KİŞİSEL DEĞERLERİN YEŞİL PAZARLAMA FAALİYETLERİNDE BULUNAN OTEL İŞLETMELERİNE YÖNELİK TUTUMLAR ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 43, 613 - 652, 30.06.2020

Emre Uygun , Emrah Özkul

https://doi.org/10.31795/baunsobed.710693

Cited By: 2

Öz

Yeşil pazarlama, 1970’li yılların sonları ile 1980’lerin başlarını kapsayan dönem içerisinde pazarlama alanında ortaya çıkmaya başlamış bir kavramdır. Değişen çevresel koşullar karşısında insanların gelişen çevresel değerlerini karşılamak adına bu kavram işletmeler tarafından benimsenmeye başlanmıştır. Özellikle doğal kaynakların kontrolsüz biçimde kullanımı ve fiziksel çevrenin hızla kirlenmesiyle birlikte kişileri daha doğal, temiz ve çevreci ürünleri talep etmelerine yöneltmiştir. Ortaya çıkan bu çevreci talepler karşısında işletmeler, sürdürmüş oldukları faaliyetler içerisinde çevrenin korunmasına yönelik uygulamaları hayata geçirerek hem tüketicilerin çevreci hassasiyetlerini karşılamak hem de ekonomik maliyetlerini indirgeyebilmek adına yeşil pazarlama faaliyetlerine doğru yönelim göstermeye başlamışlardır. Farklı alanlarda faaliyetlerini sürdüren işletmelerin yeşil uygulamaları tercih etmesiyle birlikte turizm endüstrisi içerisinde faaliyet gösteren işletmeler tarafından da bu uygulamaların kullanımı yaygınlaşmaktadır. Çevre dostu (yeşil) standartlara sahip olan otellerin sayılarındaki artışa bağlı olarak turistlerin çevresel sorunlara karşı taşıdıkları kişisel değerleri, onların tatil planları içerisinde diğer otel türlerine kıyasla yeşil pazarlama faaliyetlerini uygulayan otel işletmelerine yönelik tutumlarını etkilemektedir. Yapılan çalışmada, turistlerin sahip oldukları kişisel değerlerin yeşil pazarlama faaliyetinde bulunan otel işletmelerine yönelik tutumları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırmanın evrenini, Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı ‘‘çevreye duyarlı tesis’’ statüsündeki otellerde en az bir defa konaklayarak yeşil otel deneyimine sahip olan, 18 yaş ve üzeri yerli turistler oluşturmaktadır. Evrene ulaşmak adına yargısal örnekleme tekniğine başvurularak çevreci olduğu düşünülen 476 katılımcı ile anket formu paylaşılmıştır. Ancak katılımcılar içerisinde 100 kişinin yeşil otel deneyimine sahip olduğu tespit edilmiş ve bu kişilerden elde edilen veriler üzerinden çalışma kapsamında gerekli analizler gerçekleştirilmiştir. Yapılan çalışmada, turistlerin kişisel değerlerinin yeşil otellere yönelik tutumları üzerinde kısmen etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yeşil Pazarlama, Yeşil Tüketici, Yeşil Yıldız, Değer, Kişisel Değer

Effects of Personal Values on Attitudes Towards Hotel Businesses in Green Marketing Activities

Öz

Green
marketing is a concept that began to emerge in the marketing field in the
period covering the late 1970’s and early 1980’s. In order to meet the evolving
environmental values of people in the face of changing environmental
conditions, this concept has been adopted by businesses. Especially with the
uncontrolled use of natural resources and the rapit pollution of the physical
environment, it directed people to demand more natural, cleaner and
environmentalist products. The environmental values that have evolved with the
uncontrolled use of natural resources and the rapid pollution of the physical
environment have directed people to demand more natural, cleaner and
environmentalist products. In the face of these environmentalist demands that
shows up, businesses started to move towards green marketing activities in the
name of both in order to meet the environmental sensitivities of consumers and
to reduce their economic costs by implementing the practices aimed at
protecting the environment within the activities they have carried out. Along
with the companies that operate in different fields prefer green applications,
the use of these applications is also widespread by the companies operating in
the tourism industry. Due to the increase in the number of hotels that have
environmentally friendly (green) standards, the personal values of tourists
against environmental problems affect their attitudes towards hotel businesses
that implement green marketing activities in comparison to other hotel types
within their holiday plans. In the study that made, the effect on their the
attitudes towards to the hotel businesses engaged in green marketing of
personal values that have of the the tourists was examined. The population of
the study consists of domestic tourists aged 18 and over who have a green hotel
experience by staying at least once in hotels with the status of “environment
sensitive facility” affiliated to the Ministry of Culture and Tourism. In order
to reach the population, a questionnaire was shared with 476 participants who were
considered to be environmentalists by applying judgment sampling technique.
However, it was determined that 100 people had green hotel experience among the
participants and the necessary analyzes were carried out within the scope of
the study based on the data obtained from these individuals. In the study that
made, it was concluded that the personal values of the tourists were partly
effective on their attitudes towards green hotels.

