Evaluation of the perception for satisfaction of tourist guidance students in distance education program: the case of Cappadocia University

Yıl 2021, , 1283 - 1294, 31.12.2021

Mehmet Bahar , Duran Cankül

https://doi.org/10.31795/baunsobed.1020775

Cited By: 1

Öz

Distance education has been used in the field of education for years. However, In the Covid-19 period, distance education has come to the fore as a part of education life. Despite the difficulties and obstacles encountered in distance education, it is thought that even if the pandemic ends, its effects will continue for a long time. Thus, it is important to ensure student satisfaction in distance education for the motivation of students, their active participation in the courses and their success in exams. In this context, this research is aimed to determine the satisfaction perceptions of the students who receive distance tourist guidance education. For this purpose, data were obtained by using the survey technique, one of the quantitative research methods. The survey used in the research was applied to associate and graduate students who graduated or are still students at Cappadocia University with distance education in April-May 2021. The number of surveys that can be reached is 148. Arithmetic mean, frequency, percentage, and standard deviation values, and analysis of variance (anova) and independent sample t-test were used to determine whether there was a significant difference in terms of variables, and correlation analysis was applied to determine the relationship between the variables. According to the results, the dimension in which the participants have the highest perception is the personal convenience, while the dimension they have the least perception is the dimension of technology. In addition, it has been determined that there is a perception difference in the dimensions of effectiveness, program evaluation, technology, support services, material, and evaluation according to educational status.

Anahtar Kelimeler

Distance education, Tourist guidance education, Student satisfaction, Tourism

Uzaktan turist rehberliği eğitimi alanların memnuniyet algılarının değerlendirilmesi: Kapadokya Üniversitesi örneği

Öz

Uzaktan eğitim yıllardır eğitim alanında kullanılmaktadır. Yaşanan Covid-19 sürecinde ise eğitim hayatının bir parçası olarak uzaktan eğitim gündeme gelmiştir. Uzaktan eğitimde karşılaşılan zorluklar ve güçlüklere rağmen pandemi sona erse bile etkilerinin uzun süre devam edeceği düşünülmektedir. Dolayısıyla uzaktan eğitimde öğrencilerin motivasyonu, derslere aktif katılımları ve başarılı olmaları için öğrenci memnuniyetinin sağlanması önem arz etmektedir. Bu doğrultuda araştırmanın amacı uzaktan turist rehberliği eğitimi alanların memnuniyet algılarını belirlemektir. Araştırmada veriler anket yolu ile toplanmıştır. Araştırmada kullanılan anket Nisan-Mayıs 2021 tarihinde Kapadokya Üniversitesinden uzak eğitim ile eğitim alıp mezun olan veya halen öğrenci olan ön lisans ve yüksek lisans öğrencilerine uygulanmıştır. Ulaşılabilen anket sayısı 148’dir. Elde edilen veriler frekans, aritmetik ortalama, yüzde ve standart sapma değerleri hesaplanarak betimlenmiş ve değişkenler arasında farklılık olup olmadığının test etmek için anova ve bağımsız örneklem t-testi, değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla da korelasyon analizi uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre katılımcıların en yüksek algıya sahip oldukları boyut kişisel uygunluk boyutuyken, en az algıya sahip oldukları boyut teknoloji boyutudur. Ayrıca eğitim durumuna göre etkililik, program değerlendirmesi, teknoloji, materyal, değerlendirme ve destek hizmetleri boyutlarında algı farkı olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan Eğitim, Turist rehberliği eğitimi, Öğrenci memnuniyeti, Turizm

