A Scale Development Study on the Attitudes and Behaviors of the Society towards Individuals Using Addictive Substances

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 2, 115 - 128, 30.06.2020

Derya Sasman Kaylı , Gözde Yılmaz , Osman İyilikçi

Öz

Objective: The aim of this study is to develop a scale to determine the attitudes and behaviors of the society towards individuals using addictive substances
Method: The first stage sample of the study was composed of 396 people reached in eight districts determined randomly in the city center of Manisa. In the second stage of the study, test-retest stage sample was consisted of 66 undergraduate students of Manisa Celal Bayar University Faculty of Health Sciences and Faculty of Arts and Sciences. Demographic Information Form and Questionnaire on Attitudes and Behaviors toward Individuals Using Addictive Substance were used as data collection tool.
Results: The scale has a single factor structure. The scale’s Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) value was .92. Normed Fit Index (NFI) and Comparative Fit Index (CFI) were .91 and .93 respectively. Cronbach Alpha coefficient was .92 which indicates strong internal consistency.
Conclusion: ''Attitude and Behaviors Scale for Individuals Using Addictive Substance'' has been evaluated as a valid and reliable scale in determining the attitudes of the society towards addiction. 

Anahtar Kelimeler

Drug abuse, attitude, validity, reliability

Toplumun Bağımlılık Yapıcı Madde Kullanan Bireylere Yönelik Tutum ve Davranışları Üzerine Ölçek Çalışması

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, bağımlılığın oluşmasında ve tedavi edilmesinde önemli rollere sahip olan toplumun, bağımlılık yapıcı madde kullanan bireylere yönelik tutum ve davranışlarını tespit edebilmek için bir ölçek geliştirmektir.
Yöntem: Araştırmanın birinci aşama örneklemini, Manisa il merkezinde bulunan seçkisiz olarak belirlenen sekiz mahallede ulaşılan 396 kişi oluşturdu. Çalışmanın ikinci aşaması olan test tekrar test aşamasının örneklemini ise Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi ve Fen-Edebiyat Fakültesi’nin 66 lisans öğrencisi oluşturdu. Veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu ve Bağımlılık Yapıcı Madde Kullanan Bireylere Yönelik Tutum ve Davranışlara İlişkin Soru Formu (BYMT) uygulandı
Bulgular: Ölçek tek faktörlü bir yapıya sahip olmakla birlikte Normed Fit Index (NFI) uyum indeksi .91 ve Comparative Fit Index (CFI) uyum indeksi .93 olarak tespit edildi. Ölçeğin Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) değeri .92 ve Cronbach Alpha katsayısı .923 olup kuvvetli güvenilirliğe sahip olduğu belirlendi.
Sonuç: Bağımlılık Yapıcı Madde Kullanan Bireylere Yönelik Tutum ve Davranışlar Ölçeği madde bağımlılığına yönelik toplumun tutumlarının tespit edilmesini sağlamada geçerli ve güvenilir bir ölçek olarak değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Madde Bağımlılığı, tutum, geçerlik, güvenirlik