Anahtar Kelimeler

Green Marketing, Green Consumer, Green Star, Value, Personal Values

Kaynakça

• Acaray, A. (2018). Örgütsel Muhalefetin Kişisel Değerler ve Psikolojik İyi Oluş İle İlişkinin İncelenmesi. Business & Management Studies: An International Journal, 6 (3), 171-189.
• Aksoy, H. (2018). Yeşil Pazarlama Çerçevesinde Tutum-Davranış Uyuşmazlığı Akli Hareket Kuramı İle Yaklaşım. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Arroyo, R., Ruiz, T., Mars, L ve Serna, A. (2018). Web Based Survey to Measuring Social Interactions, Values, Attitudes and Travel Behavior. Transportation Research Procedia, 32, 174-183.
• Aslan, F. (2007). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
• Atay, L. ve Dilek, S. E. (2013). Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: Ibiş Otel Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18 (1), 203-219.
• Biner, N. (2014). Tüketicilerin Yeşil Ürün Satın Alma Davranışlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Bozkurt, F. (2014). Sağlıklı Yaşam (Wellness) Pazarlamasında, Kişisel Değerlerle Sağlığın Tanımının Sağlıklı Yaşam Üzerindeki Etkisi ve Bir Araştırma. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Brent Ritchie, Vincent, J. R., Tung, W. S. ve Ritchie, R. J. B. (2011). Tourism Experience Management Research. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 23 (4), 419-438.
• Brown, D. (2002). The Role of Work and Cultural Values in Occupational Choice: A Theoritical Statement. Journal of Councelling & Development, 80 (1), 48-56.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
• Candan, F. B., Bilgili, B. ve Güven, T. (2018). The Correlations Between Environmentalist Consumer Behavior and Personal Values. M. Özşahin ve T. Hıdırlar (Eds.). 14th International Strategic Management Conference: 12-14 July 2018. Prague: Future Academy: 641-654.
• Ceylan, Y. (2017). Yeşil Yıldızlı Konaklama İşletmelerinde Kalan Turistlerin Algılarına Yönelik Bir Araştırma: Muğla İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Batman Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, Batman.
• Chamorro, A. ve Banegil, T. M. (2006). Green Marketing Philosopy: A Study of Spanish Firms with Ecolabels. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 13, 11-24.
• Cheah, I. ve Phau, I (2011). Attitudes Towards Environmentally Friendly Products the Influence of Ecoliteracy, Interpersonal Influence and Value Orientation. Marketing Intelligence & Planning, 29 (5), 452-472.
• Coşkun, R., Altunışık, R. ve Yıldırım, E. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamaları. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Çiçek, B. (2016). Değer Merkezli Liderliğin Etik İklim ve Çalışan Sesi Üzerindeki Etkisi. Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Demirutku, K. ve Sümer, N. (2010). Temel Değerlerin Ölçümü: Portre Değerler Anketinin Türkçe Uyarlaması. Türk Psikoloji Yazıları, 13 (25), 17-25.
• Dietz, T., Kalof, L. ve Stern, P. C. (2002). Gender, Values and Environmentalism. Social Science Quarterly, 83 (1), 353-364.
• Dilek, S. E. (2012). Turizm İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: Bir Alan Araştırması. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Dülgeroğlu, İ., Başol, O. ve Başol, R. Ö. (2016). Genç Tüketicilerin Yeşil Tüketim Davranışı: Uluslararası Algı Farklılıkları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (18), 1-16.
• Ekinci, B. T. (2007). Yeşil Pazarlama Uygulamalarında Yaşanan Sorunlar ve Örnek Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Ekinci, Y. ve Chen, J. S. (2001). Segmenting Overseas British Holidaymakers by Personal Values. Journal of Hospitality & Leisure Marketing, 9 (3/4), 5-15.
• Elkington, J. (1994). Toward the Sustainable Corporation: Win-Win-Win Business Strategies For Sustainable Development. California Management Review, 36 (2), 90-100.
