Management Strategies of Non-Governmental Organizations

Yıl 2025, Cilt: 25 Sayı: 1, 41 - 60, 27.03.2025

Hazal Swearinger

https://doi.org/10.18037/ausbd.1532761

Öz

The aim of this study is to investigate the management strategies of nongovernmental organizations (NGOs) in Turkey. The study examines management strategies under the headings of human resources, strategic collaboration, and coping strategies. Conducted using a diversified sample representing NGOs from different fields of activity, the research aims to develop a comprehensive understanding of the structure and functioning of NGOs. The research was carried out with NGOs in Çankırı province, and data were collected through semi-structured interviews with individuals in managerial positions. The data, analyzed using descriptive content analysis, revealed 12 sub-themes and 23 codes under 3 main themes. The study highlights that human resource management in NGOs is often based on volunteers, with a widespread issue being the insufficiency of paid staff. The lack of volunteers negatively affects the effectiveness and sustainability of NGOs, while increases in volunteer numbers during crises and special events strengthen community support mechanisms. NGOs enhance the quality and accessibility of community services through collaborations with public institutions and reach broader audiences through social media strategies. The study indicates that NGOs need to adopt more comprehensive and sustainable approaches in human resource management, collaboration strategies, and coping strategies. Increasing the number of paid staff, strengthening volunteer management strategies, enhancing collaboration with the private sector, and improving the effectiveness of social aid strategies will enhance the effectiveness and sustainability of NGOs. The results of the study are of great importance for improving NGO management strategies and taking necessary steps for the sustainability of these strategies.

Anahtar Kelimeler

Non-Governmental Organizations, Management Strategies, Volunteering, Advocacy, Collaboration

Sivil Toplum Kuruluşlarının Yönetim Stratejileri

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de sivil toplum kuruluşlarının (STK) yönetim stratejilerini araştırmaktır. Çalışma, insan kaynakları, stratejik iş birliği ve mücadele stratejileri başlıkları altında yönetim stratejilerini incelemektedir. Farklı faaliyet alanlarındaki STK'ları temsil edecek şekilde çeşitlendirilmiş örneklem kullanılarak yürütülen araştırma, STK'ların yapısı ve işleyişi hakkında kapsamlı bir anlayış geliştirmeyi amaçlamaktadır. Araştırma, Çankırı ilindeki STK'larla gerçekleştirilmiş ve veriler, yarı yapılandırılmış mülakat tekniği kullanılarak yönetici konumundaki bireylerle toplanmıştır. Betimsel içerik analizi tekniği kullanılarak çözümlenen verilerden, 3 ana tema altında 12 alt tema ve 23 kod tespit edilmiştir. Çalışma, STK'larda genellikle gönüllüler üzerine kurulu insan kaynakları yönetiminin, ücretli personel yetersizliğinin yaygın bir sorun olduğunu göstermektedir. Gönüllü sayısındaki eksiklikler, STK'ların etkinliğini ve sürdürülebilirliğini olumsuz etkilerken, kriz anlarında ve özel günlerde gönüllü sayısındaki artışlar toplumsal destek mekanizmalarını güçlendirmektedir. STK'lar, kamu kurumlarıyla kurdukları iş birlikleriyle toplum hizmetlerinin kalitesini ve erişimini artırmakta; sosyal medya stratejileri sayesinde daha geniş kitlelere ulaşmaktadır. Çalışma, STK'ların insan kaynakları yönetimi, iş birliği stratejileri ve mücadele stratejilerinde daha kapsamlı ve sürdürülebilir yaklaşımlar benimsemeleri gerektiğini ortaya koymaktadır. Ücretli personel sayısının artırılması, gönüllü yönetim stratejilerinin güçlendirilmesi, özel sektörle iş birliğinin artırılması ve sosyal yardım stratejilerinin etkinliğinin artırılması, STK'ların etkililiğini ve sürdürülebilirliğini geliştirecektir. Çalışmanın sonuçları, STK'ların yönetim stratejilerinin iyileştirilmesi ve bu stratejilerin sürdürülebilirliği için gerekli adımların atılması açısından büyük önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sivil Toplum Kuruluşları, Yönetim Stratejileri, Gönüllülük, Mücadele, İş Birliği

