North Africa at the Beginning of the Seventeenth Century

Yıl 2011, Cilt: 40 Sayı: 2, 287 - 300, 01.12.2011

Selim Hilmi Özkan

Öz

This study was to investigate political, administrative and military situation at the beginning of XVIIIth century in the North Africa, which remained under the Ottoman rule for the past four hundred years until signing the Ochy Treaty between İtalian and Ottoman, in 1912. The North Africa had a semi-independent status, and always stayed under the control of the central administration throughout the Ottoman rule. However, after the second siege of Vienna, the Ottoman Empire had fought against the western states for sixteen years. During this chaotic period, the North African territory was very badly affected and the central authority declined there. Because of this local authority ignored the law of central administrator. This period came to an end with the signing of Karlowitz Treaty. After then the political situation and ties with the central government of North Africa were consolidated. The study will reveal the political, administrative and military precautions of the Ottoman government and their effects on the Ottoman rule in the North Africa in the long term

Anahtar Kelimeler

North Africa, Algeria, Tunis, Tripoli

XVIII. Yüzyılın Başlarında Kuzey Afrika

Öz

Bu çalışmada, 1912 yılında İtalyanlarla Ochy (Öşi) anlaşması imzalanana kadar geçen tam dört asır boyunca, Osmanlı egemenliğinde kalan Kuzey Afrika’nın XVIII yüzyıl başlarında siyasi, idari ve askeri durumu incelenecektir. Kuzey Afrika, Osmanlı egemenliğine girdikten sonra yarı bağımsız ve merkezi idarenin emrinde hareket etmiştir. II. Viyana kuşatması sonrası Osmanlı Devleti, batı devletleri ile on altı yıl sürecek uzun bir mücadele dönemine girmiştir. Bu kargaşa döneminde Kuzey Afrika toprakları da büyük oranda etkilenmiştir. Bunun sonucu yerel beyler merkezi idareyi dinlememeye başlamışlar ve aralarında da mücadeleye girişmişlerdir. Zaman zaman Kuzey Afrika’nın merkezi idare ile bağları kopma derecesine gelmiştir. Karlofça anlaşmasının imzalanması ile son bulan bu dönem sonrası, Kuzey Afrika’nın merkezi hükümet ile olan bağları ve siyasi durumu yeniden gözden geçirilmiştir. Kuzey Afrika’da yeniden huzur ve güven ortamı oluşturulmuştur. Çalışmamızda bu dönemde Osmanlı Devletinin aldığı siyasi, idari ve askeri tedbirler ele alınacak ve bu tedbirlerin uzun vadede Kuzey Afrika’daki Osmanlı hâkimiyeti üzerindeki etkileri değerlendirilecektir

Anahtar Kelimeler

Kuzey Afrika, Cezayir, Tunus, Trablusgarb