Objective: This study was carried out to investigate the anatomical and histological development of the graft union in chip budding and whip grafting techniques in Tombul hazelnut (Corylus avellana L.) cultivar.
Materials and Methods: One-year suckers (Corylus avellana L.) of Tombul ocaks were used as rootstock and scion material. Chip-budding and whip grafting were applied on one-year suckers. The grafted plants were kept for 28 days at 26-28 °C and 70-80% relative humidity conditions. The cross and longitudinal sections with a thickness of 12-20 microns taken from the graft union by a rotary microtome at various times after grafting were investigated microscopically. In the investigations, the condition of the callus tissues formed by the rootstock and the scion, the condition of the necrotic layers at the graft union, the union of the rootstock and the scion, the development of cambial differentiation and new vascular tissues, and establishment of the cambial continuity between the rootstock and the scion were evaluated.
Results: It was observed that callus proliferation from rootstock and scion occurred slowly in the early stages of the union in two grafting techniques. In some grafting samples, callus proliferation was weak and insufficient in the early stages. The first cambial differentiations in callus tissues were observed in sections 18 days after grafting in two grafting techniques. Cambial continuity between rootstock and scion was established 26 days after grafting in chip budding and 26-32 days after grafting in whip grafting. In the sections taken 52 days after grafting and in the following periods, it was observed that the graft partners were in vascular relationship in the grafts. The new vascular tissues at the graft union developed more rapidly in whip grafting than in chip budding.
Conclusion: The formation of the graft union was successful in the grafting techniques with all its stages. It has been evaluated that the amount of callus tissue proliferated in the early period after grafting directs the subsequent development of the union. For this reason, it is thought that it would be beneficial to develop practices and methods that encourage callus proliferation in the early stages of hazelnut grafting studies. Anatomical and histological examinations in whip grafting revealed that rootstock and scion thickness very close to each other and well matching of the graft partners from cambial zones positively affect the development of the graft union.
Amaç: Bu çalışma Tombul (Corylus avellana L.) fındık çeşidinde yongalı göz ve dilcikli aşılama tekniklerinde aşı kaynaşmasının zamana bağlı olarak gelişimini anatomik ve histolojik yönden incelemek amacıyla yürütülmüştür.
Materyal ve Yöntem: Anaç ve kalem materyali olarak Tombul fındık ocaklarından alınan bir yıllık dip sürgünleri kullanılmıştır. Aralık ayının ilk haftasında yongalı göz ve dilcikli aşılar elle yapıldıktan sonra 26-28 C° sıcaklık ve % 70-80 nisbi nem koşullarında 28 gün süreyle bekletilmiştir. Aşılamadan sonra çeşitli dönemlerde aşı yerlerinden rotary mikrotomla 12-20 mikron kalınlığında enine ve boyuna kesitler alınarak mikroskop altında incelenmiştir. İncelemelerde aşı yerlerinde anaç ve kalem tarafından teşekkül eden kallus dokularının durumu, aşı elemanları arasında oluşan nekrotik tabakaların durumu, anaç ile kalemin kaynaşma durumu, kambiyal farklılaşmanın ve yeni vasküler dokuların meydana gelişi ile anaçla kalem arasındaki kambiyal devamlılığının tesisi değerlendirilmiştir.
Araştırma Bulguları: Aşı tekniklerinde anaç ve kalemden kallus oluşumunun kaynaşmanın erken dönemlerinde yavaş gerçekleştiği gözlenmiştir. Bazı aşı örneklerinde aşılama sonrası erken dönemlerde kallus oluşumu zayıf ve yetersiz bulunmuştur. Kallus dokularında ilk kambiyal farklılaşmalara her iki aşı tekniğinde aşılamadan 18 gün sonraki kesitlerde rastlanmıştır. Anaç ile kalem arasında kambiyal devamlılık yongalı göz aşılarında aşılamadan 26 gün ve dilcikli aşılarda 26-32 gün sonra tesis edilmiştir. Aşılamadan 52 gün sonra ve ilerleyen dönemlerde alınan kesitlerde iki aşı tekniğinde de aşı elemanlarının vasküler ilişki içerisinde oldukları gözlenmiştir. Aşı yerlerinde yeni iletim dokularının dilcikli aşılarda yongalı göz aşılarına nazaran daha hızlı meydana geldiği görülmüştür.
Sonuç: Aşı kaynaşmasının gelişimi iki aşı tekniğinde tüm safhalarıyla başarıyla gerçekleşmiştir. Aşılama sonrası erken dönemde oluşan kallus dokusu miktarının kaynaşmanın sonraki gelişimine yön verdiği belirlenmiştir. Bu nedenle, fındık aşılama çalışmalarında erken dönemlerde kallus oluşumunu teşvik edici uygulamaların ve metotların geliştirilmesinin faydalı olacağı değerlendirilmiştir. Anatomik ve histolojik gözlemler, dilcikli aşılarda anaç ve kalem kalınlığının birbirine çok yakın seçilmesinin ve aşı elemanlarının kambiyal bölgelerden iyi çakışmasının kaynaşmanın seyrini olumlu etkilediğini göstermiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Bahçe Bitkileri Yetiştirme ve Islahı |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |