Sağlık Çalışanlarının Temel ve İleri Yaşam Desteği Bilgilerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 1, 132 - 138, 28.03.2025

Ramazan Kıyak , Bahadir Çağlar , Süha Serin , Meliha Fındık , Muhammet Çakas , Ahmet Buğra Önler

Öz

Amaç: Hastanemizdeki sağlık çalışmalarının temel ve ileri yaşam desteği ile ilgili bilgi ve beceri düzeylerini değerlendirmek ve eğitim öncesi ve sonrasında bir fark olup olmadığını görmektir. Gereç ve Yöntem: Eğitim, Evrensel Temel ve ileri Yaşam Desteği kılavuzundaki güncellemeler ışığında ve AHA kılavuzuna göre bir gün teorik ve bir gün pratik uygulama olarak anlatılmıştır. Eğitim sonrasında son test ile değerlendirme yapılmıştır. Katılımcıların demografik bilgileri, görev dağılımları ve mesleki durumlarına göre ön test ve son test arasındaki değişimler istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: “Hem temel yaşam desteği hem de ileri yaşam desteği eğitimlerine baktığımızda katılımcıların bilgi düzeyinin arttığı görülmektedir. Sonuç: Kurs sonrası katılımcıların bilgi düzeylerindeki değişimleri değerlendirdiğimizde bilgi ve farkındalık düzeyinin eğitimden önce sınırlı olduğunu söyleyebiliriz. Eğitimlerin belirli aralıklarla tekrarlanması gerektiğini düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler

Temel Yaşam Desteği, İleri Yaşam Desteği, Eğitim, Sağlık personeli

Evaluation Of Basic And Advanced Life Support Knowledge Of Health Workers

Öz

Objective: Our aim was to assess the knowledge and skill levels of health workers in our hospital in relation to basic and advanced life support and to see if there was a difference before and after the training. Materials and Methods: The training was administered in the light of the updates in the Universal Basic and Advanced Life Support guidelines, and according to the AHA guidelines, with one day of theory and one day of practice. After the training, evaluation was done with the post-test. The demographic information of the participants, the distribution of tasks and the changes between the pre-test and the post-test according to their professional status were statistically evaluated. Results: We look at the training in both basic life support and advanced life support the level of knowledge of the participants increased. Conclusion: When we evaluate the changes in the knowledge levels of the participants after the course, we can say that the level of knowledge and awareness was limited before the training. We think that trainings should be repeated at certain intervals.