Kaynakça

• Ardahan, F. (2010). Sivil toplum kuruluşlarının etkin yönetimi için stratejik iş birliği ve Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) Suna-İnan Kıraç Antalya Eğitim Parkı örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 210-233. Erişim adresi: https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/download/1112/579/3927
• Arslan, M. L. (2018). Sivil toplum kuruluşlarında gönüllülük: Sorunlar ve çözüm yolları. İlke Politika Notları, 4, 1-16. Erişim adresi: https://ilke.org.tr/images/yayin/pdf/sivil_toplum_kuruluslarinda_gonulluluk_sorunlar_ve_cozum_yollari.pdf
• Aslan, Y. (2010). Sivil toplum ve demokrasi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 357-374. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/194584
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. doi: 10.31592/aeusbed.598299
• Başpınar, A. ve Şentürk, M. (2010). Türkiye’de sosyal yardım uygulamaları: Sorunlar, ihtiyaçlar ve yönelimler (Yayımlanmamış rapor). İstanbul: İlim Kültür Eğitim Derneği (İLKE).
• Bayraktar, Z. (2014). Geleneğin aktarımında ve yaşatılmasında göçmen sivil toplum kuruluşlarının rolü: İzmir Bosna Sancak Kültür ve Yardımlaşma Derneği örneği. Türük Uluslararası Dil Edebiyat ve Halk Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(3), 193-206. doi: 10.12992/TURUK112
• Bozkanat, E. (2020). Sivil toplum kuruluşlarının sosyal medyada ilişki kurma ve iletişim stratejileri: Yeşilay Türkiye Facebook sayfası örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 7(1), 149-168. doi: 10.17680/erciyesiletisim.595111
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Campbell, C. ve Gaddis, S. M. (2017). “I don't agree with giving cash”: A survey experiment examining support for public assistance. Social Science Quarterly, 98(5), 1352-1373. doi: 10.1111/ssqu.12477
• Ciucescu, N. (2014). The human resources in nongovernmental organisations. Annals of the Oradea University, 1, 157-160. Erişim adresi: https://citeseerx.ist.psu.edu/documentrepid=rep1&type=pdf&doi=4831ed09e0e2bf2b4491b8b7bf70e75643a2a06a
• Dellmuth, L. M. ve Tallberg, J. (2017). Advocacy strategies in global governance: Inside versus outside lobbying. Political Studies, 65(3), 705-723. doi: 10.1177/0032321716674907
• Despard, M. R. (2016). Strengthening evaluation in nonprofit human service organizations: Results of a capacity-building experiment. Human Service Organizations: Management, Leadership & Governance, 40(4), 352-368.
• Dinçer, Ö. (1994). İş dünyasındaki değişimeler ve işletmelerde stratejik yönetim: Stratejik yönetim ve liderlik. İstanbul: İz Yayıncılık.
• İlter, O., ve Coşkun, S. (2009). Sosyal yardım alanında SYDV ve STK işbirliği, sorunlar, çözüm önerileri (Uzmanlık Tezi). T.C. Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü, Ankara. Erişim adresi: https://aile.gov.tr/uploads/sygm/uploads/pages/uzmanlik-tezleri/8-sosyal-yardim-alaninda-sydv-ve-stk-isbirligi-sorunlar-cozum-onerileri-ozan-ilter.pdf
• Joo Chang, H. (2009). Collaborative governance in welfare service delivery: Focusing on local welfare system in Korea. International Review of Public Administration, 13(1), 75-90. doi: 10.1080/12294659.2009.10805173
• Kasukumya, H. ve Haabazoka, L. (2024). Factors Affecting Private Sector Partnerships with Non-Governmental Organizations in Zambia: A Case Study of Musokotwane Compassion Mission Zambia. African Journal of Commercial Studies, 4(2), 93-103
• Köstepen, A. ve Özmutaf, N. M. (2018). STK’larda stratejiler ve temel kriterler: İzmir ilinde bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 23(1), 613-626. doi: 10.18092/ulikidince.344601
• Kurt, S. ve Taş, H. (2015). Sivil toplum örgütlerinde profesyonel ve gönüllü çalışma ilişkileri: Tehditler ve fırsatlar. Hak I’s Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 4(8), 199-214. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/84830
• Larik, K., Hussain, N., Mahar, S. A., Rehman, M. U. ve Lashari, A. K. (2021). Impact of human resources management practices on employee’s performances in non-governmental organization. International Journal of Management, 12(1), 966-974. doi: 10.34218/IJM.12.1.2021.084
• Lovejoy, K. ve Saxton, G. D. (2012). Information, community, and action: How nonprofit organizations use social media. Journal of Computer-Mediated Communication, 17(3), 337-353. doi: 10.1111/j.1083-6101.2012.01576.x Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. New York: Sage Publications, Inc.
