Long, F. (2017). Transhuman education? Sloterdijk’s reading of Heidegger’s letter on humanism. Journal of Philosophy of Education, 51(1), 177-192.
  • Luceri, C., Bigagli, E., Pitozzi, V., ve Giovannelli, L. (2017). Anti-aging müdahaleleri için bir nutrigenomik yaklaşım: zeytinyağı fenolleri ve fare beyninde gen ve mikroRNA ifade profillerinin modülasyonu. Avrupa Beslenme Dergisi, 56(2), 865-877.
  • Lukowicz, P., Kirstein, T., & Troster, G. (2004). Wearable systems for health care applications. Methods of Information in Medicine-Methodik der Information in der Medizin, 43(3), 232-238.
  • Miah, A. (2003). Be very afraid: cyborg athletes, transhuman ideals & posthumanity. Journal of Evolution and Technology, 13(2), 1-18.
  • More, M. (2010). The overhuman in the transhuman. Journal of Evolution and Technology, 21(1), 1-4.
  • Nietzsche, F. W. (2009). Böyle Buyurdu Zerdüşt. 2. Baskı. M. Bahar. İstanbul: İskele.
  • Now This Future (2018). This Start-Up Wants to Upload Your Brain to a Computer. https://www.facebook.com/NowThisFuture/videos/2008861865821650/ Erişim tarihi: 29.03.2018.
  • Pachal, P. (2011). IBM Says We'll Have Mind-Reading Computers Within Five Years. https://mashable.com/2011/12/19/ibm-mind-reading/#F.fC6.22uZqw Erişim tarihi: 19.04.2018.
  • Park, S., & Jayaraman, S. (2003). Enhancing the quality of life through wearable technology. IEEE Engineering in Medicine and Biology Magazine, 22(3), 41-48.
  • Patton, M.Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. 3. Baskıdan Çeviri. M. Bütün ve S. B. Demir (Editörler). Ankara: Pegem.
  • Raulerson, J. (2013). Singularities: Technoculture, Transhumanism, and Science Fiction in the Twenty-first Century(Vol. 45). Oxford University Press.
  • Regalado, A. (2018). A startup is pitching a mind-uploading service that is “100 percent fatal”. https://www.technologyreview.com/s/610456/a-startup-is-pitching-a-mind-uploadingservice-that-is-100-percent-fatal/ Erişim tarihi: 13.03.2018.
  • Rikowski, G. (2002). Education, capital and the transhuman. In Editors: Dave Hill, Peter McLaren, Mike Cole & Glenn Rikowski. Marxism Against Postmodernism in Educational Theory, Edition: 1, Chapter: 6, (pp.111 - 143). Publisher: Lexington Books.
  • Sardi, S., Vardi, R., Goldental, A., Sheinin, A., Uzan, H., & Kanter, I. (2018). Adaptive nodes enrich nonlinear cooperative learning beyond traditional adaptation by links. Scientific reports,8(1), 5100.
  • Şimşek, A. (2013). Mouse yerine telepati. https://www.sabah.com.tr/aktuel/2013/03/31/mouseyerine-telepati Erişim tarihi: 19.02.2018.
  • Tegmark, M. (2017). Life 3.0. Being Human in the Age of Artificial Intelligence. NY: AllenLane.
  • Toprak, S. R. (2016). Transhümanizm Tehlikesi ve Alternatif Bir Yol – 1. http://heran.org/2016/01/transhumanizm-tehlikesi-ve-alternatif-bir-yol-1/ Erişim tarihi: 11.11.2017.
  • Vaiserman, A. M., Koliada, A. K., ve Marotta, F. (2017). Gut mikrobiyota: yaşlanma bir oyuncu ve yaşlanma karşıtı müdahale için bir hedef. Yaşlanan Araştırma İncelemeleri, 35,36-45.
  • Vinge, V. (1993). Technological singularity. VISION-21 Interdisciplinary Science and Engineering in the Era of Cyberspace - Symposium (pp. 30-31) sponsored by NASA Lewis Research Center and the Ohio Aerospace Institute, Ohio.
  • Webster, R., Haluck, R., Ravenscroft, R., Mohler, B., Crouthamel, E., Frack, T., Terlecki, S., &Sheaffer, J. (2002). Elastically deformable 3D organs for haptic surgical simulation. Studies In Health Technology and Informatics, 85, 570-572.
  • Wilson, J. (2007). Transhumanism and moral equality. Bioethics,21(8), 419-425.
Toplam 52 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Serap Uğur

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Uğur, S. (2018). Transhumanizm ve öğrenmedeki değişim. Açıköğretim Uygulamaları Ve Araştırmaları Dergisi, 4(3), 58-74.