Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

POLİTİK İSTİKRAR EKONOMİK BÜYÜMEYİ SAĞLAMADA YETERLİ BİR FAKTÖR MÜDÜR? BRICST ÜLKELERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 43, 119 - 139, 30.06.2020
https://doi.org/10.31795/baunsobed.687382

Öz

Ekonomik büyümenin kaynaklarına yönelik olarak son dönemde kurumsal değişkenler üzerinde çok fazla durulmaktadır. Ekonomik büyümenin yaklaşık nedenlerinin aksine doğrudan veya dolaylı olarak büyümenin temel nedenlerini oluşturan kurumsal faktörler arasında politik istikrar da yer almaktadır. Politik istikrarın ekonomik büyümeye yönelik etkileri konusunda iki farklı görüş bulunmaktadır. İlk görüşe göre; politik istikrar ortamı geleceğe yönelik belirsizliği azaltarak ekonomik aktörlerin geleceğe yönelik etkin karar vermelerinde önemli bir rolü vardır. Bu durum tüketim ve yatırım gibi kararlar üzerinden ekonomik büyümeyi de olumlu yönde etkilemektedir. Diğer taraftan ikinci görüşe göre ise, bazı ülkelerin kendilerine özgü kurumsal yapıları rüşvet, yolsuzluk ve rant kollama gibi faaliyetleri besleyerek politik istikrarsızlık ortamında da ekonomik aktivite düzeyinin sürdürülmesine, hatta ekonomik büyümenin sağlanmasına neden olabilmektedir. Bu çalışmada Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika ve Türkiye’de 2002-2017 dönemine ait verilerden hareketle politik istikrar ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki Panel Görünürde İlişkisiz Regresyon Yöntemiyle incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; Brezilya, Rusya, Güney Afrika ve Türkiye’de politik istikrar ekonomik büyümeyi olumlu yönde etkilese de etkisi düşük düzeydedir. Hindistan’da politik istikrar ve ekonomik büyüme arasında anlamlı bir ilişkiye ulaşılamazken, Çin’de ise iki değişken arasındaki ilişki negatiftir. Bu sonuçlar, genel olarak politik istikrarın gerekli olmasına rağmen ekonomik büyüme için yeterli bir faktör olmadığını ortaya koymaktadır.