Kaynakça

• 1. Karataşoğlu S. Sosyal politika boyutuyla madde bağımlılığı. Türk İdare Derg. 2013;(476):321–52. 2. Dumas L, Hennessey M. The varied roles of community health nursing. In: Janice EH, Phyllis ES, Sue A Te, editors. Community Health Nursing Caring in Action. 4th ed. New York: Delmar Publishers; 1999. p. 613–7. 3. Vatandaş C, Can B, Mahitapoğlu H, Yaman V, Kırbaşoğlu Z. Türkiye’de Gençlik ve Uyuşturucu Madde Sorunu. İstanbul: SEKAM Yayınları; 2016. 4. United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). World Drug Report. New York; 2016. 5. United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). World Drug Report. Vienna; 2018. 6. Türkiye Uyuşturucu ve Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi (TUBİM). Bağımlılık Yapıcı Maddeler ve Bağımlılık İle Mücadele. Ankara; 2018. 7. Ögel K. Bağımlılık ve Tedavisi Temel Kitabı. 2nd ed. İstanbul: IQ Kültür ve Sanat Yayıncılık; 2018. 8. Doğan YB. Madde kullanımı ve bağımlılığı. Aile ve Toplum Derg. 2001;1(4):79–86. 9. Link BG, Phelan JC, Bresnahan M, Stueve A, Pescosolido BA. Public conceptions of mental illness: labels, causes, dangerousness and social distance. Am J Public Health. 1999;89(9):1328–33. 10. Cunningham JA, Sobell LC, Chow VM. What’s in a label? The effect of substance types and labels on treatment considerations and stigma. J Stud Alcohol. 1993;54(6):693–9. 11. Ritson EB. Alcohol, drugs and stigma. Internatioanl J Clin Pract. 1999;53(7):549–51. 12. Husak DN. The moral relevance of addiction. Subst use misuse. 2004;39(3):399–439. 13. Schomerus G, Corrigan PW, Klauer T, Kuwert P, Freyberger HJ, Lucht M. Selfstigma in alcohol dependence: consequences for drinking-refusal self-efficacy. Drug Alcohol Depend. 2011;114(1):7–112. 14. Tansel B. Üniversite Öğrencilerinin Bağımlılık Yapıcı Madde Kullanan Bireylere Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Bilim Dalı, 2006. 15. Goodstadt M, Cook G, Magid S, Gruson V. The drug attitudes scale (DAS): ıts development and evaluation. Int J Addict. 1978;13(8):1307–17. 16. Çırakoğlu OC, Işın G. Perception of drug addiction among Turkish university students: causes, cures and attitudes. Addict Behav. 2005;30(1):1–8. 17. Aslan S, Türkçapar HM, Yapıcı Eser H, Uğurlu M. Reliability and validity of beliefs about substance use (BSU) questionnaire in alcohol dependent patients. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Derg. 2012;1:162–70. 18. Ritsher JB, Otilingam PG, Grajales M. Internalized stigma of mental illness: psychometric properties of a new measure. Psychiatry Res. 2003;121(1):31–49. 19. Evans WP, Broadus AD. Developing the public attitudes about addiction instrument. Addict Res Theory. 2015;23(2):115–30. 20. Avery JD, Avery JJ. The Stigma of Addiction: An Essential Guide. 1st ed. Switzerland: Springer; 2019. 21. Potas N, Erçetin SS, Yilmaz M, Açikalin SN, Güngör H, Soydas Akyol E. 3D scale for awareness, attitude, stigma of addiction. Ethno Med. 2016;10(2):156–65. 22. Polat H, Kök B. Toplumda madde bağımlılığı algısı: bir ölçek geliştirme çalışması. Bağımlılık Derg. 2019;20(3):119–39. 23. Shaughnessy JJ, Zechmeister EB, Zechmeister JS. Research Methods in Psychology. 9th ed. New York: McGraw-Hill; 2012. 24. DiClemente CC. Bağımlılık ve Değişim. Şahin M, Ildırım E, Uğur Kural H (Çevirenler). 1. Baskı, Ankara: Nobel, 2016. 25. T.C Başbakanlık. Uyuşturucu ile Mücadele Ulusal Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2018-2023. Ankara; 2018. 26. Balseven A, Özdemir Ç, Tuğ A, Hancı İH, Doğan YB. Madde kullanımı, bağımlılıktan korunma ve medya. Sürekli Tıp Eğitim Derg. 2002;11(3):91–3. 27. Matthews S, Dwyer R, Snoek A. Stigma and self-stigma in addiction. Bioethical Inq. 2017;14(2):275–86. 28. Bayer R. Stigma and the ethics of public health: not can we but should we. Soc Sci Med. 2008;67(3):463–72. 29. Buchman DZ, Reiner P. Stigma and addiction: being and becoming. Am J Bioeth Neurosci. 2009;9(9):18–9. 30. Lloyd C. The stigmatization of problem drug users: a narrative literature review. Drugs Educ Prev policy. 2013;20(2):85–95. 31. Williamson L, Thom B, Stimson G V, Uhl A. Stigma as a public health tool: ımplications for health promotion and citizen involvement. Int J Drug Policy. 2014;25(3):333–5. 32. Türkmen SN, Kumaşoğlu Ç, Akyol T. Alkol ve madde bağımlılığı tedavi ve eğitim merkezi (AMATEM) biriminde yatan bireylerde içselleştirilmiş damgalama ve yaşam kalitesi. Bağımlılık Derg. 2015;16(4):182–91. 33. Corrigan P, Kuwabara SA, O’Shaughnessy J. The public stigma of mental illness and drug addiction: findings from a stratified random sample. J Soc Work. 2009;9(2):139–47. 34. Brener L, Von Hippel W, Von Hippel C, Resnick I, Treloar C. Perceptions of discriminatory treatment by staff as predictors of drug treatment completion: utility of a mixed methods approach. Drug Alcohol Rev. 2010;29(5):491–7. 35. Adlaf EM, Hamilton HA, Wu F, Noh S. Adolescent stigma towards drug addiction: effects of age and drug use behaviour. Addict Behav. 2009;34(4):360–4. 36. Lauber C, Nordt C, Falcato L, Rössler W. Factors influencing social distance toward people with mental illness. Community Ment Health J. 2004;40(3):265–74. 37. Pescosolido BA, Monahan J, Link BG, Stueve A, Kikuzawa S. The public’s view of the competence, dangerousness, and need for legal coercion of persons with mental health problems. Am J Public Health. 1999;89(9):1339–45. 38. Boekel LC, Brouwers E, Weeghel J, Garretsen H. Comparing stigmatising attitudes towads people with substance use disorders between the general public, GPs, mental health and addiction specialists and clients. Int J Soc Psychiatry. 2015;61(6):539–49. 39. Meltzer EC, Suppes A, Burns S, Shuman A, Orfanos A, Sturiano C V. Stigmatization of substance use disorders among ınternal medicine residents. Subst Abus. 2013;34(4):356–62. 40. Room R, Rehm J, Trotter II RT, Paglia A, Üstün TB. Cross-cultural views on stigma, valuation, parity, and societal values towards disability. In: Üstün TB, Chatterji S, Bickenbach JE, Trotter II RT, Room R, Rehm J, et al., editors. Disability and Culture: Universalism and Diversity. Seattle: Hogrefe & Huber Publishers; 2001. p. 247–97. 41. Taşkın EO, Özmen E. Ruhsal hastalıklara yönelik tutumları etkileyen etmenler: bilgi, temas, etiket, psikopatoloji tipi, medya. 3P Derg. 2004;12(3):25–40. 42. Dean JC, Rud F. The drug addict and stigma of addiction. Int J Addict. 1984;19(8):859–69.