This article evaluates the theme of fate in Yeşilçam melodramas on the axes of modernization as an original quality. Based on Ben Singer and Peter Brooks’s research, melodrama is considered a modern form that reflects and copes with the fears and anxieties experienced by the individual in the modernity process. Fate exists as a constitutive and surrounding quality in the melodramatic universe that recreates the sacred transcendental world of the pre-modern period. Drawing on this, the theme of fate is observed using document analysis as a qualitative research method. Accordingly, five films in the melodrama genre were chosen as the typical sample among the films that strongly emphasize the subject of fate in the title of the film. In this context, Kaderim Böyle İmiş (Saydam, 1959), Kaderde Birleşenler (Ergün, 1966), Kaderin Cilvesi (İnanoğlu, 1966), Kaderin Ağları (Aslan, 1970), Kaderimin Oyunu (Aksoy, 1972), were analyzed descriptively in the axes of modernization, melodrama, and fate, considering Turkey’s economic and social conditions. According to the finding of the study, fate as a constitutive and surrounding quality reminds us of the universe’s values and meanings which were missed. The Fate in Yeşilçam films is both a visible entity named and the hidden power behind the obvious. Although the way the melodramatic fate theme appears in Yeşilçam differs from time to time with Western melodramas, the original similarity is more determined at the level of function and meaning.
Bu makalede, Yeşilçam melodramlarının temel bileşenlerinden biri olan kader teması, kökensel bir nitelik olarak modernlik ve modernleşmeyle ilişkisi bağlamında değerlendirilmiştir. Ben Singer ve Peter Brooks’un çalışmalarından hareketle melodram, modernlik sürecinde bireyin yaşadığı korku ve kaygıları hem yansıtan hem de bunlarla başa çıkılmasını sağlayan modern bir biçim olarak ele alınmıştır. Modern öncesine ait aşkın değerler dünyasını yeniden yaratan melodramatik evrende kader, kurucu ve kuşatıcı bir niteliğe sahiptir. Buradan hareketle çalışmada Yeşilçam melodramlarındaki kader teması, niteliksel bir perspektifle doküman analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Kader temasını filmin adına taşıyacak kadar güçlü biçimde vurgulayan filmler arasından melodram türünde olan beş film, tipik örneklem olarak seçilmiştir. Kaderim Böyle İmiş (Saydam, 1959), Kaderde Birleşenler (Ergün, 1966), Kaderin Cilvesi (İnanoğlu, 1966), Kaderin Ağları (Aslan, 1970), Kaderimin Oyunu (Aksoy, 1972) filmleri, Türkiye’ye özgü, ekonomik ve toplumsal koşullar göz önünde bulundurularak modernleşme, melodram ve kader ilişkisi bağlamında betimsel olarak çözümlenmiştir. Çalışmanın bulgularına göre, özlemi çekilen değerler ve anlamlar evrenini hatırlatan kurucu ve kuşatıcı bir unsur olarak kader, Yeşilçam filmlerinde hem adı konan görünür bir mevcudiyet hem de görünenin ardında bulunan gizli güçtür. Yeşilçam’da kader temasının görünür olma biçimleri, Batı melodramlarından zaman zaman farklılaşsa da yapılan değerlendirme, işlev ve anlam düzeyinde aralarındaki kökensel benzerliğin çok daha belirleyici olduğunu ortaya koymaktadır.
Kader Melodram Yeşilçam sineması Modernleşme Türkiye sineması
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 1 |