• Emgin, Ö. ve Türk, Z. (2004). Yeşil Pazarlama (Green Marketing). Mevzuat Dergisi, 7 (78). 18 Kasım 2019 tarihinde https://www.mevzuatdergisi.com/2004/06a/01.htm/ adresinden erişildi.
• Erciş, A., Kurnuç, M. ve Türk, B. (2016). Kolektivist Kültür, Yeşil Tutum ve Davranışın Yeşil Ürünlere Daha Fazla Ödeme İsteği Üzerindeki Etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Afro-Asya Özel Sayısı, 160-178.
• Ertaş, M., Kırlar Can, B., Yeşilyurt, H. ve Koçak, N. (2016). Konaklama İşletmelerinde Çevreye Duyarlı Uygulamalar: Yeşil Yıldızlı Otellerin Web Sitelerinin İncelenmesi. O. Bahar (Ed.). 17.Ulusal Turizm Kongresi 20-23 Ekim 2016 – Muğla: 353-366. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Fall, L. T. (2000). An Exploratory Study of the Relatinship Between Human Values and Information Sources Within a Tourism Framework. Journal of Hospitality & Leisure Management, 7 (1), 3-28.
• Fennell, D. A. ve Nowaczek, A. M. K. (2003). An Examination of Values and Environmental Attitudes Among Ecotourists: A Descriptive Study Involving Three Samples. Tourism Recreation Research, 28 (1), 11-21.
• Garson, G. D. (2013). Validity and Reliability. Asheboro: Statistical Associates Publishing.
• Gouveia, V. V., Albuquerque, F. J. B., Clemente, M. ve Espinosa, P. (2002). Human Values and Social Identities: A Study in Two Collectivist Cultures. International Journal of Psychology, 37 (6), 333-342.
• Gökkaya, H. (2019). Bireysel Değerler ve Örgüt Kültürünün Bireysel Yaratıcılık Üzerindeki Etkileri. Doktora Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Güler, O ve Tufan, E. (2013). Sürdürülebilir Bir Yatırım Örneği Olarak Yeşil Otelcilik. Ş. Aydın Tükeltürk ve M. Boz (Eds.). Turizmde Güncel Konu ve Eğilimler içinde (ss. 357-375), Ankara: Detay Yayıncılık.
• Günay, T. (2017). Turizm İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: İzmir İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Güven, T. (2019). Sosyal Yenilikçiliğinin Ürün İlgilenimi Üzerine Etkisi (Çevreci Tüketiciler ve Çevre Dostu Ürünler Üzerinde Bir Araştırma). Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Hair, J. F., Wolfinbarger Celsi, M., Ortinau, D. J. ve Bush R. P. (2017). Essentials of Marketing Research. New York: McGraw-Hill.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2014). Multivariate Data Analysis (7th Edition). New Jersey: Prentice Hall.
• Han, C. M. (2017). Individualism, Collectivism and Consumer Animosity in Emerging Asia: Evidence from Korea. Journal of Consumer Marketing, 34 (4), 359-370.
• Han, H., Hwang, J., Lee, M. J. ve Kim, J. (2019). Word-of-Mouth, Buying and Sacrifice Intentions for Eco-cruises: Exploring the Function of Norm Activation and Value-Attitude-Behavior. Tourism Management, 70, 430-443.
• Han, H., Hsu, L. J. ve Sheu, C. (2010). Application of the Theory of Planned Behavior to Green Hotel Choice: Testing the Effect of Environmental Friendly Activities. Tourism Management, 31, 325-334.
• Han, H., Hsu, L. J., Lee, J. ve Sheu, C. (2011). Are Lodging Customers Ready to go Green? An Examination of Attitudes, Demographics, and Eco-Friendly Intentions. International Journal of Hospitality Management, 30, 345-355.
• Hedlund, T. (2011). The Impact of Values, Environmental Concern and Willingness to Accept Economic Sacrifices to Protect the Environment on Tourists’ Intentions to Buy Ecologically Sustainable Tourism Alternatives. Tourism and Hospitality Research, 11 (4), 278-288.
• Homer, P. M. ve Kahle, L. R. (1988). A Structural Equation Test of the Value-Attitude-Behavior Hierarchy. Journal Personality and Social Psychology, 54 (4), 638-646.
• Hurst, M., Dittmar, H., Bond, R. ve Kasser, T. (2013). The Relationship Between Materialistic Values and Environmental Attitudes and Behaviors: A Meta-Analysis. Journal of Environmental Psychology, 36, 257-269.
