Determination of The Performances of Four Different Cool Climate Grass Seeds Which are Frequently Used ın Landscape Applications ın Different Environments

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 3, 644 - 654, 15.12.2019

Yavuz Alkan , Alper Sağlık , Abdullah Kelkit , Engin Gür , Elif Sağlık

https://doi.org/10.24011/barofd.584266

Cited By: 2

Öz

In order to
determine the optimum environments for grass germination Lolium perenne Topgun, Festuca
rubra Red Skin and Poa
pratensis Avalanche seeds, which are mostly used in grass field facilities
within the urban area of Çanakkale, were planted into four different
cultivation pans consisting of sand, shaft, garden soil and an equal mixture of
all three types of soil for germination, the speed and rate, colour and texture
and consequently their performance, were evaluated. The evaluation of their
performance rates ranged from “very low (1)” to “very high (4)”. In this study
which was repeated four times for each grass seed, the most convenient
environment was intended to be determined by considering the mean values of
each cultivation pan. Moreover, Post-Hoc test was applied to these measurements
for the verification. Seeds for each grass types showed the best performance in
an equal mixture of the sand, shaft, and garden soil with the shaft, and garden
soil respectively in the cultivation pans. In order to confirm these results
Post-Hoc test was applied to analyse the results and according to the descriptive
statistics, it showed that there existed a significant difference in favour of
the ‘equal mixture’ for the first degree and in favour of ’shaft’ for the
second degree. Additionally, according to variance analysis grass seeds in
different growth environment showed significant reactions on the level of 0.05
According to results confirming each other, grass field facility which increases
life standards of people in Çanakkale, tested seeds of grass types within the
context of this study aesthetically and functionally had the best potential of
use in combination of equal, sand, shaft and garden soil.

Anahtar Kelimeler

Grass Field Facility, Grass Seed, Soil Classes, Çanakkale

Proje Numarası

FBA-2018-1407

Peyzaj Uygulamalarında Sık Kullanılan 4 Farklı Serin İklim Çim Tohumunun Farklı Ortamlarda Gösterdikleri Performansların Belirlenmesi

Öz

Çalışmada,
Çanakkale kentseli çim alan tesisinde ağırlıklı kullanılan çim tohumlarından Lolium
perenne Topgun (İngiliz Çimi),
Festuca
rubra Red Skın (Kırmızı Yumak)
ve Poa
pratensis Avalanche (Çayır
Salkım Otu) her birinin kum, mil, bahçe toprağı ve her üçünün eşit karışımından
oluşan 4 farklı yetiştirme tavasındaki çimlenme performanslarının belirlenmesi
amaçlanmıştır. Kaplama hız ve oranları ile renk ve dokudan oluşan
performansları çok az, az, fazla ve çok
fazla dereceleri kapsamında belirlenerek en uygun ortam/ortamlar tespit
edilmiştir. Her çim tohumu için 4 tekerrürlü yapılan bu çalışmada tava başına
ortalama ölçüm değerleri alınarak en uygun ortamın tespitine gidilmiştir. Sonuç
olarak, her üç çim türüne ait tohum çeşitlerinin sırasıyla eşit karışım, mil,
ve bahçe toprağının yer aldığı tavalarda en iyi performansı gösterdikleri tespit
edilmiştir. Bu tespitleri teyit etmek için ortalama ölçüm değerlerine uygulanan
Post-Hoc Testi sonucunda 1. derecede “eşit karışım”, 2. derecede ise, “mil”
lehine anlamlı fark olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, varyans analizine göre de, çim tohumlarının farklı yetiştirme ortamlarına
gösterdikleri tepkimelerin 0,05 düzeyinde önemli olduğu tespit edilmiştir
(P<0,05). Birbirini teyit eden bu sonuçlara göre de, Çanakkale
kent insanının yaşam standartlarını yükselten çim alan tesisinde, çalışma
kapsamında denemesi yapılan çim türlerine ait tohumların, kum, mil ve bahçe
toprağından oluşan eşit oranlı kombinasyonda estetik ve işlevsel açıdan en iyi
kullanım potansiyeline sahip olduğu ortaya çıkmıştır.  

Anahtar Kelimeler

Çim Alan Tesisi, ÇimTohumu, Toprak Sınıfları, Çanakkale

Destekleyen Kurum

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi - Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

