Küba Füze Krizi’nin geleneksel Batılı anlatısında Türkiye, Amerika Birleşik Devletleri’nin (ABD) Jüpiter füzelerini yerleştirdiği yer olarak yer almaktadır. Türkiye’nin rolü mümkün olduğunca pasifleştirilmektedir. Öyle ki füzelerin Türkiye’ye konuşlandırılmış olmasının tek sebebi ABD’nin Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’ni (SSCB) çevreleme politikasıdır. Bu anlatıda, krizin temel aktörleri ABD ve SSCB iken Türkiye, Soğuk Savaş ortamında Batı Bloku’nda yer alan ve ‘doğal olarak’, ABD’nin SSCB’ye karşı politikalarını mutlak bir bağlılıkla destekleyen bir ülkedir. Sonuç olarak, Türkiye’nin ülkesine Jüpiter füzelerinin konuşlandırılmasını kabul eden az sayıda ülkeden birisi olmasının nedenlerine neredeyse hiç değinilmemiştir. Dolayısıyla, bu çalışmanın amacı Küba Füze Krizi’ni postkolonyal perspektiften değerlendirmek ve postkolonyal düşüncenin oldukça Batı merkezli olan Uluslararası İlişkiler (Uİ) disiplininde Türkiye gibi ötekilerin sesine ne derece kulak verebileceğini ortaya koymaktır.
Küba Füze Krizi Postkolonyalizm Türkiye-ABD İlişkileri Türkiye-SSCB İlişkileri Soğuk Savaş
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 22 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 2 |