KÜRESEL İNOVASYON ENDEKSİNİ OLUŞTURAN İNOVASYON GİRDİ VE ÇIKTI GÖSTERGELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN KANONİK KORELASYON ANALİZİ İLE İNCELENMESİ: OECD ÖRNEĞİ

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 4, 131 - 158, 30.12.2016

Ysemin Hancıoğlu

https://doi.org/10.11616/basbed.vi.455411

Cited By: 10

Öz

İnovasyonun odak noktası ekonomik refah yaratmaktır. Ama bununla birlikte inovasyon, kirlilik, enerji, şehircilik ve yoksulluk ile ilgili önemli problemleri çözmede bir yol haritası olarak görülebilmektedir. İnovasyon günümüzde ister rekabet için isterse de ekolojik ve sosyal farkındalık için olsun bir zorunluluk haline gelmiştir. INSEAD (The Business School for The World) ve WIPO (World Intellectual Property Organization) işbirliği ile hazırlanan Küresel İnovasyon Endeksi inovasyonu sadece araştırma ve geliştirme, teknolojik ilerleme, proje sayıları gibi kısıtlı göstergelerle ölçmemekte, bütüncül ve kapsamlı bir analiz sunmaktadır. Küresel İnovasyon Endeksinin inovasyon girdi alt endeksi (kurumlar, beşeri sermaye ve araştırma, altyapı, piyasaların gelişmişliği, ticari gelişmişlik) ve inovasyon çıktı alt endeksini (bilgi ve teknoloji çıktıları, yaratıcı çıktılar) kapsadığı görülmektedir.

Çalışmanın amacı, OECD ülkelerinin 2011-2015 yılına ait Küresel İnovasyon Endeksini oluşturan inovasyon girdi ve çıktı alt endeksi değişken kümeleri arasındaki ilişkinin kanonik korelasyon analizi yardımıyla belirlenmesidir. Bu ilişkinin belirlenmesi özellikle gelişmekte olan ülkelerin inovasyon performanslarını arttırmaları için oluşturulacak inovasyon politikalarının belirlenmesi açısından önemlidir. Kanonik korelasyon analizi sonucunda, her iki değişken kümesi arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İnovasyon, Küresel İnovasyon Endeksi, Kanonik Korelasyon Analiziİnovasyon