Kaynakça

  • Acemoğlu, D. ve Robinson, J. A. (2015). Uluslararın Düşüşü, İstanbul: Doğan Kitap.
  • Ahmed, M. U., and Pulok, M. H. (2013). The Role of Political Stability on Economic Performance: The Case of Bangladesh. Journal of Economic Cooperation & Development, 34(3), 61-100.
  • Alesina, A., Özler, S., Roubini, N., and Swagel, P. (1996). Political Instability and Economic Growth. Journal of Economic Growth, 1(2), 189-211.
  • Alesina, A. and Perotti, R. (1994). The Political Economy of Growth: A Critical Survey of the Recent Literature. The World Bank Economic Review, 8(3), 351-371.
  • Alper, A. E. (2018). BRICS-T Ülkelerinde Politik İstikrar ve Ekonomik Performans İlişkisi Üzerine Bir Analiz, Business and Economics Research Journal, 9(1), 49-56.
  • Campos, N. F., and Nugent, J. B. (2002). Who is Afraid of Political Instability?. Journal of Development Economics, 67(1), 157-172.
  • Corovei, E. A. and Socol, A. (2019). The Impact of Political Stability on Economic Growth in European Union. Ovidius University Annals, Economic Sciences Series, 19(1), 8-14.
  • Cox, G. W. and Weingast, B. R. (2018). Executive Constraint, Political Stability, and Economic Growth. Comparative Political Studies, 51(3), 279-303.
  • Diken, A., Parlakkaya, R., Kara, E. ve Kodalak, O. (2018). The Relation Between Political Stability and Economic Growth: The Turkish Case. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (40), 176-185.
  • Feng, Y. (1997). Democracy, Political Stability and Economic Growth. British Journal of Political Science, 27(3), 391-418.
  • Greene, W.H. (2003). Econometric Analysis, Pearson Education.
  • Georgiou, M. N., Kyriazis, N. and Economou, E. M. (2015). Democracy, Political Stability and Economic Performance. A Panel Data Analysis. Journal of Risk & Control, 2(1), 1-18.
  • Goldsmith, A. A. (1987). Does Political Stability Hinder Economic Development? Mancur Olson's Theory and the Third World. Comparative Politics, 19(4), 471-480.
  • Gür, T. H. ve Akbulut, H. (2012). Gelişmekte Olan Ülkelerde Politik İstikrarın Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi. Sosyoekonomi, 17(1), 281-300.
  • Hutchison, T. W. (1984). Institutionalist Economics Old and New, Journal of Institutional and Theoretical Economics, (H. 1), 20-29.
  • Javed, Z. H., Waseem, L. A., Shabbir, M. and Mushtaq, A. Q. (2018). Political Stability in Absence of Violence and Economic Growth in Pakistan. Journal of History Culture and Art Research, 7(5), 367-377.
  • Kalay, M. ve Çetin, D. (2016). Afrika Ülkelerinde Politik İstikrar ve Ekonomik Büyüme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2277-2290.
  • Karnane, P. ve Quinn, M. A. (2019). Political Instability, Ethnic Fractionalization and Economic Growth. International Economics and Economic Policy, 16(2), 435-461.
  • Mitchell, W. C. (1949). Lecture Notes on Types of Economic Theory. Vol. I. Augustus M Kelley, New York.
  • Moon, H.R. and Perron, B. (2006). Seemingly Unrelated Regressions. The New Palgrave Dictionary of Economics, 1-9.
  • Nomor, T. D. and Iorember, P. T. (2017). Political Stability and Economic Growth in Nigeria. IOSR Journal of Economics and Finance (IOSR-JEF), 8(2), 45-53.
  • North, D. C., (2010). Kurumlar, Kurumsal Değişim ve Ekonomik Performans, İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
  • Nurudeen, A., Karim, A., Zaini, M. and Aziz, M. I. (2015). Corruption, Political Instability and Economic Development in the Economic Community of West African States (ECOWAS): Is There a Causal Relationship?. Contemporary Economics, 9(1), 45-60.
  • Özkan, M. (2016). Brezilya’da Bir Siyaset Tarzı Bitirilmek İsteniyor, 07.01.2020 tarihinde aa.com.tr adresinden erişildi.
  • Ramadhan, A. A., Jian, Z. H., Henry, K. K. and Pacific, Y. K. T. (2016). Does Political Stability Accelerate Economic Growth in Tanzania? A Time Series Analysis. Global Business Review, 17(5), 1026-1036.
  • Shabbir, G., Anwar, M. and Adil, S. (2016). Corruption, Political Stability and Economic Growth. The Pakistan Development Review, 55(4), 689-702.
  • Şanlısoy, S. ve Çetin, M. (2017). Türkiye Ekonomisinde Politik İstikrarsızlık-Makro Ekonomik Performans İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2), 207-237.
  • Şanlısoy, S. ve Kök, R., (2010). Politik İstikrarsızlık-Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Örneği (1987-2006), 25(1), 101-125.
  • Tabassam, A. H., Hashmi, S. H. and Rehman, F. U. (2016). Nexus Between Political Instability and Economic Growth in Pakistan. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 230, 325-334.
  • Uddin, M. A., Ali, M. H. and Masih, M. (2017). Political Stability and Growth: An Application of Dynamic GMM and Quantile Regression. Economic Modelling, 64, 610-625.
  • Vogelvang, B. (2005). Econometrics: Theory and Applications with EViews, Pearson Education.
  • Worldbank (2020a). World Development Indicators, 14.01.2020 tarihinde databank.worldbank.org adresinden erişildi.
  • Worldbank (2020b). Worldwide Governance Indicators, 14.01.2020 tarihinde databank.worldbank.org adresinden erişildi.
  • Yalçınkaya, Ö. ve Kaya, V. (2017). Politik İstikrarın/İstikrarsızlığın Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: Dünyanın En Büyük İlk Yirmi Ekonomisi Üzerinde Bir Uygulama (1996-2015). Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 13(2), 277-298.
  • Yalçınkaya, Ö. ve Yazgan, Ş. (2016). Kurumsal Yapının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: G-20 Ülkeleri Üzerinde Bir Uygulama (1996-2014), Business and Economics Research Journal, 7(4), 31-49.
  • Yerdelen Tatoğlu, F. (2017). Panel Zaman Serileri Analizi, İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Zellner, A. (1962). An Efficient Method of Estimating Seemingly Unrelated Regressions and Tests For Aggregation Bias. Journal of the American Statistical Association, 57(298), 348-368.
  • Zellner, A. (1963). Estimators For Seemingly Unrelated Regression Equations: Some Exact Finite Sample Results. Journal of the American Statistical Association, 58(304), 977-992.

