A Technology-Enhanced Student Self-Efficacy Development Program

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 1, 253 - 263, 07.06.2024

Mehmet Akın Bulut , Dilara Maraba , Nurevşah Kaya , Zeyneb Gazel , Ebrar Kevser Katırcı , Elif Tuğba Altunel

Öz

Educational paradigms have rapidly changed depending on novel facilities and needs relevant to digital or technology-enhanced learning environments, and in this regard, Self Regulated Learning skills are one of the significant skills that should be gained in 21st-century skills for higher education students. This study explores Self-Regulated Learning (SRL) skills and self-efficacy within the context of educational workshops, which are designed and developed following the Community of Inquiry (CoI) model, conducted at the Center for Innovative Learning and Teaching, Artificial Intelligence (CILT-AI) at a foundation university. Furthermore, it was grounded in Bandura's social-cognitive theory, which emphasizes the primary role of self-efficacy in academic achievement, the study seeks to distinguish the design elements and practical strategies essential for developing self-efficacy among students. In this study, a design-based research methodology is followed, and it integrates insights from literature review, expert opinions, and student feedback to design and implement effective training programs. The workshops target not only to develop participants' academic achievement by leading developed SRL and self-efficacy skills but also to contribute to the broader discourse in educational research. By bridging theory and practice, the study provides actionable insights for educators and researchers to foster self-efficacy involved in self-regulated learning in today's dynamic technology-enhanced educational realm.

Anahtar Kelimeler

technology-enhanced learning, self-regulated learning, self-efficacy, community of inquiry, design-based research

Teknoloji Destekli Öğrenci Öz-Yeterlilik Geliştirme Programı

Öz

Eğitim paradigmaları, dijital veya teknolojiyle geliştirilmiş öğrenme ortamlarıyla ilgili yeni olanaklara ve ihtiyaçlara bağlı olarak hızla değişmektedir. Bu bağlamda Öz-Düzenlemeli Öğrenme becerileri, yükseköğretim öğrencileri için 21. yüzyıl becerileri olarak kazanılması gereken önemli becerilerden biridir. Bu çalışma, bir vakıf üniversitesindeki Yenilikçi Öğrenme ve Öğretme, Yapay Zeka Merkezi'nde (CILT-AI) yürütülen ve Sorgulama Topluluğu (CoI) modeline göre tasarlanan ve geliştirilen eğitim atölyeleri bağlamında Öz Düzenlemeli Öğrenme (ÖDÖ) becerilerini ve öz yeterliliği araştırmaktadır. Ayrıca, Bandura'nın öz-yeterliliğin akademik başarıdaki birincil rolünü vurgulayan sosyal-bilişsel teorisine dayanan bu çalışma, öğrenciler arasında öz-yeterliliğin geliştirilmesi için gerekli olan tasarım unsurlarını ve pratik stratejileri ayırt etmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada tasarım temelli bir araştırma metodolojisi izlenmektedir. Çalışmaya, etkili eğitim programları tasarlamak ve uygulamak için literatür taraması, uzman görüşleri ve öğrenci geri bildirimlerinden elde edilen içgörüler entegre edilmektedir. Atölye çalışmaları, gelişmiş SDÖ ve öz yeterlik becerilerine öncülük ederek katılımcıların akademik başarılarını geliştirmenin yanı sıra eğitim araştırmalarındaki daha geniş söyleme katkıda bulunmak da hedeflemektedir. Teori ve uygulama arasında köprü kuran bu çalışma, günümüzün dinamik teknoloji destekli eğitim alanında öz-düzenlemeli öğrenme ile ilgili öz-yeterliliği teşvik etme noktasında eğitimciler ve araştırmacılar için uygulanabilir görüşler sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

teknoloji destekli öğrenme, öz-düzenlemeli öğrenme, öz-yeterlik, sorgulama topluluğu, tasarım temelli araştırma

Kaynakça

• Altun, F. & Yazıcı, H. (2013). Ergenlerin benlik algılarının yordayıcıları olarak: akademik öz-yeterlik inancı ve akademik başarı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (1), 145- 156.
• Aydın, S., & Atalay, T. D. (2015). Öz-düzenlemeli öğrenme. Pegem Akademi.
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. W H Freeman/Times Books/Henry Holt & Co.
• Bembenutty, H. (2007). Preservice Teachers’ Motivational Beliefs and Self-Regulation of Learning. Online Submission - A paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, Chicago, IL, CA.
• Borkowski, J. G. (1992). Metacognitive Theory: A Framework for Teaching Literacy, Writing, and Math Skills. Journal of Learning Disabilities, 25(4), 253-257. https://doi.org/10.1177/002221949202500406
• Chuter, C. (2020, January 13). The importance of self-regulation for learning. The Education Hub. Retrieved from https://theeducationhub.org.nz/self-regulation/
• Çiltaş, A. (2011). Eğitimde öz-düzenleme öğretiminin önemi üzerine bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 1-11.
• Euler, D. (2014). Design-Research–a paradigm under development. Design-based research, 27, 15-44.
• Ekici, G. (2009). Biyoloji öz-yeterlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1), 111-124.
• Esmer Ateş, B. ve Atalay Demir, T. (2023). Ortaokul 5 ve 8. sınıf öğrencilerinin öz düzenleme becerilerine yönelik algılarıyla Türkçe ders başarıları arasındaki ilişki: Kars ili örneği. Journal of Mother Tongue Education/Ana Dili Eğitimi Dergisi, 11(2), 307-327.
• Hamad Amin, B. M., & Coşkun Özyol, F. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Akademik ÖzYeterlilik ve Yaşam Kalitelerinin Fiziksel Aktivite Yapma Durumlarına Göre İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 21-29.
• Honicke, T., & Broadbent, J. (2016). The influence of academic self-efficacy on academic performance: A systematic review. Educational Research Review, 17, 63-84.
• Kandemir, M. (2014). Akademik ertelemenin yordayıcıları: Sorumluluk, başarı/başarısızlığa yönelik Yükleme Stilleri ve Akademik Özyeterlik İnançları. Education and Science, 39 (171), 99-114.
• Kılıç, S., Horzum, M. B., & Çakıroğlu, Ü. (2016). Çevrimiçi eşzamanlı öğrenme ortamlarında öğrencilerin öğretimsel, sosyal ve bilişsel buradalık algılarının belirlenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(2), 350-364.
• Kotaman, H. (2008). Özyeterlilik İnancı ve Öğrenme Performansının Geliştirilmesine İlişkin Yazın Taraması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 111-133. Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2022). Bilim ve Sanat Merkezleri Öz Düzenleme Psikoeğitim Programı. Ankara.
• Özturan Sağırlı, M., & Azapağası, E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Öğrenmede Öz-Düzenlemeyi Öğrenme Becerilerinin İncelenmesi. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences/Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 129-161.
• Panadero, E. (2017). A review of self-regulated learning: Six models and four directions for research. Frontiers in psychology, 8, 422.
• Pintrich, P. R., & Garcia, T. (1994). Self-regulated learning in college students: Knowledge, strategies, and motivation. Student motivation, cognition, and learning: Essays in honor of Wilbert J. McKeachie, 113-133.
• Sarı, A., & Akınoğlu, O. (2009). Öz-düzenlemeli öğrenme: Modeller ve uygulamalar. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29(29), 139-154.
• Schraw, G., Kauffman, D. F., & Lehman, S. (2006). Self-regulated learning. The encyclopedia of cognitive science, 1063-1073.
• Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory Into Practice, 41(2), 64–70. https://doi.org/10.1207/s15430421tip4102_2