Yaşantısal ve Çözüm Odaklı Aile Terapisi Bakış Açısıyla “Bizi Hatırla” Film Analizi

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 1, 223 - 243, 28.04.2024

Arzu Taşdelen Karçkay , Begüm Toprak , Derya Alkan

https://doi.org/10.51460/baebd.1411786

Öz

Filmlerin, aile psikolojik danışmanlığı oturumlarında bir araç olarak ve aile danışmanlığı eğitiminde ise bir öğretim materyali olarak kullanıldığı görülmektedir. Dolayısıyla farklı yaklaşımlarla incelenen film analizi çalışmalarının zengin bir kaynak oluşturduğu söylenebilir. Bu makalede yazarlar, 2018 yılında Türkiye’de vizyona giren senaristliğini ve yönetmenliğini Çağan Irmak’ın yaptığı “Bizi Hatırla” filmini yaşantısal aile terapisi ve çözüm odaklı aile terapisi bakış açısıyla incelemişlerdir. Filmin analizi için yazarların her biri tarafından 24 sahne seçilmiş, bu seçim sonucunda ortak kararın alındığı 22 sahne incelenmiştir. Ele alınan kuramlara ait temel kavramlar açıklanıp uygun sahnelerle eşleştirilmiştir ve bu kavramlar somutlaştırılmıştır. Çalışma sonucunda, çözüm odaklı kısa süreli aile terapisi ve yaşantısal aile terapisi kavramları bağlamında değerlendirilen ‘’Bizi Hatırla’’ filminin yaşantısal aile terapisi ve çözüm odaklı aile terapisi bakış açısıyla aile psikolojik danışmanlığına etkili bir öğretim materyali olabileceği düşünülmektedir. Bu bağlamda çalışma, aile psikolojik danışmanlığı, gelişim psikolojisi, kariyer danışmanlığı alanlarında öğretim materyali ve aile psikolojik danışmanlığı oturumlarında bir araç olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler

yaşantısal terapi, çözüm odaklı terapi, film analizi, aile terapisi, bizi hatırla

