Bazaars in the 21st Century in the Context of Space-Time-Human Relationship

Yıl 2018, , 63 - 74, 15.12.2018

Gonca Kuzay Demir

https://doi.org/10.31795/baunsobed.492529

Cited By: 3

Öz

After
Alan Dundes's article entitled "Who are the Folk?" following the 19th
century, the changing and evolving folklore has moved away from looking for the
folk in rural areas and between uneducated and poorly educated groups of people
in the 21st century. Today, researchers of folklore question the environment
with interdisciplinary approaches and conduct studies aiming to provide
benefits economically, culturally and socially by determining the elements that
bring people together. The studies that question the identity of
"city" and "urban", which we can call as "urban
folklore", and which have been increasing in the last centuries, take its
source from time and space. Bazaars constitute one of the basic places of urban
people who make up the urban culture. Bazaars, among the shopping and
entertainment places, are one of the social spaces where a large number of
people living in the same city come together in line with their production and
consumption habits. In Turkish culture, the bazaar is a tradition beyond a
social space. Nevertheless, there is no study on the bazaars and the tradition
continued around the bazaars within the context of folklore. In this article,
the bazaars that do not take place very often in the folklore studies will be
evaluated theoretically. First, the terminology used for the bazaars will be
provided, then the bazaars will be examined in terms of context, structure,
scope and function. Thus, the bazaars that are part of everyday life from the
villages to the cities will be evaluated from the folkloric perspective and
offered to the future studies as a field that has not been studied previously
in folklore.

Anahtar Kelimeler

Folklore, Bazaar, Tradition, Urban

MEKÂN-ZAMAN-İNSAN İLİŞKİSİ BAĞLAMINDA 21. YÜZYILDA PAZARLAR

Öz

19.
yüzyıl sonrasında Alan Dundes’in “Halk kimdir?” başlıklı makalesinin ardından,
değişen ve değişirken gelişip genişleyen halk bilimi, 21. yüzyılda artık halkı
kırsalda, eğitimsiz veya çok az bir eğitim almış insan gruplarının arasında
aramaktan uzaklaşmış durumdadır. Günümüzde halk bilimi araştırmacıları
disiplinler arası yaklaşımlarla çevresini sorgulamakta ve insanları bir araya
getiren unsurları tespit ederek ekonomik, kültürel ve sosyal açıdan fayda
sağlamaya dönük çalışmalar yapmaktadır. Son yüzyıllarda gittikçe artan “kent
folkloru” olarak adlandırabileceğimiz, “kenti” ve “kentli” kimliğini sorgulayan
çalışmalar, kaynağını yaşanılan zamanda ve mekânda bulmaktadır. Kent kültürünü
meydana getiren kentli insanların temel mekânlarından birini pazarlar
oluşturmaktadır. Alışveriş ve eğlence mekânlarından olan pazarlar, aynı kentte
yaşayan çok sayıda insanın üretim ve tüketim alışkanlıkları doğrultusunda bir
araya geldikleri toplumsal mekânlardan biridir. Türk kültüründe pazar,
toplumsal bir mekân olmasının ötesinde bir geleneği ifade etmektedir. Bununla
birlikte halk biliminde pazarlar ve pazar çevresinde sürdürülen gelenek
hakkında bir çalışma bulunmamaktadır. Bu makalede; halk bilimi araştırmalarında
çok fazla yer almayan pazarlar, teorik açıdan değerlendirilecektir. Öncelikle
pazarlar için kullanılan terminoloji verilecek, daha sonra pazarlar bağlam,
yapı, kapsam ve işlev özellikleri bakımından ele alınacaktır. Böylelikle köyden
kente gündelik hayatın bir parçası olan pazarlar halk bilimsel açıdan
değerlendirilerek, halk biliminde daha önce çalışılmamış bir saha olarak
sonraki çalışmalara teklif edilecektir.

Anahtar Kelimeler

Halk Bilimi, Pazar, Gelenek, Kent

Kaynakça

• Akçi, Y. (2015). Alternatif Alışveriş Mekânı Olan Geleneksel Semt Pazarlarının Yapısı, İşleyişi Ve Sorunlarının İncelenmesi (Adıyaman Örneği). Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3 (17), 229-247 Aliağaoğlu, A. (2012). Balıkesir Şehrinde Haftalık Pazarlar: Çekicilikler ve Sorunlar. Doğu Coğrafya Dergisi, 17 (27), 43-72. Burdur’da “Pazar Duası” Geleneği 42 Yıldır Sürüyor. (16 Şubat 2018). 08.10.2018 tarihinde https://www.trthaber.com/haber/yasam/burdurda-pazar-duasi-gelenegi-42-yildir-suruyor-351144.html adresinden erişildi. Ekici, M. (2000). Halk, Halk Bilimi ve Halk Bilgisi Üzerine Bir Deneme. Milli Folklor, 6 (45), 2-8. Ege Otlarının Mabedi Tire Salı Pazarı. (03.05.2013). 08.10.2018 tarihinde https://www.sabah.com.tr/aktuel/2013/05/03/ege-otlarinin-mabedi-tire-sali-pazari adresinden erişildi. Güncel Türkçe Sözlük. (t.y.). 05.05.2018 tarihinde www.tdk.gov.tr adresinden erişildi. Hizmetli, M. (2012). Tarihte Şehir ve Pazar. Ankara: Araştırma Yayınları. Lefebvre, H. (2013). Gündelik Hayatın Eleştirisi I. Çeviren: Işık Ergüden, (2. baskı), İstanbul: Sel Yayıncılık. Lefebvre, H. (2014). Mekânın Üretimi. Çeviren: Işık Ergüden, İstanbul: Sel Yayıncılık. Mortan, K., Küçükerman, Ö. (2011). Çarşı, Pazar, Ticaret ve Kapalıçarşı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Özgüç, N., Mitchell, A. (2000). Şehirlerin Alternatif Alışveriş Mekânları: İstanbul’da Haftalık Pazarlar, Tasarım-Kuram Dergisi, 2, 35-58. Tunçel, H. (2003). Anadolu Şehirlerinde Semt Pazarları: Elâzığ Örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 49-70. Tunçel, H. (2009). Geleneksel Ticaret Mekânı Olarak Türkiye’de Haftalık Pazarlar. eJournal of New World Sciences Academy, 4 (2), 35-52. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü. (t.y.). 05.05.2018 tarihinde www.tdk.gov.tr adresinden erişildi. Yaşar, E., Özçelik, Ö., Er, İ. (2016). Pazarlardaki Tüketici Profili Araştırması Kütahya Semt Pazarları Örneği. Kütahya: Academia Yayınevi.