TÜRKİYE’DE KARBON EMİSYONU VE EKONOMİK BÜYÜME İLİŞKİSİ: DOĞRUSAL OLMAYAN EŞBÜTÜNLEŞME ANALİZİ

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 4, 31 - 46, 30.12.2016

Arzu Tay Bayramoğlu Asuman Koç Yurtkur

https://doi.org/10.11616/basbed.vi.455402

Cited By: 20

Öz

Bu çalışmada Türkiye’de karbon emisyonu ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki doğrusal ve doğrusal olmayan eşbütünleşme teknikleriyle analiz edilmektedir. Çalışmada 1960-2010 dönemi için doğrusal Engle-Granger eşbütünleşme ve Kapetanios, Shin ve Shell (KSS 2006) tarafından geliştirilen doğrusal olmayan eşbütünleşme yöntemleri uygulanmıştır. Ekonometrik analiz sonuçlarına göre Türkiye’de karbon emisyonu ile ekonomik büyüme arasında doğrusal bir ilişki bulunamazken doğrusal olmayan bir eşbütünleşme ilişkisi tespit edilmiştir. Buna göre Türkiye’de ekonomik büyüme ile karbon emisyonu arasında doğrusal olmayan anlamlı uzun dönemli pozitif bir ilişki mevcuttur.