Is Political Stability a Sufficient Factor to Provide Economic Growth? An Examination on BRICST Countries

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 43, 119 - 139, 30.06.2020
https://doi.org/10.31795/baunsobed.687382

Öz

There
has been a lot of emphasis on institutional variables regarding the sources of
economic growth. Contrary to the approximate causes of economic growth,
political stability is directly or indirectly among the institutional factors
that form the main causes of growth. There are two different views on the
effects of political stability on economic growth. According to the first
opinion; The political stability environment has an important role for economic
actors to make effective decisions for the future by reducing uncertainty about
the future. This situation positively affects economic growth on land such as
consumption and investment. On the other hand, according to the second view,
the specific institutional structures of some countries may lead to economic
activity and even economic growth in an environment of political instability by
promoting activities such as bribery, corruption and rent-seeking. In this
study, the relationship between political stability and economic growth were
examined by the Panel Seemingly Unrelated Regression Method in Brazil, Russia,
India, China, South Africa and Turkey based on the data for the period
2002-2017. According to the results obtained, in Brazil, Russia, South Africa
and Turkey, even if political stability affects economic growth positively, its
impact is low. While there is no meaningful relationship between political
stability and economic growth in India, the relationship between the two
variables is negative in China. These results reveal that although political
stability is necessary in general, it is not a sufficent factor for economic
growth.

