There is no doubt that the press is of great importance among the mass
media mediating the realization of communication. Due to the importance
attributed to the influence of the press on the masses, detailed regulations
exclusive to the freedom of the press and the right to periodical and indefinite
broadcasting are included in Articles 28 to 30 of the Constitution. The abuse
of freedom of the press, which is attributed to such importance in
constitutional regulations, is punished by administrative sanctions, as well as
some acts of this nature, which have more unfair content, are sanctioned by
crimes committed through the press. The general provisions of the criminal
laws regarding the liability of the printed work will not be sufficient for crimes
committed through the printed work brought about as a result of the collective
work of many people such as the author, responsible manager and publisher,
and when the general provisions on participation in crime are also
implemented in terms of press crime, the perpetrators may go unpunished.
Special responsibility systems that are different from the general principles of
criminal responsibility can be used in terms of crimes committed through the
published works in the legislation of the countries, on the grounds that the
impunity for using the media, which is so influential as a means of committing
crimes, may have severe consequences in terms of society compared to the
effects of other crimes. In this context, a special responsibility system,
different from the general provisions of the Turkish Penal Code regarding
criminal liability, has been included in the 11th article of the Press Law
numbered 5187, titled "Criminal Liability". In the study, this special
responsibility system regulated in the Press Law has been evaluated in terms
of the general principles of the criminal law
: Press press crime criminal law criminal liability objective responsibility
İletişimin gerçekleşmesine aracılık eden kitle iletişim araçları içerisinde hiç şüphesiz basının önemi büyüktür. Basının kitleler üzerindeki etkisine atfedilen öneme binaen Anayasa’nın 28 ilâ 30. maddeleri arasında basın özgürlüğü ve süreli-süresiz yayın hakkına münhasır ayrıntılı düzenlemelere yer verilmiştir. Anayasal düzenlemelerde bu denli önem atfedilen basın özgürlüğünün kötüye kullanılması idari yaptırım yoluyla cezalandırıldığı gibi, haksızlık içeriği daha ağır olan bu nitelikteki bazı fiiller basın yoluyla işlenen suçlarla yaptırıma bağlanmıştır. Eser sahibi, sorumlu müdür, yayımcı, basımcı gibi pek çok kişinin kollektif çalışması sonucunda meydan getirilen basılmış eser yoluyla işlenen suçlarda ceza kanunlarının sorumluluğa ilişkin genel hükümlerinin yeterli olmayacağı ve suça iştirake ilişkin genel hükümler basın suçu açısından da uygulandığında, faillerin cezasız kalabileceği, kitleler üzerinde bu denli etkili olan basının suç işlenmesinde araç olarak kullanılmasının cezasız kalmasının toplumsal açıdan, diğer suçların doğurduğu etkiye nazaran daha ağır sonuçlar doğurabileceği gerekçeleriyle, ülkelerin mevzuatında basılmış eserler yoluyla işlenen suçlar açısından ceza sorumluluğunun genel ilkelerinden ayrık özel sorumluluk sistemlerine yer verilebilmektedir. Bu kapsamda, 5187 sayılı Basın Kanunu’nun “Cezai sorumluluk” başlıklı 11. maddesinde de basılmış eser yoluyla işlenen suçlar açısından Türk Ceza Kanunu’nun ceza sorumluluğuna ilişkin genel hükümlerinden farklı, özel bir sorumluluk sistemine yer verilmiştir. Çalışmada, Basın Kanunu’nda düzenlenen bu özel sorumluluk sistemi, ceza hukukunun genel ilkeleri açısından değerlendirilmiştir.
Basın Basın suçu Ceza hukuku Ceza sorumluluğu Objektif sorumluluk
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Nisan 2022 |
Gönderilme Tarihi | 29 Ocak 2021 |
Kabul Tarihi | 10 Kasım 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 71 Sayı: 1 |