• Mirońska, D. ve Zaborek, P. (2019). NGO—business collaboration: A comparison of organizational, social, and reputation value from the NGO perspective in Poland. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 48(3), 532-551. doi: 10.1177/0899764019835868
• Obar, J. A., Zube, P. ve Lampe, C. (2012). Advocacy 2.0: An analysis of how advocacy groups in the United States perceive and use social media as tools for facilitating civic engagement and collective action. Journal of Information Policy, 2(1), 1-25. doi: 10.5325/jinfopoli.2.2012.0001
• Petruney, T., Brunie, A., Kalema-Zikusoka, G., Wamala-Mucheri, P., ve Akol, A. (2014). Informing the future of capacity building: lessons from an NGO partnership. Development in Practice, 24(3), 435-441.
• Polonsky, M. J. ve Speed, R. (2001). Linking sponsorship and cause-related marketing: Complementarities and conflicts. European Journal of Marketing, 35(11/12), 1361-1385. doi: 10.1108/EUM0000000006484
• Sarıca, A. (2019). Sivil toplum kuruluşlarının kurumsal kapasite geliştirme zorlukları (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Sarıipek, D. B. (2017). “Hak temelli” sosyal politikadan “hayırseverlik temelli” sosyal politikaya geçişte sivil toplum örgütlerinin rolü. İnsan ve İnsan, 4(11), 81-99. doi: 10.29224/insanveinsan.346507
• Şahin, L. ve Öztürk, M. (2008). Küreselleşme sürecinde sivil toplum kuruluşları ve Türkiye'deki durumu. Journal of Social Policy Conferences, 54, 3-29. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/9300
• Şentürk, M. (2015). Türkiye’de kamunun ve STK’ların sosyal yardım uygulamaları: Yeni eğilimler ve ihtiyaçlar. İstanbul University Journal of Sociology, 3(28), 285-307. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/4884 Techreport Global NGO. (2018). 2018 Tech Report. Erişim adresi: http://techreport.ngo/wp-content/uploads/2018-Tech-Report-English.pdf
• Türkünlü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24(2), 543-559. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/108517
• Ülgen, H. ve Mirze, S. K. (2010). İşletmelerde stratejik yönetim (5. bs.). İstanbul: Beta Yayınları.
• Ültay, E., Akyurt, H. ve Ültay, N. (2021). Sosyal bilimlerde betimsel içerik analizi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 188-201. doi: 10.21733/ibad.1043200
• Ünver, G., Bümen, N. T. ve Başbay, M. (2010). Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans derslerine öğretim elemanı bakışı: Ege Üniversitesi örneği. Eğitim ve Bilim Dergisi, 155(35), 63-77. Erişim adresi: https://eb.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/561
• Yavuz, K. ve Es, M. (2020). Sosyal politikaların sunumunda yeni bir yaklaşım olarak kurumlar arası iş birliği ağları: Nedenler, aktörler ve ağ yapısı bağlamında teorik bir inceleme. The Journal of Academic Social Science, 98(12), 148-176. doi: 0.16992/ASOS.36854
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 10. bs.). Ankara: Seçkin Yayınları.
• Yıldırım, M. B. (2021). Nedene dayalı pazarlamada marka-sivil toplum kuruluşu iş birliği: HAYTAP örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 255-294. doi: 10.19145/e-gifder.825784
• Yıldırımalp, S. (2021). Türkiye’de sivil toplum kuruluşlarının dijital dönüşümü: Mevcut durum ve engeller. Sakarya İktisat Dergisi, 10(4), 404-422. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/2209054
• Yılmaz, A. ve Akdeniz, B. (2020). Sivil toplum kuruluşlarında başarıya götüren yönetim ve liderlik özelliklerine ilişkin bir inceleme. Türk İdare Dergisi, 490(10), 325-362. Erişim adresi: http://www.tid.gov.tr/kurumlar/tid.gov.tr/tum-sayilar(2)/2001-2025/2020/Haziran/SIVIL-TOPLUM-KURULUSLARINDA.pdf
• Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Göreve yeni başlayan özel dershane öğretmenlerinin kurumlarındaki çalışma koşullarına ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 635-650. Erişim adresi: https://scholar.google.com.tr/scholar?oi=bibs&cluster=4969725429605874977&btnI=1&hl=tr
• Zülfüoğlu, Ö. ve Soydan, N. T. Y. (2019). Topluma hizmet uygulamaları dersinin maliye bölümü öğrencilerinin erdemli mal ve hizmetlere bakış açısı üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 41(1), 278-296. doi: 10.14780/muiibd.582323