Kaynakça

  • Acemoğlu, D. ve Robinson, J. A. (2015). Uluslararın Düşüşü, İstanbul: Doğan Kitap.
  • Ahmed, M. U., and Pulok, M. H. (2013). The Role of Political Stability on Economic Performance: The Case of Bangladesh. Journal of Economic Cooperation & Development, 34(3), 61-100.
  • Alesina, A., Özler, S., Roubini, N., and Swagel, P. (1996). Political Instability and Economic Growth. Journal of Economic Growth, 1(2), 189-211.
  • Alesina, A. and Perotti, R. (1994). The Political Economy of Growth: A Critical Survey of the Recent Literature. The World Bank Economic Review, 8(3), 351-371.
  • Alper, A. E. (2018). BRICS-T Ülkelerinde Politik İstikrar ve Ekonomik Performans İlişkisi Üzerine Bir Analiz, Business and Economics Research Journal, 9(1), 49-56.
  • Campos, N. F., and Nugent, J. B. (2002). Who is Afraid of Political Instability?. Journal of Development Economics, 67(1), 157-172.
  • Corovei, E. A. and Socol, A. (2019). The Impact of Political Stability on Economic Growth in European Union. Ovidius University Annals, Economic Sciences Series, 19(1), 8-14.
  • Cox, G. W. and Weingast, B. R. (2018). Executive Constraint, Political Stability, and Economic Growth. Comparative Political Studies, 51(3), 279-303.
  • Diken, A., Parlakkaya, R., Kara, E. ve Kodalak, O. (2018). The Relation Between Political Stability and Economic Growth: The Turkish Case. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (40), 176-185.
  • Feng, Y. (1997). Democracy, Political Stability and Economic Growth. British Journal of Political Science, 27(3), 391-418.
  • Greene, W.H. (2003). Econometric Analysis, Pearson Education.
  • Georgiou, M. N., Kyriazis, N. and Economou, E. M. (2015). Democracy, Political Stability and Economic Performance. A Panel Data Analysis. Journal of Risk & Control, 2(1), 1-18.
  • Goldsmith, A. A. (1987). Does Political Stability Hinder Economic Development? Mancur Olson's Theory and the Third World. Comparative Politics, 19(4), 471-480.
  • Gür, T. H. ve Akbulut, H. (2012). Gelişmekte Olan Ülkelerde Politik İstikrarın Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi. Sosyoekonomi, 17(1), 281-300.
  • Hutchison, T. W. (1984). Institutionalist Economics Old and New, Journal of Institutional and Theoretical Economics, (H. 1), 20-29.
  • Javed, Z. H., Waseem, L. A., Shabbir, M. and Mushtaq, A. Q. (2018). Political Stability in Absence of Violence and Economic Growth in Pakistan. Journal of History Culture and Art Research, 7(5), 367-377.
  • Kalay, M. ve Çetin, D. (2016). Afrika Ülkelerinde Politik İstikrar ve Ekonomik Büyüme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(7), 2277-2290.
  • Karnane, P. ve Quinn, M. A. (2019). Political Instability, Ethnic Fractionalization and Economic Growth. International Economics and Economic Policy, 16(2), 435-461.
  • Mitchell, W. C. (1949). Lecture Notes on Types of Economic Theory. Vol. I. Augustus M Kelley, New York.
  • Moon, H.R. and Perron, B. (2006). Seemingly Unrelated Regressions. The New Palgrave Dictionary of Economics, 1-9.
  • Nomor, T. D. and Iorember, P. T. (2017). Political Stability and Economic Growth in Nigeria. IOSR Journal of Economics and Finance (IOSR-JEF), 8(2), 45-53.
  • North, D. C., (2010). Kurumlar, Kurumsal Değişim ve Ekonomik Performans, İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
  • Nurudeen, A., Karim, A., Zaini, M. and Aziz, M. I. (2015). Corruption, Political Instability and Economic Development in the Economic Community of West African States (ECOWAS): Is There a Causal Relationship?. Contemporary Economics, 9(1), 45-60.
  • Özkan, M. (2016). Brezilya’da Bir Siyaset Tarzı Bitirilmek İsteniyor, 07.01.2020 tarihinde aa.com.tr adresinden erişildi.
  • Ramadhan, A. A., Jian, Z. H., Henry, K. K. and Pacific, Y. K. T. (2016). Does Political Stability Accelerate Economic Growth in Tanzania? A Time Series Analysis. Global Business Review, 17(5), 1026-1036.
  • Shabbir, G., Anwar, M. and Adil, S. (2016). Corruption, Political Stability and Economic Growth. The Pakistan Development Review, 55(4), 689-702.
  • Şanlısoy, S. ve Çetin, M. (2017). Türkiye Ekonomisinde Politik İstikrarsızlık-Makro Ekonomik Performans İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2), 207-237.
  • Şanlısoy, S. ve Kök, R., (2010). Politik İstikrarsızlık-Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Örneği (1987-2006), 25(1), 101-125.
  • Tabassam, A. H., Hashmi, S. H. and Rehman, F. U. (2016). Nexus Between Political Instability and Economic Growth in Pakistan. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 230, 325-334.
  • Uddin, M. A., Ali, M. H. and Masih, M. (2017). Political Stability and Growth: An Application of Dynamic GMM and Quantile Regression. Economic Modelling, 64, 610-625.
  • Vogelvang, B. (2005). Econometrics: Theory and Applications with EViews, Pearson Education.
  • Worldbank (2020a). World Development Indicators, 14.01.2020 tarihinde databank.worldbank.org adresinden erişildi.
  • Worldbank (2020b). Worldwide Governance Indicators, 14.01.2020 tarihinde databank.worldbank.org adresinden erişildi.
  • Yalçınkaya, Ö. ve Kaya, V. (2017). Politik İstikrarın/İstikrarsızlığın Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: Dünyanın En Büyük İlk Yirmi Ekonomisi Üzerinde Bir Uygulama (1996-2015). Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 13(2), 277-298.
  • Yalçınkaya, Ö. ve Yazgan, Ş. (2016). Kurumsal Yapının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: G-20 Ülkeleri Üzerinde Bir Uygulama (1996-2014), Business and Economics Research Journal, 7(4), 31-49.
  • Yerdelen Tatoğlu, F. (2017). Panel Zaman Serileri Analizi, İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Zellner, A. (1962). An Efficient Method of Estimating Seemingly Unrelated Regressions and Tests For Aggregation Bias. Journal of the American Statistical Association, 57(298), 348-368.
  • Zellner, A. (1963). Estimators For Seemingly Unrelated Regression Equations: Some Exact Finite Sample Results. Journal of the American Statistical Association, 58(304), 977-992.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ekonomi
Bölüm İktisat
Yazarlar

Ömer Faruk Biçen 0000-0003-1021-5198

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 10 Şubat 2020
Kabul Tarihi 8 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 23 Sayı: 43

Kaynak Göster

APA Biçen, Ö. F. (2020). POLİTİK İSTİKRAR EKONOMİK BÜYÜMEYİ SAĞLAMADA YETERLİ BİR FAKTÖR MÜDÜR? BRICST ÜLKELERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(43), 119-139. https://doi.org/10.31795/baunsobed.687382

BAUNSOBED