Anahtar Kelimeler

Basic Life Support, Advanced Life Support, Education, Health personnel

Kaynakça

• American Heart Association, A. H. (2010). American heart association guidelines for cardiopulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care. Circulation, 122(18), S640-S656. https://doi.org/10.1161/CIRCULATIONAHA.110.970889
• Balcı B, K. Ö. (2011). Kardiyopulmoner resüsitasyon. The Journal of Kafkas Medical Sciences, 1(1), 41–46. https://doi.org/10.5505/kjms.2011.99608
• Baskett, N. J. (2008). Resüsitasyon Konseyi 2005 Resüsitasyon Kılavuzu, İstanbul: Logos yayıncılık.
• Baskett PJ, N. J. (2005). Principles of training in resuscitation. Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation, 9, 181-9.
• Böttiger, W. L. (2020). Up to 206 million people reached and over 5.4 million trained in cardiopulmonary resuscitation worldwide: the 2019 international liaison committee on resuscitation world restart a heart initiative. Journal of the American Heart Association, 9(15), 1-4. https://doi.org/10.1161/JAHA.120.017230
• Çelikli, S. Y. (2012). Sağlık personelinin güncel temel yaşam desteği bilgilerinin değerlendirilmesi. Turkish Journal of Emergency Medicine, 12, 3. https://doi.org/10.5505/1304.7361.2012.24892
• Demirkıran, O. U. (2003). Tıp fakültesi birinci sınıf öğrencilerinin ilk yardım ve temel yaşam desteği eğitimi. Tıp Eğitimi Dünyası, 11, 20-27.
• Herlitz J, E. J. (2005). Factors associated with an increased chance of survival among patients suffering from an out-of-hospital cardiac arrest in a national perspective in Sweden. American Heart Journal, 149(1), 61-6. https://doi.org/10.1016/j.ahj.2004.07.014
• Hodgetts, T. J, K. G. (2002). Incidence, location and reasons for avoidable in-hospital cardiac arrest in a district general hospital. Resuscitation, 115(23), 54. https://doi.org/10.1016/s0300-9572(02)00098-9
• Jensen, T. W., Ersbøll, A. K., Folke, F., Wolthers, S. A., Andersen, M. P., Blomberg, S. N., Andersen, L. B., Lippert, F., Torp-Pedersen, C., & Christensen, H. C. (2023). Training in Basic Life Support and Bystander-Performed Cardiopulmonary Resuscitation and Survival in Out-of-Hospital Cardiac Arrests in Denmark, 2005 to 2019. JAMA Network Open, 6(3), e233338. https://doi.org/10.1001/jamanetworkopen.2023.3338
• Josipovic P, W. M. (2008). Basic life support knowledge of undergraduate nursing and chiropractic students. Australian Journal of Advanced Nursing, 58-63. https://doi.org/10.37464/2009.264.1750
• Kaan, N.M., Kurti İ., Gürsoy, F. (2010). Üniversite hastanesinde temel yaşam desteği ve defibrilasyon kursu sonuçlarının değerlendirilmesi. Journal of Adnan Menderes University Faculty of Medicine 11(3), 1-7.
• Kımaz, S. S. (2006). 112 Acil sağlık hizmetleri’nde görevli doktorların temel yaşam desteği, ileri kardiyak yaşam desteği ve doktorun adli sorumlulukları konularındaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi. The Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery, 12(1), 59-67.
• Larsen, M.P., E. M. (1993). Predicting survival from out of hospital cardiac arrest: a graphic model. Annals Emergency Medicine, 22(11), 1652-8. https://doi.org/10.1016/s0196-0644(05)81302-2
• Madden, C. (2006). Undergraduate nursing students' acquisition and retention of CPR knowledge and skills. Nurse Education Today, 26(3), 218-27. https://doi.org/10.1016/j.nedt.2005.10.003.
• Mpotos, N., De Wever, B., Cleymans, N., Raemaekers, J., Loeys, T., Herregods, L., Valcke, M., & Monsieurs, K. G. (2014). Repetitive sessions of formative self-testing to refresh CPR skills: a randomised non-inferiority trial. Resuscitation, 85(9), 1282–1286. https://doi.org/10.1016/j.resuscitation.2014.06.011
• Özhan Elbaş, N. (1998). Kardiyopulmoner arrest ve resüsitasyon. The Turkish Journal of Current Gastroenterology, 2(2), 219-222.
• Özdinç, Ş., Şensoy N., Aktaş R., Keskin G., Tunç, D., Tüfek Y. E. (2014). Afyonkarahisar polis meslek yüksekokulu öğrencilerinin temel yaşam desteği ile ilgili bilgi düzeylerinin saptanması. Kocatepe Medical Journal, 15(3), 246-250.
• Pehlı̇van, M., Can Mercan, N., Çınar, İ., Elmalı, F., Soyöz, M. (2019). The evaluation of laypersons awareness of basic life support at the university in Izmir. Turkish Journal of Emergency Medicine, 19(1), 26-29. https://doi.org/10.1016/j.tjem.2018.11.002.
• Swor R, K. I. (2006). CPR training and CPR performance: do CPR trained bystanders perform CPR? Acad Emergency Medicine, 13(6), 596-601. https://doi.org/10.1197/j.aem.2005.12.021
• Tuncar A., B. A. (2022). Measuring the knowledge levels of health staff on advanced cardiac life support. Turkish Journal of Health and Sport, 3(2), 49-52. http://doi.org/10.29228/tjhealthsport.62409 UK, A. H. Bahr, J., UK, P. B., Bossaert, L., UK, D. C., Dick, W., ... & Van Drenth, A. (1998). The 1998 European Resuscitation Council guidelines for adult single rescuer basic life support: A statement from the working group on basic life support, and approved by the executive committee of the european resuscitation council. Resuscitation, 37(2), 67-80. https://doi.org/10.1016/s0300-9572(98)00036-7.
• Yalçın, G. T. (2020). Acil serviste çalışan sağlık ve diğer personelin temel yaşam desteği bilgilerinin değerlendirilmesi. Abant Medical Journal, 9(2), 1-8. https://doi.org/10.47493/abantmedj.2020.0