Öz
Araştırmanın Temelleri: Türk romanının son dönem dikkate değer eserlerinden olan Amat yapı ve simgeleri açısından zaman ve insan ilişkisine yaslanır. Araştırmanın Amacı: Felsefe ve fantastik ilişkisine yer veren romanın düz gerçekliği aşan bir dünya kurduğu ve yanı başında yığın edebiyatı kategorisinde sayılamayacak bir birikim ve edebi seviye taşıdığı görülmektedir. Roman, insanın değişmez problemi olan hayat-ölüm çizgisine, Şeytanın düzeni ve Kurtarıcı insan ekseninde yaklaşır. Döngüsellik ve zaman, sayı ve şifreler aracılığıyla ilerler. Bütün bu yapı çoğulcu bir anlatma benimsenerek bir oyuna dönüştürülür. Veri Kaynakları: “Amat” romanı, postmodern anlatma biçimi, dinî ve mitolojik simgeler olarak belirlenmiştir. Ana Tartışma: Amat romanı geçmiş birikimi bu günün dünyasına ve kültür şartlarına hangi yapı ve simgeler aracılığıyla iletmektedir? Burada yazarın bir amacı var mıdır? Sonuçlar: Postmodern anlatma gerçeğe yeni bir anlam yüklemekte, insanı modernin bilgisinden özü değiştirilmiş geleneksel bilgiye götürmektedir
Kaynakça
- Akyüz, Ö. (2003). “‘Görelilik kuramı’ ‘Ulyses’”, Dante’den Mcluhan’a 24 başyapıt üzerine Konuşmalar, Salı toplantıları 2001-2002. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Anar, İ. O. (2005). Amat. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Anar, İ. O. (2008). Kitabü’lHiyel. 16. b., İstanbul: İletişim Yayınları.
- Andı, M. F. (1999). Roman ve hayat. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
- Cevizci, A. (1997). Felsefe sözlüğü. Ankara: Ekin Yayınları.
- Baudrillard, J. (2005). Şeytana satılan ruh ya da kötülüğün egemenliği. Çev. Oğuz Adanır, Ankara: Doğu-Batı Yayınları.
- Ecevit, Y. (2006). Türk romanında postmodernist açılımlar. 4. b., İstanbul: İletişim Yayınları.
- Eliade, M. (1994). Ebedi dönüş mitosu. Çev. Ümit Altuğ, İstanbul: İmge Kitabevi.
- Galante, A. (2000). Sabetay sevi ve sabetaycıların gelenekleri. İstanbul: ZVİ Geyik Yayınları.
- Güzel, A. (2004). Dinî-Tasavvufî Türk edebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Messadié, G. (1999). Şeytanın genel tarihi. Çev. Işık Ergüden, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Moran, B. (1994). Türk romanına eleştirel bir bakış 3. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Onay, A. T. (1996). Eski Türk edebiyatında mazmunlar. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Oktay, A. (2004). İmkânsız Poetika, İstanbul: Alkım Yayınları.
- Russel, J. B. (1999). Şeytan Antikiteden ilkel Hıristiyanlığa kötülük. Çev. Nuri Plümür, İstanbul:Kabalcı Yayınevi.
- Timurtaş, F. K. (Yayın. Tarihi Yok). Şeyhî’nin Harnâmesi. İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi.
Öz
Bases Of Research: Amat, one of the most noticeable recent Works of Turkish novel, relates to time and human relations with respect to structure and symbol. Purpose Of The Research: It is seen that the novel including philosophy and fantastic relation has found a world beyond the straight truth and carries a literary level and experience that exclude itself from junk literature. The novel approaches life-death line, the ultimate problem of human being, in the axis of the order of devil and the hero. Circulation and time go forward through numbers and codes. All these in the form of pluralistic description are turned into a play. Data Sources: The novel “Amat” has been defined as a postmodern story telling, religious and mythological symbols. Main Discussion: through which structure and symbols does the novel Amat carry the past experiences to today’s world and culture conditions. Results: Postmodern style is loading a new meaning to the truth and takes human beings from modern learning to traditional knowledge
Kaynakça
- Akyüz, Ö. (2003). “‘Görelilik kuramı’ ‘Ulyses’”, Dante’den Mcluhan’a 24 başyapıt üzerine Konuşmalar, Salı toplantıları 2001-2002. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Anar, İ. O. (2005). Amat. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Anar, İ. O. (2008). Kitabü’lHiyel. 16. b., İstanbul: İletişim Yayınları.
- Andı, M. F. (1999). Roman ve hayat. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
- Cevizci, A. (1997). Felsefe sözlüğü. Ankara: Ekin Yayınları.
- Baudrillard, J. (2005). Şeytana satılan ruh ya da kötülüğün egemenliği. Çev. Oğuz Adanır, Ankara: Doğu-Batı Yayınları.
- Ecevit, Y. (2006). Türk romanında postmodernist açılımlar. 4. b., İstanbul: İletişim Yayınları.
- Eliade, M. (1994). Ebedi dönüş mitosu. Çev. Ümit Altuğ, İstanbul: İmge Kitabevi.
- Galante, A. (2000). Sabetay sevi ve sabetaycıların gelenekleri. İstanbul: ZVİ Geyik Yayınları.
- Güzel, A. (2004). Dinî-Tasavvufî Türk edebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Messadié, G. (1999). Şeytanın genel tarihi. Çev. Işık Ergüden, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Moran, B. (1994). Türk romanına eleştirel bir bakış 3. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Onay, A. T. (1996). Eski Türk edebiyatında mazmunlar. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Oktay, A. (2004). İmkânsız Poetika, İstanbul: Alkım Yayınları.
- Russel, J. B. (1999). Şeytan Antikiteden ilkel Hıristiyanlığa kötülük. Çev. Nuri Plümür, İstanbul:Kabalcı Yayınevi.
- Timurtaş, F. K. (Yayın. Tarihi Yok). Şeyhî’nin Harnâmesi. İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2008 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 11 Sayı: 19 |
BAUNSOBED