Amaç: Bu çalışmada ergenlerde dijital bağımlılık düzeylerinin benlik algısı, ebeveyn ilişkileri, akran ilişkileri ve sosyal-duygusal öğrenme becerileri ile oluşturulan regresyon modeli ile incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışma grubu 504 lise öğrencisinden meydana gelmektedir. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Dijital Bağımlılık Ölçeği, Ergen-Ebeveyn İlişkileri Ölçeği, Arkadaşlık Kalitesi Ölçeği, Benlik Algısı Ölçeği ve Sosyal ve Duygusal Öğrenme Ölçeği aracılığıyla elde edilmiştir.
Bulgular: Benlik algısı, ebeveyn ilişkileri ve sosyal duygusal öğrenme becerileri ergenlerin dijital bağımlılık düzeylerinin anlamlı yordayıcıları iken, arkadaşlık kalitesi değişkeni anlamlı bir yordayıcı değildir. Ayrıca regresyon modeli ergenlerde dijital bağımlılığın toplam varyansının yaklaşık %27'sini açıklamaktadır.
Sonuç: Dijital platformların ergenlik dönemindeki olumsuz benlik algısını telafi etme yeteneği, yetersiz sosyal duygusal öğrenme becerileriyle birleşerek, ergenlerin kendileriyle ve çevreleriyle tatmin edici gerçek ilişkiler kurmalarını engelleyebilir ve sonuç olarak dijital bağımlılık düzeylerini artırabilir. Ebeveynlerle tatmin edici ilişkilerin olmadığı, olumlu, sıcak, destekleyici ve güvenli bir iklimin bulunmadığı ailelerde, bu durum ergenlerde dijital bağımlılığa neden olabilir.
Dijital bağımlılık benlik algısı sosyal ve duygusal öğrenme ergen-ebeveyn ilişkisi
Objective: This study was aimed at examining the levels of digital addiction in adolescents with a regression model created with self-perception, adolescent-parent relationships, peer relationships, and social-emotional learning (SEL) skills.
Method: The participants consisted of 504 high school students. The data were obtained through the Personal Information Form, the Digital Addiction Scale, the Adolescent-Parent Relationships Scale, the Friendship Quality Scale, the Self-Perception Scale, and the Social and Emotional Learning Scale.
Results: Self-perception, adolescent-parent relationship, and SEL skills were significant predictors of adolescents' digital addiction levels, while the peer relationships was not. Additionally, the regression model explains approximately 27% of the total variance of digital addiction in adolescents.
Conclusion: The ability of digital platforms to compensate for negative self-perception during adolescence, coupled with inadequate SEL skills, may hinder adolescents from forming satisfying real relationships with themselves and their environment, ultimately increasing their levels of digital addiction. In families without satisfying relationships with parents where there is no positive, warm, supportive, and safe climate, this may cause digital addiction in adolescents.
Digital addiction self-perception social and emotional learning adolescent-parent relationship peer relationships.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Psikolojide Davranış-Kişilik Değerlendirmesi |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 15 Kasım 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 25 Sayı: 2 |
Bağımlılık Dergisi - Journal of Dependence