Kaynakça

• Albayrak, A. Sait (2006). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Arpacı, İbrahim (2011). “Kamu Kurumlarında Teknolojik İnovasyon ve İnovasyon Politikası”. ODTÜ Gelişme Dergisi 38: 111-123.
• Burmaoğlu, Serhat (2012). “Ulusal İnovasyon Göstergeleri ile Ulusal Lojistik Performansı Arasındaki İlişki: AB Ülkeleri Üzerine Bir Araştırma”. Ege Akademik Bakış Dergisi 12 (2): 193-208.
• Chen, H. Long (2014). “Innovation Stimulants, Innovation Capacity and The Performance of Capital Projects”. Journal of Business Economics and Management 15 (2): 212-231.
• Cornell University, INSEAD ve WIPO (2013). The Global Innovation Index 2013: Local Dynamics of Innovation. Ithaca and Geneva: Fontainebleau.
• Cornell University, INSEAD ve WIPO (2014). The Global Innovation Index 2014: The Human Factor in Innovation. Ithaca and Geneva: Fontainebleau.
• Cornell University, INSEAD ve WIPO (2015). The Global Innovation Index 2015: Effective Innovation Policies for Development. Ithaca and Geneva: Fontainebleau.
• Cornell University, INSEAD ve WIPO (2016). The Global Innovation Index 2016: Winning With Global Innovation. Ithaca and Geneva: Fontainebleau.
• Crespi, Gustavo ve Zuniga, Pluvia (2010). Innovation and Productivity: Evidence From Six Latin American Countries. IDB Working Paper Series No.IDB-WP-218. Washington, DC: IDB.
• Çemrek, Fatih (2012). “Türkiye’deki İllerin Gelir ve Refah Düzeyi Değişkenleri Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyon Analizi ile İncelenmesi”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi 7 (2): 197-215.
• Drucker, Peter (1985). “The Discipline of Innovation”. Harward Business Rewiew 2002 August: 1-9.
• Durgut, Metin ve Aksoy, Müfit (2004). Bölgesel Teknolojik Kalkınma Stratejisi. Ankara: TMMOB Yayınları.
• Erkek, Dilşad (2011). “Ar-Ge, İnovasyon ve Türkiye”, (geka.org.tr, 12.03.2015 tarihinde erişildi).
• European Commission (1995). “Green Paper on Innovation”, (http://europa.eu/documents/comm/green_papers/pdf/com95_688_en.pdf, 29.05.2014 tarihinde erişildi.
• Göker, Aykut (1998). “Niçin Bilim ve Teknoloji Politikası Tarihsel Gelişim Dünya Örnekleri ve Türkiye”. TÜBİTAK Bilim Kurulu Toplantı Sunuşu.
• Griffith, Rachel vd. (2006). “Innovation and Productivity Across Four European Countries”. Oxford Review of Economic Policy 22 (4): 483-498.
• Güldiken, Nevzat (2006). “Türkiye’de Sanayi-Teknoloji-KOBİ Politikalarına Eleştirel Bir Yaklaşım”. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 7 (2): 139-156.
• Hu, J. Li, Yang, C. Hai ve Chen, C. Ping (2014). “R&D Efficiency and The National Innovation System: An International Comparison Using The Distance Function Approach”. Bulletin of Economic Research 66 (1): 55-71.
• INSEAD (2007). The world's top innovators, The World Business/INSEAD Global Innovation Index. France.
• INSEAD (2008). The Global Innovation Index 2008-2009. France: INSEAD.
• INSEAD (2009). The Global Innovation Index 2009-2010. France: INSEAD.
• INSEAD (2011). The Global Innovation Index 2011: Accelerating Growth and Development. Ithaca and Geneva: Fontainebleau.
• INSEAD ve WIPO (2012). The Global Innovation Index 2012: Stronger Innovation Linkages for Global Growth. Ithaca and Geneva: Fontainebleau.
• Işık, Nihat ve Kılınç, E. Can (2011). “Bölgesel Kalkınma’da Ar-Ge ve İnovasyonun Önemi: Karşılaştırmalı Bir Analiz”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi 6 (2): 9-54.
• Johannessen, Jon-Arild (2009). “A systemic Approach to Innovation: The Interactive Innovation Model”. Kybernetes 38 (1/2): 158-176. Kalaycı, Şeref (2008). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Karaata, E. Selçuk (2012). “İnovasyonun Ölçümünde Yeni Arayışlar”. Rekabet Forumu Raporu 1: 1-19.
• Kavak, Çiğdem (2009). “Bilgi ekonomisinde inovasyon kavramı ve temel göstergeleri”. Akademik Bilişim Konferansı. Şanlıurfa.
• Kemp, Ron G.M. vd. (2003). Innovation and Firm Performance. Research Report H200207. SCALES.
• Kijek, Arkadiusz ve Kijek, Tomasz (2010). “The Analysis of Innovation Input-Output Relationships in EU Member States”. Comparative Economic Research 13 (1): 93-106.
