Yirminci yüzyılın sonlarına doğru iktisat biliminde ekonomik davranışların temelleri psikolojik öğelerden yararlanarak açıklanmaya başlanmıştır. Psikoloji, iktisada entegre edilerek daha önceleri iktisat dışı sayılan güven, karşılıklılık, dayanışma, yardımseverlik gibi insan ilişkilerine odaklı sosyal konulara yönelik ilgi artmıştır. Buradan hareketle çalışmada, bu konulardan biri olarak değerlendirilen ilişkisel malların fayda üzerindeki etkisi psikolojik temelleri üzerine kurulu iktisadi model ile analiz edilmiştir. Pugno (2005)’nun bağlanma kuramına dayalı modeli, sosyalleşme dışı boş zaman (bireylerin sadece kendileri için ayırdıkları zaman) eklenmesiyle yeniden kurgulanmıştır. Yeniden kurgulanan modelde, sosyal kişiliğe sahip güvenli bireyin geliri arttığında ilişkisel maldan fazla tüketse de başkalarını güvenilmez bulduğu için ilişki kurmaktan kaçınan güvensiz bireye göre fayda düzeyinin her zaman yüksek olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu açıdan model, bireyler zamanlarını sadece başkalarıyla vakit geçirmek için değil, kitap okumak, egzersiz yapmak, müzik dinlemek, günlük tutmak gibi kendileri için de kullanırlarsa fayda düzeylerinin yüksek olacağını ortaya koymuştur.
İlişkisel Mallar Psikoloji Bağlanma Kuramı Fayda Sosyalleşme Dışı Boş Zaman
In the later 20th century, in economics, the foundations of economical behaviours began to be explained using psychological elements. There has been an increased interest in social issues focused on human relations, by integrating psychology into economics. These social issues are trust, reciprocity, solidarity and helpfulness, which were previously seen as non-economic. Thus, in this study, the impact of relational goods, one of these social issues, on utility is analyzed through an economic model based on psychological foundations. Maurizio Pugno’s (2005) model based on attachment theory was reconstructed with the addition of non-social leisure time (leisure time that individuals allocate only for themselves). In the reconstructed model, it is concluded that even if a secure individual with a social personality consumes more relational goods when income increases, his/her utility level is not always higher than an insecure individual who avoids establishing relationships because he/she finds others unreliable. In this regard, the model revealed that if individuals use their time not only for spending time with others but also for themselves, such as reading a books, exercising, listening to music, diarise, etc., their utility levels would be high.
Relational Goods Psychology Attachment Theory Utility Non-Social Leisure Time
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Matematiksel İktisat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Mayıs 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 20 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 2 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 SBF Dergisi Erken Görünüm |