Anahtar Kelimeler

Çevresel Kuznets Eğrisi, Karbon Emisyonu, Ekonomik Büyüme, Koentegrasyon

Kaynakça

• Agras, Jean ve Chapman, Duane (1999). “A Dynamic Approach to the Environmental Kuznets Curve Hypothesis”. Ecological Economics 28: 267-277.
• Ahmed, Khalid ve Long, Wei (2012). “Environmental Kuznets Curve and Pakistan: An Empirical Analysis”. Procedia Economics and Finance 1: 4-13.
• Alam, Janifar (2014). “On the Relationship between Economic Growth and CO2 Emissions: The Bangladesh Experience”. IOSR Journal of Economics and Finance (IOSR-JEF) 5(6): 36-41.
• Arı, Ayşe ve Zeren, Fatma (2011). “CO2 Emisyonu ve Ekonomik Büyüme: Panel Veri Analizi”, Yönetim ve Ekonomi 18(2): 37-47. Artan, Seyfettin, Hayaloğlu, Pınar ve Seyhan, Burak (2015). “Türkiye’de Çevre Kirliliği, Dışa Açıklık ve Ekonomik Büyüme İlişkisi”. Yönetim ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 13(1): 308-325.
• Bruvoll, Annegrete ve Medin, Hege (2003). “Factors Behind The Environmental Kuznets Curve A Decomposition Of The Changes İn Air Pollution”. Environmental And Resource Economics 24: 27-48.
• ÇŞB, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (1998). Kyoto Protokolü. (http://www.csb.gov.tr/db/iklim/editordosya/kyoto_protokol.pdf, 7 Şubat 2016’da erişildi).
• ÇŞB, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2012). İklim Değişikliği ve Türkiye. (http://iklim.cob.gov.tr/iklim/Files/brostr.pdf, 7 Şubat 2016’da erişildi).
• Deacon, Robert ve Norman, Catherine S. (2004). “Does the Environmental Kuznets Curve Describe How Individual Countries Behave?”. UCSB Working Papers.
• Dickey, David A. ve Fuller, Wayne A. (1979). “Distribution of the Estimators For Autoregressive Time Series With A Unit Root”. Journal of the American Statistical Association 74(366): 427–31.
• Dinda, Soumyananda (2004). “Environmental Kuznets Curve Hypothesis: A Survey”. Ecological Economics 49: 431-455.
• EIA, U.S Energy Information Administration (2012). International Energy Statistics. (http://www.eia.gov/countries/data.cfm, 10 Kasım 2013’te erişildi).
• Engle, Robert F., Granger ve Clive, W. J. (1987). “Co-Integration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”. Econometrica 55(2): 251-276.
• Ergün, Suzan ve Atay Polat, Melike (2015). “OECD Ülkelerinde CO2 Emisyonu, Elektrik Tüketimi ve Büyüme İlişkisi”. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 45: 115-141.
• Grossman, Gene M. ve Krueger, Alan B. (1991). “Environmental Impacts of a North American Free Trade Agreement”. NBER Working Paper 3914. (http://www.nber.org/papers/w3914, 24 Mart 2013 tarihinde erişildi).
• Grossman, Gene M. and Krueger, Alan B. (1995). “Economic Growth and the Environment”, The Quarterly of Journal Economics 110(2): 353-377.
• Gujarati, Domador (2004). Basic Econometrics. Fourth Edition. The MacGraw-Hill Companies.
• Gülmez, Ahmet (2015). “OECD Ülkelerinde Ekonomik Büyüme ve Hava Kirliliği İlişkisi: Panel Veri Analizi”. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 9: 18-30.
• Halıcıoğlu, Ferda (2009). “An Econometric Study Of CO2 Emissions, Energy Consumption, Income and Foreign Trade in Turkey”. Energy Policy 37: 1156-1164.
• Jalil, Abdul ve Mahmud, Syed F. (2009). “Environment Kuznets Curve for CO2 Emissions: A Cointegration Analysis for China”. Energy Policy 37: 5167–5172.
• Kapetanios, George, Shin, Yongcheol ve Snell, Andy (2006). “Testing for Cointegration in Nonlinear Smooth Transition Error Correction Models”. Econometric Theory 22(2): 279-303.
• Kuznets, Simon (1955). “Economic growth and income inequality”. American Economic Review 45(1): 1–28. Meadows, Donnella H., Meadows, Dennis H., Randers, Jorgen ve Behrens III, William W (1972). The Limits to Growth: A Report for the Club of Rome's Project on the Predicament of Mankind. Universe Books. ISBN 0-87663-165-0.
• Müller-Fürstenberger, Georg ve Wagner, Martin (2007). “Exploring the Environmental Kuznets Hypothesis: Therotical and Econometric Problem”. Ecological Economics 62(3-4): 648-660.
• Nasir, Muhammed ve Faiz Ur Rehman (2011). “Environmental Kuznets Curve for carbon emissions in Pakistan: An empirical investigation”. Energy Policy 39: 1857–1864.
• OECD, Organisation for Economic Co-operation and Development (2012). Economic Survey: Turkey Overview. (www.oecd.org/eco/surveys/overview%20english%20final.pdf, 12 Mart 2013 ‘te erişildi).
• Saatçi, Mustafa ve Dumrul, Yasemin (2011)."Çevre Kirliliği ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Çevresel Kuznets Eğrisinin Türk Ekonomisi İçin Yapısal Kırılmalı EşBütünleşme Yöntemiyle Tahmini". Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 37(66):65-86.
• Saboori, Behnaz, Sulaiman, Jamalludin ve Mohd Saidatulakmal (2012). “Economic Growth and CO2 Emissions in Malaysia: A Cointegration Analysis of the Environmental Kuznets Curve”. Energy Policy 51: 184-191.
• Sencar, Pelin (2007). “Türkiye’de Çevre Koruma ve Ekonomik Büyüme İlişkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Shafik, Nemat ve Bandyopadhyay, Sushenjit (1992). “Economic Growth and Environmental Quality: Time Series and Cross-Country Evidence”. Background Paper for World Development Report. Washington: The World Bank Publications. http://www-wds.worldbank.org/external/default/WDSContentServer/WDSP/IB/1992/06/01/000009265_3961003013329/Rendered/PDF/multi_page.pdf, 30 Nisan 2015’te erişildi.
• TUIK ,Türkiye İstatistik Kurumu (2013). “Seragazi emisyon envanteri: 1990-2011”. Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni, Sayı 13482. (http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=13482, 25 Nisan 2013’te erişildi).
• Wang, S.S., D.Q. Zhou, P. Zhou, Q.W. Wang (2011). “CO2 Emissions, Energy Consumption and Economic Growth in China: A Panel Data Analysis”. Energy Policy 39: 4870-4875.
• World Bank, WB, Dünya Bankası (2015) World Data Banks, http://databank.worldbank.org/data/home.aspx, 15 Mart 2015’da erişildi. Yılancı, Veli (2009). “Fisher Hipotezinin Türkiye için Sınanması: Doğrusal Olmayan Eşbütünleşme Analizi”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 23(4): 205-213.
• Yıldırım, Bayram (2013). “Trade Openness and Climate Change: Cross-Country Analysis”. The Journal of Academic Social Science Studies 6(1): 1611-1621.
• Yöntem, Gürer (2013). “Ekonomik Büyüme ve Karbon Salınımı Arasındaki İlişkinin Nedensellik Analizi: Türkiye Örneği”, (www.academia.edu/, 12 Şubat 2015’te erişildi).
• Zivot, Eric and Donald W.K. Andrews (1992). “Further evidence of great crash, the oil price shock and unit root hypothesis”. Journal of Business and Economic Statistics, 10(3): 251-270. DOI 10.2307/1391541.