Objective: The aim of this study was to examine the relationship between smartphone addiction and loneliness in a group of high school students in İzmir.
Method: The data were collected from 465 students using a Personal Information Form, the Smartphone Addiction Scale-Short Form (SAS-SF) and the UCLA Loneliness Scale.
Results: The average age of the participant students was 16.15 ± 1.04, with males constituting 42.8% and females constituting 57.2% of the study sample. The students’ average scores on the SAS-SF and UCLA were 28.14 ± 11.54 and 53.72 ± 5.42, respectively. A significant positive relation was found between SAS-SF and UCLA (r: .202, p: 0.00), and while no significant correlation was observed between SAS-SF, age, and GPA (p > 0.05). A positive moderate correlation was found in terms of the daily duration of smartphone usage (r: .409, p: 0.00).
Conclusion: The study found that students who feel a sense of loneliness tend to use smartphones a lot and are at risk of smartphone addiction. It is recommended that addiction community mental health nurses take preventive measures against smartphone addiction to protect and improve the mental health of the students.
community mental health nurse high school students loneliness smartphone addiction
Amaç: Bu çalışmanın amacı İzmir ilindeki bir grup lise öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığının yalnızlık düzeyi ile arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Yöntem: Araştırmanın verileri literatür taranarak hazırlanan Bilgi Formu, Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği Kısa Formu (ATBÖ-KF) ve UCLA Yalnızlık Ölçeği ile toplandı. Çalışmaya toplam 465 öğrenci katıldı.
Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 16.15±1.04, %42.8’i erkek ve %57.2’si kadındır. ATBÖ-KF puan ortalaması 28.14±11.54 ve UCLA Yalnızlık Ölçeği puan ortalaması 53.74±5.43’tür. ATBÖ-KF puan ortalamaları UCLA Yalnızlık Ölçeği arasında anlamlı pozitif ilişki saptandı (r: .202, p:0.00). Öğrencilerin ATBÖ-KF puan ortalamaları ile genel not ortalamaları ve yaş arasında anlamlı ilişki saptanmazken (p<0.05), ATBÖ-KF puan ortalamaları ile telefon kullanım süresi arasında pozitif orta düzeyde ilişki saptandı (r:.409, p:0.00).
Sonuç: Ergenlik dönemindeki öğrencilerin yalnızlık duyguları hissederek akıllı telefonları ile daha fazla vakit geçirdikleri ve bağımlılık için risk oluşturduğu söylenebilir. Toplum ruh sağlığı hemşirelerinin davranışsal bağımlılıklardan korunma ve yalnızlık ile baş etme konularında ruh sağlığını geliştirme programlarından yararlanmaları önerilebilir.
akıllı telefon bağımlılığı toplum ruh sağlığı hemşiresi yalnızlık lise öğrencisi
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Kabul Tarihi | 12 Şubat 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 18 Sayı: 4 |
Bağımlılık Dergisi - Journal of Dependence