• Leonard-Barton, Dorothy (1995). Wellsprings of Knowledge: Building and Sustaining the Sources of Innovation. Boston: Harvard Business Scholl Press.
• Mercan, Birol, Göktaş, Deniz ve Gömleksiz, Mustafa (2011). “AR-GE Faaliyetleri ve Girişimcilerin İnovasyon Üzerinde Etkileri: Patent Verileri Üzerinde Bir Uygulama”. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi 7 (2): 27-44.
• OECD ve Eurostat (2005). Oslo Kılavuzu: Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler. 3.Baskı. OECD ve Eurostat Ortak Yayını.
• OECD (2007). Innovation and Growth Rationale for an Innovation Strategy. Paris: OECD Publications.
• Oktay, Erkan ve Çınar, Hüseyin (2002). “Avrupa Birliği Ülkelerinin Bazı Sosyal ve Ekonomik Göstergeleri Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyon Analizi Yardımıyla Belirlenmesi”. EKEV Akademi Dergisi 6 (12): 11-31.
• Oktay, Erkan ve Kaynak, Selahattin (2007). “Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerinin Bilgi Ekonomisi Girdi ve Çıktı Değişkenleri Arasındaki Kanonik İlişkinin Araştırılması”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 10 (2): 419-440.
• Özçomak, M. Suphi ve Demirci, Ayhan (2010). “Afrika Birliği Ülkelerinin Sosyal ve Ekonomik Göstergeleri Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyon Analizi İle İncelenmesi”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 14 (1): 261-274.
• Özçomak, M. Suphi vd. (2012). “Çeşitli İklim ve Ürün Verileri Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyon Analizi ve Veri Zarflama Analizi Yöntemleri İle İncelenmesi”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 26 (1): 111-131.
• Pla-Barber, Jose ve Alegre, Joaquin (2007). “Analysing The Link Between Export Intensity, Innovation and Firm Size in A Science-Based Industry”. International Business Review 16: 275-293.
• Porter, Michael E. ve Stern, Scott (2002). “National Innovation Capacity”. The Global Competitiveness Report 2001-2002. Eds. M. E. Porter vd. New York: Oxford University Press. 16-25.
• Saraçlı, Zeliha ve Saraçlı, Sinan (2006). “Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Öğrencilerinin Demografik Özellikleri ile Üniversite Sorunları Arasındaki İlişkinin Doğrusal Olmayan Kanonik Korelasyon Analizi ile İncelenmesi”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi 1 (1): 27-38.
• Sayın, Ayfer, Koğar, Hakan ve Çakan, Mehtap (2012). “Aşamalı Dersler Arasındaki İlişkilerin Kanonik Korelasyon Tekniğiyle İncelenmesi: Sınıf Öğretmeliği Örneği”. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi 3 (1): 210-220.
• Sheng, S. Yo ve Wong, Roman (2012). “Innovation Capacity in China: An Analysis in a Global Context”. International Journal of China Marketing 3 (1): 88-106.
• Sungur, Onur (2006). “Bir Başarı Örneği Olarak Finlandiya Ulusal İnovasyon Sisteminin Analizi: Aktörler, Roller, Güçlü ve Zayıf Yönler”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2 (4): 120-145.
• Turanlı, Rona ve Sarıdoğan, Ercan (2010). Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Ekonomi ve Toplum. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
• TÜİK (2015). “Ar-Ge Harcamaları ve İnsan Kaynakları 2014 Yılı Verileri”, (https://www.tubitak.gov.tr/tr/kurumsal/politikalar /icerik-bty-istatistikleri, 03.04.2016 tarihinde erişildi).
• Tüylüoğlu, Şevket ve Saraç, Şenay (2012). “Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkelerde İnovasyonun Belirleyicileri: Ampirik Bir Analiz”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi 7 (1): 39-74.
• Ünlükaplan, İlter (2009). “Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerde İktisadi Kalkınma, Rekabetçilik ve İnovasyon İlişkilerinin Kanonik Korelasyon Analizi ile Belirlenmesi”. Maliye Dergisi 157: 235-250.
• White, Andrew ve Yazdani, Baback (2000). “Sources of Innovation: A Study of Ten Successful New Products”. Management of Innovation and Technology 1: 407-411.
• Wonglimpiyarat, Jarunee (2010). “Innovation Index and The Innovation Capacity of Nations”. Futures 42: 247-253.
• Yıldırım, Selim (2011). “İnovasyonun Makroekonomik Belirleyicileri”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (13): 53-68.