FBA-2018-1407

Teşekkür

Hazırlanan bu çalışma, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu tarafından FBA-2018-1407 no'lu proje ile desteklenmiştir. Bunun için Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi - Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi’ne teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Alvur, F. (2001). Yönlendirilmiş Yonga levhaların Üretimi, Özellikleri ve Kullanım Yerleri Üzerine Araştırmalar (yayınlanmamış), İÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Endüstri Mühendisliği ABD, İstanbul.
• Açıkgöz, E. (1994). Çim Alanlar Yapım ve Bakım Tekniği, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Bursa.
• Akdeniz, H., Hosaflioğlu, İ., Keskin, B., (2018). Farklı tohum oranları ve biçim zamanlarının çayır salkım otunun (poa pratensis l. geronimo) kalite özellikleri üzerine etkileri. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(1), 301-308.
• Alagöz. M, Türk, M. (2017). Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Buğdaygil Çim Bitkileri ve Karışımlarının Çim Alan Performanslarının Belirlenmesi, SDÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 12, 30-39.
• Alkan, Y., Sağlık, A., Kelkit A. (2016). Site Yerleşimlerinde Dış Mekân – Peyzaj Niteliğinin Ölçülmesi Ve Konut Değerlerine Etkisi Üzerine Bir Araştırma: Çanakkale Kenti Örneği. Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, 9, 111-128.
• Alkan, Y., Uslu, C. (2016). Aktif Yeşil Alanların Konut Fiyatları Üzerine Etkisinin Araştırılması: Mersin İli Yenişehir İlçesi Örneği, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 6(13), 1-10.
• Alkan, Y., Uzun, G. (2016). Erdemli Kenti Mücavir Alanı İçinde Ekolojik Kapsamlı Alan Kullanımı Üzerine Bir Araştırma. Akademik Ziraat Dergisi, 5(1), 35-50.
• Arslan, D. (2010). Tekirdağ Sahil Kuşağında Bazı Buğdaygil Çim Bitkileri ve Karışımlarının Yeşil Alan Performanslarının Belirlenmesi, Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Y. L. Tezi, Tekirdağ.
• Arslan, M., Çakmakçı, S. (2004). Farklı Çim Tür ve Çeşitlerinin Antalya İli Sahil Koşullarında Adaptasyon Yeteneklerinin ve Performanslarının Belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(1), 31-42.
• Avcıoğlu, R. (1997). Çim Tekniği, Yeşil Alanların Ekimi, Dikimi ve Bakımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, s:271, Bornova-İzmir, Aydinşakir, K., Gürbüz, E., Karagüzel, Ö., Kaya, A.,S. (2014). Kısıntılı Sulamanın Çim Kalitesi Üzerine Etkileri. Araştırma Makalesi/Research Article, Derim, 31 (2), 23-36.
• Çelebi, Ş.Z., Andiç, N., Yilmaz, İ.H. (2009). Van Bölgesinde Tesis Edilecek Çim Alanları Için Uygun Tür Karışımlarının Saptanması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 19 (2), 91-101.
• Demirel, K., Yıldırım, M., Çamoğlu, G. (2006). Çanakkale İli Belediye Sınırları İçerisindeki Peyzaj Alanlarında Sulama Sistemlerinin Projelenmesi Ve İşletilmesindeki Hatalar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 37(1), 81-90.
• Gül, A., Küçük, V. (2001). Kentsel Açık - Yesil Alanlar ve Isparta Kenti Örneginde İrdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 27-48.
• Hay, R. (1985). The Gardening Year. The Reader’s Digest Association Ltd. London, P. 38-40.
• Hosaflıoğlu, İ., Yılmaz, İ.H. (2017). Bazı Serin Iklim Bitkilerinin Çim Kaliteleri Ve Kaplama Derecelerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(1), 301-308.
• Hubbard, C.E. (1992). Grasses, Penguin Books, London, England, 450 p.
• Küçükerbaş, E., Özkan, B., Kaplan, A., Aslan, N.B. (1997). Lipya çimi (Phyla Nodiflora L.) Bitkisinin İzmir Koşullarında Optimum Su Gereksinimi Ile Basılmaya Dayanımının Saptanması Üzerine Araştırmalar. Turkish Journal of Agriculture And Forestry, 21, 469-474.
• Oral, N., Açıkgöz, E. (1999). Bursa Bölgesinde Tesis Edilecek Çim Alanları İçin Tohum Karışımları, Ekim Oranları ve Azotlu Gübre Uygulamaları Üzerinde Araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi Bildirileri, 155-159, 15-18 Kasım, Adana.
• Orçun, E. (1969). Özel Bahçe Mimarisi: Çim Sahaları Tesis ve Bakım Tekniği. Ege Üniversitesi Yayınları Ziraat Fakültesi, Yayın No:152: 106, İzmir.
• Özbılen, A. (1991). Kent İçi Açık Alanlar, Dağılımı, Tarihi Eserler ve Yeni Yapılaşma: Trabzon Kenti'nde Bir Uygulama Örneği. Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, Genel Yayın No:155: 24-26, F.Y.N: 17, Trabzon.
• Petersen, M. (1991). Management of Turfand Football Fields. DLF Trifolium, Roskilde, Denmark.
• Sağlık, A., Alkan, Y., Kelkit, A., Çavuşoğlu, G., Sağlık, E. (2016). Peyzaj Mimarlığında Fonksiyonel Mekan Çözümlemesine Yönelik Bir Tasarım Çalışması, Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, (9), 97-110.
• Sağlık, A., Alkan, Y., Kelkit, A., Devecioğlu, N.E., Sağlık, E. (2016). Meydanların Kent Kimliği Üzerine Etkileri: Çanakkale İskele Meydanı, Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, (7), 1-12.
• Harkess, R.D. (1970). Competition Between Tall Fescue and Perennial Ryegrass in Pureand Mixed Swards Under Simulated Field Condition, Journal of Applied Ecology, 52, 497-506 p.
• Watschke, T.L., Schmıdt, R.E. (1992). Ecological Aspects of Turf Communities, Turfgrass American Society of Agronomy, Inc. Agronomy, 32, 129-174.
• Zorer, Ş., Andıç, N. (2003). Van Bölgesinde Tesis Edilecek Çim Alanları İçin Uygun Tür Karışımları ve Ekim Oranlarının Saptanması, (Doktora Tezi), Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı.
• URL-1. http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/cocuk-istismari-raporu-tr.pdf. (29.06.2019).
• URL-2. http://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=204&locale=tr (29.06.2019).
• URL-3. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/07/20170703-8.htm (29.06.2019).
• URL-4. http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.19788&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearcmekan (29.06.2019).