Kaynakça

• Banmen, J. (2002). The Satir model: Yesterday and today. Contemporary Family Therapy, 24(1), 7-22. https://doi.org/10.1023/A:1014365304082.
• Banmen, J. ve Maki-Banmen, K. (2014). What has become of Virginia Satir's therapy model since she left us in 1988?. Journal of Family Psychotherapy, 25(2), 117-131. https://doi.org/10.1080/08975353.2014.909706.
• Bayram, F. ve Özkamalı, E. (2020). Sinema Terapi: Aile Danışmanlığı Alanında Sinema Terapi Çalışmalarının İncelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(28). https://doi.org/10.26466/opus.687535.
• Beaudry, G. (2002). The family reconstruction process and its evolution to date: Virginia Satir's transformational process. Contemporary Family Therapy, 24(1), 79-91. https://doi.org/10.1023/A:1014373605900.
• Berg, I. K. (1994). Family-based services: A solution-focused approach. WW Norton & Co. Berg, I. K. ve Miller, S. D. (1992). Working with the problem drinker: A solution-focused approach. W. W. Norton & Company.
• Beyebach, M. (2009). Integrative brief solution focused family therapy: A provisional roadmap. Journal of Systemic Therapies, 28 (3), 18-35. https://doi.org/10.1521/jsyt.2009.28.3.18.
• Cade, B. ve O'Hanlon, W. H. (1993). A brief guide to brief therapy. WW Norton & Co.
• Dermer, S. B. ve Hutchings, J. B. (2000). Utilizing movies in family therapy: Applications for individuals, couples, and families. The American journal of family therapy, 28(2), 163-180. https://doi.org/10.1080/019261800261734.
• Durak, Ş. E. ve Fışıloğlu, H. (2007). Film Analizi Yöntemiyle Virginia Satir Aile Terapisi Yaklaşımına Bir Bakış. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20).
• Flick, U. (2018). An introduction to qualitative research. Sage Publishing. https://doi.org/10.4135/9781529622737.
• Gençöz, F. ve Aka, B. T. (2007). Sinema Tadında Terapi: Sinematerapi. Bilim ve Teknik, 473.
• Gladding, S. (1994). Teaching family counseling thorough the use fiction. https://doi.org/10.1002/j.1556-6978.1994.tb00285.x.
• Gladding, S. T. (2012). Aile Terapisi, Tarihi, Kuram ve Uygulamaları (İ. Keklik, Çev. Ed.). Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği.
• Goldenberg, H. ve Goldenberg, I. (2012). Family therapy: An overview. California: Brooks/Cole.
• Innes, M. (2002). Satir's Therapeutically Oriented Educational Process: A Critical Appreciation. Contemporary Family Therapy, 35-56. https://doi.org/10.1023/A:1014369504991.
• Kafes, A. Y. (2021, Nisan). İkinci Kuşak Aile Terapileri. 4th International Social Sciences Congress, 179-189.
• Korkut, Y. (2001). Aile Danışmanlığı ve Aile Terapisi Hizmetleri. Psikoloji Çalışmaları, 22, 111-133.
• Lappin, J. (1997). Two thumbs up: A supervisor's guide to the use of films. In C.L. Storm & T. C. Todd (Eds.). The Reasonably Complet Systemic Supervisor. Boston: Allyn and Bacon.
• Li, Y., Lee, S. H., Yeh, C. H. ve Kuo, C. C. (2006). Techniques for movie content analysis and skimming: tutorial and overview on video abstraction techniques. IEEE signal processing magazine, 23(2), 79-89. https://doi.org/10.1109/MSP.2006.1621451.
• Meier, S.T. ve Davis, S.R. (2014). Psikolojik Danışma: Temel öğeler (S. Doğan, D.Y. Bektaş, E. Kocabaş Özeke ve S. Denizli, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
• Merriam, S. B. ve Tisdell, E. J. (2016). Basic qualitative research. Qualitative research: A guide to design and implementation (4th ed.). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Murdock, N. L. (2016). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuramlar: Olgu Sunumu Yaklaşımıyla (F. Akkoyun, Çev. Ed.) Ankara: Nobel.
• Nazlı, S. (Ed.). (2020). Evlilik ve Aile Psikolojik Danışmanlığı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Nichols, M.P. ve Schwartz, R. C. (1998). Family therapy: Concepts and methods. Boston: Allyn and Bacon.
• O'Connell, B. (2005). Solution-Focused Therapy. London: Sage Publications.
• O'Hanlon, W. ve Weiner-Davis, M. (1989). In search of solutions: A new direction in psychotherapy. New York: W. W. Norton. Okumuşoğlu, S. (2018). Çözüm Odaklı Olmak. Nobel: Ankara.
• Özgüven İ. E. (2001). Ailede İletişim ve Yaşam. PDREM Yayınları: Ankara.
• Powell, M. L. (2008). Cinematherapy as a Clinical Intervention: Theoretical Rationale and Empirical Credibility (Doctoral dissertation). University of Arkansas, Arkansas.
• Reiter, M. D. (2016). Solution-focused sculpting. Journal of Systemic Therapies, 35(3), 30-41. https://doi.org/10.1521/jsyt.2016.35.3.30.
• Satir, V. (1964). Conjoint Family Therapy: A guide to theory and technique. USA: Science& Behavior Books, Inc.
• Satir, V. (2001). İnsan yaratmak: Aile terapisinin başyapıtı. İstanbul: Beyaz Yayınları.
• Satir, V. ve Baldwin, M. (1983). Satir Step by Step: A Guide to Creating Change in Families. Palo Alto, CA: Science & Behavior Books.
• Satir, V., Banmen, J., Gomori, M. ve Gerber, J. (1991). The Satir model: Family therapy and beyond. Palo Alto, Calif.: Science and Behavior Books.
• Sayles, C. (2002). Transformational change-based on the model of Virginia Satir. Contemporary family therapy, 24(1), 93-109. https://doi.org/10.1023/A:1014325722738.
• Sklare, B.G. (2016). Okul Danışmanları için Çözüm Odaklı Kısa Süreli Psikolojik Danışma (Çiğdem Müge Siyez, çev.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Strauss, A. ve Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research. Sage publications.
• Swingewood, A. (1998). Sosyolojik Düşüncenin Kısa Tarihi (O. Akınhay, Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Wretman, C. J. (2015). Saving Satir: Contemporary perspectives on the change process model. Social Work, 61(1), 61-68. https://doi.org/10.1093/sw/swv056.