DESTEK KÜLTÜRÜNÜN REKABET AVANTAJINA ETKİSİNDE FARKLILIKLARIN YÖNETİMİNİN DÜZENLEYİCİ ROLÜ

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 152 - 166, 30.06.2019

Bora Coşar

Öz

Bu çalışmanın amacı örgüt kültürünün alt bileşenlerinden destek
kültürünün örgütün rekabet avantajına etkisinde farklılıkların yönetiminin
düzenleyici rolünün saptanmasıdır. Kolayda örnekleme yöntemine göre İstanbul
Beylikdüzü bölgesinde bulunan KOBİ çalışanlarıyla anket gerçekleştirilerek elde
edilen veriler analize tabi tutulmuştur. Araştırmaya 234 çalışan katılmış ve
kendilerinden demografik etkenlerle ilgili 5, destek kültürü ile ilgili 9,
rekabet avantajı ile ilgili 7, farklılıkların yönetimi ile ilgili 22 ifadeyi
cevaplandırmaları istenmiştir. Bu bağlamda Smart PLS 3 programında
gerçekleştirilen analizler ışığında farklılıkların yönetiminin, destek
kültürünün rekabet avantajına etkisinde kısmi bir şekilde düzenleyici rolü
olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmeler, örgüt kültürü, rekabet avantajı, farklılıkların yönetimi, yapısal eşitlik modeli

Kaynakça

• Akan, M. ve Kanık, İ. (2018). “Farklılıkların Yönetiminin Örgüt Kültürüne Olan Etkisi: İstanbul’da Faaliyet Gösteren Hizmet Sektöründeki Çalışanlar Üzerinde Bir Araştırma”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 657-674.
• Baron, R.M. ve Kenny, D.A. (1986). “The Moderator–Mediator Variable Distinction In Social Psychological Research: Conceptual, Strategic, And Statistical Considerations”, Journal of Personality and Social Psychology, 51(6): 1173-1182.
• Belloda, B., Güler, S. B. ve Oğuzhan, A. (2017). “Farklılıkların Yönetimi ve Örgütsel Bağlılık: Kosova Prizren Devlet Okullarında Bir Araştırma”, Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2): 1-19.
• Ersoy, A. (2016). “Örgüt Kültürü Analizi: Beş Yıldızlı Konaklama İşletmesine Yönelik Bir Araştırma”, Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 5(1): 4-29.
• Fettahlıoğlu, Ö. O. ve İnce, M. (2013). “Çalışma Yaşamında Farklıkların Yönetimi Uygulamalarının İş Doyumuna Etkisi: Tekstil Sektöründe Alan Araştırması”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1): 77-88.
• Fettahlıoğlu, Ö. O. ve Tatlı, H. S. (2015). “Örgütsel Bağlılık ve Farklılıkların Yönetimi Algılamaları Arası İlişkilerin Saptanmasında Demografik Farklılıklara Yönelik İnceleme”, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2): 119-140.
• Gültekin, Z. ve Ulukan, C. (2012). “Çokuluslu Ekiplerde Kültürel Farklılıklar ve Yönetimi”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1): 89-102.
• Helvacıoğlu, N. (2007). “Çokuluslu İşletmelerde Rekabet Avantajı Sağlamanın Bir Aracı Olarak Kültürel Farklılıkların Yönetimi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Hofstede, G., Neuijen, B., Ohayv, D. D. ve Sanders, G. (1990). “Measuring Organizational Cultures: A Qualitative and Quantitative Study Across Twenty Cases”, Administrative Science Quarterly, 286-316.
• İpek, Cemalettin (1999). “Resmi Liseler ile Özel Liselerde Örgütsel Kültür ve Öğretmen-Öğrenci İlişkisi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• İra, Ö. G. N. ve Şahin, S. (2011). “Örgüt Kültürü Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlilik Çalışması”. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1): 1-13.
• Jones, M. T. (2000). “The Competitive Advantage of the Transnational Corporation as an Institutional Form: A Reassessment”. International Journal of Social Economics, 27(7/8/9/10): 943-958.
• Kayalar, M. ve Aytar, O. (2012). “Küresel İş Dünyasında Kültürel Farklılıkların Yönetimi: Türk Girişimciliği”. Visionary E-Journal/Vizyoner Dergisi, 4(7): 47-64.
• Kaygın, E. (2012). “Sürdürülebilir Bir Rekabet Avantajı Sağlamanın Yolu: İç Girişimcilik Anlayışı”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(1): 93-103.
• Köse, S., Tetik, S. ve Ercan, C. (2001). “Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler”, Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1): 219-242.
• Leonidou, L. C., Leonidou, C. N., Fotiadis, T. A. ve Zeriti, A. (2013). “Resources and Capabilities as Drivers of Hotel Environmental Marketing Strategy: Implications for Competitive Advantage and Performance”, Tourism Management, 35: 94-110.
• Lertpachin, C., Wingwon, B. ve Noithonglek, T. (2013). “The Effect of Marketing Focus, Innovation and Learning Organization on the Building of Competitive Advantages: Empirical Evidence from ISO 9000 Certified Companies”, Journal of Strategic Marketing, 21(4): 323-331.
• Li, D. ve Liu J. (2014). “Dynamic Capabilities, Environmental Dynamism, and Competitive Advantage: Evidence From China”, Journal of Business Research, 67: 2793–2799.
• Mamatoğlu, N. (2006). “Örgüt İçi İletişim ve Performans Değerlendirme Sistemi Algıları Örgüt Kültürü Algısını Yordar mı?”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(4): 177-201.
• Meriç, İ. ve Görün, M. (2016). “Askeri Organizasyonlarda Farklılıkların Yönetimi: ABD Hava Kuvvetleri Üzerine Bir Çalışma”. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(2): 359-384.
• Öncül, M. S., Deniz, M., & İnce, A. R. (2016). “Hofstede’nin Örgüt Kültürü Modelinin Potansiyel Girişimcilerin Yetiştiği Çevresel Özellikler Kapsamında Değerlendirilmesi”. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1): 255-269.
• Pheysey, Diana.C .(1993). “Organizational Cultures: Types and Transformations”. London: Routledge.
• Sağır, M. (2011). “Kurum Kültürü Kavramı ve İşletmelerde Kurum Kültürünün Önemi”. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 1: 113-126.
• Sürgevil, O. ve Budak, G. (2008). “İşletmelerin Farklılıkların Yönetimi Anlayışına Yaklaşım Tarzlarının Saptanmasına Yönelik Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(4): 65-96.
• Testa, M. R., & Sipe, L. J. (2011). “The Organizational Culture Audit: A Model for Hospitality Executives”. International CHRIE Conference-Refereed Track.
• Tokgöz, E. (2018). “Çift Yetenekli Pazarlamanın Sürdürülebilir Rekabet Avantajı Yoluyla Pazar ve Finansal Olmayan Performans Göstergeleri Üzerindeki Etkisi: Bilişim Sektöründe Bir Araştırma”. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 10(2): 31-52.
• Tozkoparan, G. ve Vatansever, Ç. (2011). “Farklılıkların Yönetimi: İnsan Kaynakları Yöneticilerinin Farklılık Algısı Üzerine Bir Odak Grup Çalışması”. Akdeniz İİ BF Dergisi, 21: 89-109.
• Türkoğlu, M. (2002). “Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmeler (KOBİ'ler) in Bölgesel Kalkınmaya Etkileri ve Bölgesel Kalkınmada KOBİ Temelli Stratejiler”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1): 277-300.