Bir Yönetişim Reformu Olarak Devletin Gülen Yüzü: “Açık Kapı” Uygulaması

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 3, 359 - 374, 30.09.2019

Tahsin Güler Abdullah Yılmaz

https://doi.org/10.18037/ausbd.632121

Cited By: 3

Öz

Türkiye’de, 2000’li yıllardan itibaren kamu yönetimi ve kamu hizmetlerinin değişim ve dönüşümünde bilgi iletişim teknolojilerinin önemli payı bulunmaktadır. Kamu yönetimlerinin, piyasa ve birey odaklı bir yapıya evrildiği bu süreçte bir fenomen haline gelmiş olan yönetişim temelli anlayışın altyapısını oluşturdukları için birey ve sivil toplumun güçlendirilmesine öncelik verilmiştir. Bu bağlamda bir yandan kamu hizmetlerinin çeşitliliği, ulaşılabilirliği ve etkinliği artırılırken diğer yandan bireylerin yönetime talep, istek, öneri ve şikayetlerini iletme ihtiyacını karşılayacak iletişim/hak arama mekanizmalarının oluşturulmasına önem verilmiştir. Bu alandaki uygulamalardan en yaygın ve bilinen halkla ilişkiler uygulamaları olarak BİMER ve CİMER dikkat çekerken, zincirin son halkasını İçişleri Bakanlığı’nın yürütmekte olduğu “Açık Kapı” uygulaması oluşturmuştur.     

Valilik ve kaymakamlıklara yapılan başvurulara ilişkin iş ve işlemlerin hızlı ve etkin bir şekilde sonuçlandırılmasını temin ederek sunulan hizmetlerde vatandaş memnuniyetini arttırmak amacını güden “Açık Kapı” uygulaması, teknoloji temelli olmakla birlikte yüz yüze/interaktif görüşme ve danışma imkanı sağlaması bakımından dikkat çekici bir uygulamadır. Çalışmada, yeni bir uygulama olan “Açık Kapı”nın ortaya çıkmasında önemli etkisi bulunan bilgi teknolojileri temelli yönetişim reformlarına değinilerek, “Açık Kapı” uygulamasının işleyişi, BİMER ve CİMER uygulamalarından farkı, pilot illerden olan Balıkesir ilinde uygulamanın değerlendirmesi ile güçlü ve geliştirilmesi gereken yönleri ortaya konulmaya çalışılmıştır.  

Anahtar Kelimeler

Yönetişim, Kamu Yönetimi Reformları, Açık Kapı Uygulaması

Kaynakça

• Açık Kapı Yönergesi (2017). Açık Kapı Kuruluş, Çalışma Usul ve Esasları Yönergesi. http://www.eskisehir.gov.tr/kurumlar/eskisehir.gov.tr/ilan/yonerge.pdf
• Al, H. (2005). Türk Kamu Yönetiminde Yolsuzlukla Mücadele: Geleneksel Bürokratik Yapı ve Yeni Etik Değerler, http://www.etiksempozyumu.sakarya.edu.tr/ etik/3.1/2Hamza%20 AL.pdf (02 Mart 2019).
• Argüden, Y., Toksöz, F. (2008). İyi Yönetişim El Kitabı, İstanbul: TESEV.
• Björkstrand, G., Mustonen, J. (2006). Introduction: Anders Chydenius’ Legacy Today, The World’s First Freedom of Information Act (içinde), Juha Mustonen (Ed.), (s.4-6), İsveç: Anders Chydenius Foundation.
• Carter, L., Belanger, F. (2005). The Utilization of E-government Services: Citizen Trust, Innovation and Acceptance Factors, Info System Journal, 15(1), 5-25.
• DPT (2002). e-Devlet’e Geçiş Sürecinde KamuNet Çalışmaları. http://www.bilgitoplumu.gov.tr/wp-content/uploads/2014/04/e-
• Dursun, D. (2007). Türkiye’nin Dönüşüm Süreci, Dinamikleri ve Genel Özellikleri, D. Dursun, B. Duran ve H. Al (Ed.), Dönüşüm Sürecindeki Türkiye içinde, (s. 17- 64), İstanbul: Alfa.
• Eken, M. (2005). Yönetimde Şeffaflık, Adapazarı: Sakarya.
• Ergun, Turgay (2008). Yönetişim, Kamu Yönetimi Sözlüğü, Ömer Bozkurt, Turgay Ergun ve Seriye Sezen (Eds.), Ankara: TODAİE Yayın No: 342.
• Gilman, S.C., Whitton, H. (2016). When Transparency Becomes the Enemy of Accountability, Corruption and American Cities Essays and Case Studies in Ethical Accountability (içinde), Joaquin Jay Gonzalez III ve Roger L. Kemp (Eds.), (s. 165-167), North Carolina: McFarland.
• Keyman, E. F. (2002). Globalleşme Söylemleri, Özgürlük Sorunsalı ve Türkiye, Liberalizm, Devlet, Hegemonya içinde, E.Fuat Keyman (der.), (s. 199-213), İstanbul: Everest.
• Lee, J., Johnston, E.W. (2016). How to Embed Transparency into Collaborative Governance, Corruption and American Cities Essays and Case Studies in Ethical Accountability (içinde), Joaquin Jay Gonzalez III ve Roger L. Kemp (Eds.), (s. 165-167), North Carolina: McFarland.
• Luhtanen, L. (2006). Transparency at the Core of Democracy, The World’s First Freedom of Information Act (içinde), Juha Mustonen (Ed.), (ss.56-58), İsveç: Anders Chydenius Foundation.
• Parlak, B., Sobacı, Z. (2008). Kuram ve Uygulamada Kamu Yönetimi Ulusal ve Global Perspektifler, Bursa: Alfa Aktüel
• Özel, Mehmet (2008). Devletin İşlevsel Dönüşümü ve Genel Kamu Yönetimi Üzerine Etkileri, Devletin Dönüşümü ve Yeni Dönem Kamu Yönetimi içinde, (s. 129-181), Mehmet Özel& Veysel Eren (Eds.), Konya: Çizgi.
• TÜİK (2018). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt İstatistikleri 2018 Yılı Türkiye 18 Yaş Üstü Nüfus Raporu, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr
• Ülker, H. (2002). “Bilgi Toplumu ve Devlet”, I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Kocaeli Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayını, İzmit.
• Yılmaz, A., Bozkurt, Y. (2014). Türkiye’de E-Devlet Pratiğinin Atipik Bir Örneği: Tek Adımda Hizmet Birimleri, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15(1), 293-311.