Kaynakça

• Adnan, M. ve Anwar, K. (2020). Online learning amid the covid-19 pandemic students perspectives. Journal of Pedagogical Research, 2, 45-51.
• Afşar, B. ve Büyükdoğan, B. (2020). Covid-19 Pandemisi Döneminde İİBF ve SBBF öğrencilerinin uzaktan eğitim hakkındaki değerlendirmeleri. Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5, 161-182.
• Akdu, U., Karakaş, D., Zurnacı, J. ve Tabu Ö. (2018). Turizm rehberliğinde alan uzmanlığı önerisi: Sağlık turizmi rehberliği. Turist Rehberliği Dergisi, 1(2), 124-138.
• Akyürek, M. (2020). Uzaktan eğitim: Bir alanyazın taraması. Medeniyet Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-9.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya Yayıncılık.
• Bahar, M. (2020). Turist rehberliğinde uzmanlaşma: gastronomi rehberliği açısından ön lisans ve lisans programlarının değerlendirilmesi. S. Bornovalı (Ed.). III. Ulusal Turist Rehberliği Kongresi, (262-270). Tureb.
• Bayram, M. (2020). Uzaktan iş sağlığı ve güvenliği eğitim kalitesinin katılımcıların memnuniyet algıları üzerinde etkisi. The Journal of Social Science, 4(7), 110-120.
• Betts, K. (2014). Factors influencing faculty participation & retention in online & blended education. Online Journal of Distance Learning Administration, 17(1), 1-17.
• Biner, P., Dean, R. S. ve Mellinger, A. E. (1994). Factors underlying distance learner satisfaction with televised college-level courses. The American Journal of Distance Education, 1, 60-71.
• Cansu, E. ve Bahar, M. (2021). A Comparative analysis between the numbers of tourist guides and the tourists visiting Turkey. Journal of Humanities and Tourism Research, 11(2), 420-432.
• Chang, S. C. ve Tung, F. C. (2008). An empirical investigation of students’ behavioural intentions to use the online learning course websites. British Journal of Educational Technology, 39(1), 71-83.
• Çakmak, T. F. ve İstanbullu Dinçer, F. (2018). Turist rehberliği bölümleri ders programlarının “Türk kimliği” açısından incelenmesi. International Journal of Contemporary Tourism Research, 2(2), 67-75.
• Dilullo, L. K. (1997). A Post hoc power analysis of inferential research examining the relationship between mathematic anxiety and mathematic Performance. [Doktora Tezi], Auburn University.
• Duman, G. ve Mil, Z. (2008). Akademik görüş: "turist rehberliği ve eğitimi". Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 5(4), 107-122.
• Eğitim yöntemimiz (t.y.) 08 Haziran 2021 tarihinde https://www.kapadokya.edu.tr/hakkimizda/egitim-yontemimiz adresinden erişildi.
• Eker, N. ve Zengin, B. (2016), Turist rehberliği eğitiminin değerlendirilmesi: profesyonel turist rehberleri üzerinde bir uygulama. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 65-74.
• Eygü, H. ve Karaman, S. (2013). Uzaktan eğitim öğrencilerinin memnuniyet algıları üzerine bir araştırma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 36-59.
• Gökbulut, B. (2021). Uzaktan eğitim öğrencilerinin bakış açısıyla uzaktan eğitim ve mobil öğrenme. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 11(1), 160-177.
• Gökçe, A. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12.
• Gökmen, Ö., Duman, İ. ve Horzum, M. (2016). Uzaktan eğitimde kuramlar, değişimler ve yeni yönelimler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(3), 29-51.
• Gunawardane, C. N. ve McIsaac, M. S. (2004). Distance education. D. H. Jonassen (Ed), Handbook of Research on Educational Communications and Technology içinde (ss. 355-395) Lawrence Erlbaum Associates, Güven, Ö. Z. ve Ceylan, U. (2014), Lisans ve ön lisans düzeyinde turizm rehberliği eğitimi veren okullardaki müfredatların turizm rehberliği meslek yönetmeliğine uygunluğunun incelenmesi. A. Kılıçlar (Ed.). 15. Ulusal Turizm Kongresi (186-195). Detay.
• Holmberg, B. (1989). Theory and practice of distance education. Routledge.
• Ilgaz, H. ve Aşkar, P., (2009). Çevrimiçi uzaktan eğitim ortamında topluluk hissi ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Educition, 1(1), 27-35.
• Işık, A., Işık, İ. ve Güler, İ. (2008). Uzaktan eğitimde güvenlik uygulamaları. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2), 1-3.
• Kaçan, A. ve Gelen, İ. (2020). Türkiye’deki Uzaktan Eğitim Programlarına Bir Bakış. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(1), 1-21.
• Kalaycı, Ş. (2014). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistiksel teknikler. Asil Yayıncılık.
• McGivney, V. (2004). Understanding persistence in adult learning. Open Learning: The Journal of Open, Distance and e-Learning, 19(1), 33-46.
• Merisotis, J. P. ve Phipps, R. A. (1999). What's the difference? outcomes of distance vs. traditional classroom-based learning. Change, 31(3), 12-17.
• Metin, A., Karaman, A. ve Şaştım, Y. (2017). Öğrencilerin uzaktan eğitim sistemine bakış açısı ve uzaktan eğitim İngilizce dersinin verimliliğinin değerlendirilmesi: Banaz meslek yüksekokulu. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 640-652.
• Mokoena, S. (2017). Student teachers’ experiences of teaching practice at open and distance learning institution in South Africa. Turkish Online Journal of Distance Education, 18(2), 122-133.
• Nasser, R. ve Abouchedid, K. (2010). Attitudes and concerns towards distance education:The case of Lebanon. Online Journal of Distance Learning Administration, 3(4), 1-12.
• Özkılıçcı, G. ve Cantürk, U. P. (2020). Bilişsel esneklik ile uzaktan eğitim memnuniyetinin ilişkisi: negatif duygulanımın aracı rolü. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(39), 1167-1181.
• Poellhuber, B., Anderson, T. ve Roy, N. (2011). Distance students’ readiness for social media and collaboration. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 12, 102-125.
• Sadera, W., Robertson, J., Song, L. ve Midon, M. (2009). The role of community in online learning success. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 5(2), 277-284.
• Sujarwo, S., Sukmawati, S., Akhiruddin, A., Ridwan, R. ve Siradjuddin, S.S. (2020). An analysis of university students’ perspective on online learning in the midst of covid-19 pandemic. Jurnal Pendidikan dan Pengajaran, 53(2), 125-137.
• Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel.
• Teacher task force calls to support 63 million teachers touched by the covıd-19 crisis. 27 Mart 2020 tarihinde https://en.unesco.org/news/teacher-task-force-calls-support-63-million-teachers-touched-covid-19-crisis adresinden erişildi.
• Temizkan, S. P. ve Ergün, B. (2018). Türkiye’de turist rehberliği öğretiminin değerlendirilmesi. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 1(2), 95-104.
• Topsakal, Y. (2021). Lisansüstü düzeyde turist/turizm rehberliği eğitimi veren programların müfredatlarının incelenmesi ve öneriler. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 24(1), 99-115.
• Tuncer, M. (2007). Uzaktan eğitim ve uzaktan eğitim teknolojisinin öğrenen sağlığına etkileri. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 5(3), 26-31.
• TUREB (t.y.). 08 Haziran 2021 tarihinde www.tureb.org adresinden erişildi.
• Yağcı, K., Efendi, M. ve Akçay S. (2019). Turist rehberliği öğrencilerinin uzaktan eğitim kavramına bakış açıları. Journal of Travel and Tourism Research, 14, 118-136.
• Yenipınar, U. ve Kardaş, K. (2019), Turizm rehberliği bölümleri müfredat geliştirme önerisi. Journal of Travel and Tourism Research, 15, 1-26.