• Hüseyinli, E. ve Küçükkancabaş Esen, S. (2018). Türkiye’deki Otellerin Çevre Dostu Uygulamalarına Yönelik Müşteri Farkındalığının İncelenmesi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (3), 162-175.
• İpar, M. S. (2018). Turistlerin Yeşil Otel Tercihlerine Yönelik Algıları, Çevreci Davranış Eğilimleri ve Davranışsal Niyetlerle İlişkisi. Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Kalaian, S. A. (2008). Research Design. P. J. Lavrakas (Ed.). Encyclopedia of Survey Research Methods içinde (ss. 724-731). California: SAGE Publications.
• Karaca, Ş. (2013). Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış Dergisi, 13 (1), 99-111.
• Karalar, R. ve Kiracı, H. (2010). Bireysel Değerlerin Sürdürülebilir Tüketim Davranışı Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Öğretmenler Üzerinde Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2 (2), 79-106.
• Karalar, S. (2015). Ödül Yönetiminin Örgütsel Özdeşleşme ile İşgücü Atikliği Üzerine Etkisi ve Bir Araştırma. Doktora Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Karna, J., Hansen, E. N. ve Juslin, H. (2003). Social Responsibility in Environmental Marketing Planning. European Journal of Marketing, 37 (5/6), 848-871.
• Karp, D. G. (1996). Values and Their Effect on Pro-Environmental Behavior. Environment and Behavior, 28 (1), 111-133.
• Kavak, B. (2017). Pazarlama ve Pazar Araştırmaları (Tasarım ve Analiz). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Khare, A. (2014). Consumers’ Susceptibility to Interpersonal Influence as a Determining Factor of Ecologically Conscious Behaviour. Marketing Intelligence & Planning, 32 (1), 2-20.
• Kluckhohn, C. (1951). Values and Value Orientations in the Theory of Action. T. Parsons, E. A. Shils (Eds.). Toward a General Theory of Action, Cambridge içinde (ss. 388-433). Harvard: Harvard University Press.
• Koç, E. (2016). Tüketici Davranışı ve Pazarlama Stratejileri: Global ve Yerel Yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Koçak, A. (2018). Donanımlı Dalış Turizminin Yerel Halkın Yaşam Kalitesi Üzerine Etkileri: Kaş Halkının Algıları Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Korkmaz Devrani, T. (2010). Kişisel Değerlerin Kuramsal Yapısı ve Pazarlamadaki Uygulamalar. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5 (1), 49-70.
• Korkmaz, H. ve Atay, L. (2017). Otel İşletmelerinde Yeşil Pazarlama ve Çevre Sertifikalarının Değerlendirilmesi. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (4), 113-126.
• Kotler, P., Armstrong, G. ve Oliver, M. (2018). Principles of Marketing. Harlow: Pearson Education Limited.
• Kotler, P. ve Keller, K. L. (2015). Marketing Management. Harlow: Pearson Education Limited.
• Kozak, M. (2017). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Kristiansen, C. M. ve Zanna, M. P. (1991). Value Relevance and the Value-Attitude Relation: Value Expressiveness Versus Halo Effects. Basic and Applied Social Psychology, 12 (4), 471-483.
• Kuduz, N. (2011). Yeşil Pazarlama Faaliyetlerinin Tüketicilerin Satın Alma Davranışlarına Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Lee, J. S., Hsu, L. J., Han, H. ve Kim, Y. (2010). Understanding How Consumers View Green Hotels: How a Hotel’s Green Image Can Influence Behavioural Intentions. Journal of Sustainable Tourism, 18 (7), 901-914.
• Lee, T. S. ve Chang, Y. S. (2012). The Influence Experiential Marketing and Activity Involvement on the Loyalty Intentions of Wine Tourists in Taiwan. Leisure Studies, 31 (1), 103-121.
• Leiserowitz, A. A., Kates, R. W. ve Parris, T. M. (2006). Sustainability Values, Attitudes and Behaviors: A Review of Multinational and Global Trends. Annual Review of Environment and Resources, 31, 413-444.
• Liu, T., Jin, S., Zhu, H. ve Qi, X. (2018). Construction of Revised TPB Model of Customer Green Behavior: Environmental Protection Purpose and Ecological Values Perspectives. IOP Conference Series Earth and Environmental Science, 167 (1), 1-6.
