Investigation of Divorced Individuals' Coping Strategies and Quality of Life in Terms of Some Variables

Yıl 2018, , 209 - 222, 15.12.2018

Fahri Sezer , Uğur Gürgan

https://doi.org/10.31795/baunsobed.492450

Cited By: 1

Öz

In this study, it is aimed
to reveal the multidimensional effect of divorce on separated couples. In
this respect, it is examined what strategies individuals use to cope with the
divorce process and what psychological problems they have experienced after
divorce. 149 separated (divorced) individuals participated in the study. Of
these, 132 (88.6%) were female and 17 (11.4%) were male.
As data collection tool in
this study, Coping Strategies Scale (COPE) and the World Health Organization
Quality of Life Questionnaire-Short Form (WHOQOL-BREF-TR) were used.
Coping Strategies (COPE)
scale, which measures the different behaviors they show people against stress.
The World Health Organization Short-Form of Quality of Life Scale
(WHOQOL-BREF-TR) is used to measure the quality of life of individuals.
As a result of the analysis
of the data, it was determined that the divorce affected the quality of life of
the individuals, the level of quality of life according to the sex
differentiated and the educational level was a decisive variable in coping with
the divorce.

Anahtar Kelimeler

Divorce, Quality of Life, Coping Strategy

BOŞANMIŞ BİREYLERİN BAŞ ETME STRATEJİLERİNİN VE YAŞAM KALİTELERİNİN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Bu çalışmada, boşanmanın ayrılan çiftler
üzerindeki çok boyutlu etkisinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu amaçla,
bireylerin boşanma süreci ile baş etmede kullandıkları stratejilerin ve boşanma
sonrasında yaşadıkları psikolojik sorunların neler olduğu incelenmiştir. Çalışmaya 149 ayrılmış
(boşanmış) birey katılmıştır. Bunların
132’si (% 88.6) kadın, 17’si (% 11.4) erkektir. Çalışmada veri toplama aracı
olarak insanların strese karşı gösterdikleri farklı davranışları ölçen
Başa Çıkma Stratejileri (COPE) ölçeği ile bireylerin yaşam kalitesini ölçmeye
yarayan Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu (WHOQOL-BREF-TR)
kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda boşanmanın bireylerin yaşam
kalitesini etkilediği, cinsiyete göre yaşam kalitesi düzeylerinin farklılaştığı
ve eğitim seviyesinin boşanma ile baş etmede belirleyici bir değişken olduğu
saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Boşanma, Yaşam Kalitesi, Başa Çıkma Stratejisi

Kaynakça

• Alptekin, K. (2011). Düzce il merkezindeki boşanmalar üzerine bir çalışma. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(2), 37-62. Babalis, T., Tsoli, K., Nikolopoulos, V., & Maniatis, P. (2014). The Effect of Divorce on School Performance and Behavior in Preschool Children in Greece: An Empirical Study of Teachers’ Views. Psychology, 5(1), 20-26. Bacanlı, H., Sürücü, M., & İlhan, T. (2013). An investigation of psychometric properties of coping styles scale brief form: a study of validity and reliability. Educational Sciences: Theory and Practice, 13(1), 90-96. Brown, T.L. (2014). Bruised but not broken: how copingstyles, spirituality and social support are contributing factors to how well people do after divorce. In Partial Fulfillment of theRequirements for the Degree Master of Socia lWork. A Project Presented to the Faculty of California StateUniversity, San Bernardino. Carver, C. S. (1997). You want to measure coping but your protocol’s too long: Consider the brief COPE. International Journal of Behavioral Medicine, 4 (1), 92-100 Cleek, M. G., & Pearson, T. A. (1985). Perceived causes of divorce: An analysis of interrelationships. Journal of Marriage and the Family, 179-183. Cohen, O., Leichtentritt, R. D., & Volpin, N. (2014). Divorced mothers' self‐perception of their divorce‐related communication with their children. Child &Family Social Work, 19(1), 34-43. Çivitci, N., Çivitci, A., & Fiyakalı, N. C. (2009). Anne-babası boşanmış ve boşanmamış olan ergenlerde yalnızlık ve yaşam doyumu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9 (2), 493-525. Fidaner, H.,Elbi, H., Fidaner, C., Eser, S.Y., Eser, E., & Göker, E (1999). Yaşam kalitesinin ölçülmesi. WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF. 3P. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 7, 23–40 Gottman, J. M. (2014). What predicts divorce? The relationship between marital processes and marital outcomes. Psychology Press. University of Washington. New York and London. Jurcuţ, C. A. (2014). Child counseling in problems associated with parents´ divorce. Agora Psycho-Pragmatica, 8(1), 202-219. Krumrei, E. J., Mahoney, A., & Pargament, K. I. (2009). Divorce and the divine: The role of spirituality in adjustment to divorce. Journal of Marriage and Family, 71(2), 373-383. Kurdek, L. A. (1987). Sex role self-schema and psychological adjustment in coupled homosexual and heterosexual men and women. Sex Roles, 17, 549 – 562 Molgora, S., Ranieri, S., & Tamanza, G. (2014). Divorce and co-parenting: a qualitative study on family mediation in Italy. Journal of Divorce & Remarriage, 55(4), 300-314. Nathanson, I. G. (1995). Divorce and women's spirituality. Journal of divorce & remarriage, 22(3-4), 179-188. Pınar, Ç.A.Ğ.,& Yıldırım, İ. (2013). Evlilik doyumunu yordayan ilişkisel ve kişisel değişkenler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23. Rahbari, M. M.,Najmabadi, K. M., &Shariati, M. (2015). Challenges of divorced women: A qualitative study. Nursing Practice Today, 1(1), 31-39. Serin, N.B. & Öztürk, S. (2007). Anne-babası boşanmış 9–13 yaşlarındaki çocuklar ile aynı yaş grubundaki anne-babası boşanmamış çocukların benlik saygısı ve kaygı düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (Kefad), 8(2), 117-128. Sezer, F. (2012). Examining of teacher burnout level in terms of some variables. International Online Journal of Educational Sciences, 4(3), 617-631 Teachman, J. D.,Polonko, K. A., & Scanzoni, J. (1987). Demography of the family. In Handbook of marriage and the family (pp. 3-36). Springer US. Thompson, L., & Walker, A. J. (1989). Gender in families: Women and men in marriage, work, and parenthood. Journal of Marriage and the Family, 845-871. TUİK (2014). Boşanma Oranları Istatistiki Raporları. 15 Mayıs 2015 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist adresinden erişildi. Uşaklı, H. (2013). Eşinden ayrılmış annelerin görüşü açısından çocuklarının sorunları. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 195-208. Üncü, S. (2007). Duygusal zeka ve evlilik doyumu ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yıldırım, A. (2005). Kişilerin empatik eğilimleri ile boşanma arasındaki ilişkinin incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 22, 233-242. Yıldırım, A.,& Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.