• Machaira, A., Lampropoulos, T. ve Zentelis, P. (2012). Green Hotelling, A Feasibility Study in the Hellenic Island of Skyros. FIG Working Week, 1-16. 29 Kasım 2019 tarihinde https://www.fig.net/resources/proceedings/fig_proceedings/fig2012/papers/ts03c/TS03C_machaira_labropoulos_et_al_6056.pdf adresinden erişildi.
• Madrigal, R. (1995). Personal Values, Traveler Personality Type, and Leisure Travel Style. Journal of Leisure Research, 27 (2), 125-142.
• Malhotra, N. K. ve Birks, D. F. (2007). Marketing Research An Applied Approach. Harlow: Pearson Education Limited.
• Manan, H. A. (2016). The Hierarchical Influence of Personal Values on Attitudes Toward Food and Food Choices. Procedia Ecnomics and Finance, 37, 439-446.
• Masele, J. J. (2019). Top Management Team’s Green Entrepreneurial Attitude and its Influence on Green Ebusiness Adoption: Empirical Evidence from Tour Operators in Tanzania. Small Enterprise, 26 (1), 78-104.
• Milfont, T. L. ve Duckitt, J. (2010). The Environmental Attitudes Inventory: A Valid and Reliable Measure to Assess the Structure of Environmental Attitudes. Journal of Environmental Psychology, 30, 80-94.
• Mosavichechaklou, S. (2017). Türk ve İranlı Tüketicilerin Yeşil Satın Alma Davranışlarına İlişkin Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Murphy, P., Pritchard, M. P. ve Smith, B. (2000). The Destination Product and its Impact on Traveller Perceptions. Tourism Management, 21 (1), 43-52.
• Nakıboğlu, B. (2007). Tüketimin Çevreci Boyutu: Çevreci Tutum ve Davranışlara Göre Pazar Bölümlemesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (2), 423-438.
• Nakip, M. (2013). Pazarlama Araştırma Teknikleri ve SPSS Uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Nguyen, T. N., Lobo, A. ve Greenland, S. (2017). The Influence of Cultural Values on Green Purchase Behaviour. Marketing Intelligence & Planning, 35 (3), 377-396.
• Nordlund, A. M. ve Garvill, J. (2002). Value Structures Behind Pro-Environmental Behavior. Environment and Behavior, 34 (6), 740-756.
• Onurlubaş, E. ve Dinçer, D. (2016). Yeşil Pazarlama Tüketici Algısı Üzerine Bir Araştırma. İstanbul: Beta.
• Oreg, S. ve Katz-Gerro, T. (2006). Predicting Proenvironmental Behavior Cross-Nationally Values the Theory of Planned Behavior and Value-Belief-Norm Theory. Environment and Behavior, 38 (4), 462-483.
• Ottman, J. A. (1998). Green Marketing: Opportunity for Innovation. Charleston: BookSurge.
• Özdemir, Ö. (2013). Sürdülebilir Tüketim Davranışlarında Kişisel Değerlerin Rolü: Kadın Öğretim Elemanlarının Giysi Elden Çıkarma Davranışları Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Pandza Bajs, I. (2015). Tourist Perceived Value, Relationship to Satisfaction and Behavioral Intentions: The Example of the Croatian Tourist Destination Dubrovnik. Journal of Travel Research, 54 (1), 122-134.
• Paulssen, M., Temme, D., Vij, A. ve Walker, J. (2014). Values, Attitudes and Travel Behavior: A Hierarchical Latent Variable Mixed Logit Model of Travel Mode Choice. Transportation, 41 (4), 873-888.
• Peattie, K. ve Crane, A. (2005). Green Marketing: Legend, Myth, Farce or Prophesy?. Qualitative Market Research: An International Journal, 8 (4), 357-370.
• Polonsky, M., Vocino, A., Grau, S., Garma, R. ve Ferdous, A. (2012). The impact of general and carbon-related environmental knowledge on attitudes and behaviour of US consumers. Journal of Marketing Management, 28 (3/4), 238-263.
• Polonsky, M. J. (1994). An Introduction To Green Marketing. Electronic Green Journal, 1 (2), 1-10.
• Poortinga, W., Steg, L. ve Vlek, C. (2004). Values, Environmental Concern and Environmental Behavior: A Study into Household Energy Use. Environment and Behavior, 36 (1), 70-93.
• Rahman, I. ve Reynolds, D. (2016). Predicting Green Hotel Behavioral Intentions Using a Theory of Environmental Commitment and Sacrifice for the Environment. International Journal of Hospitality Management, 52, 107-116.
• Rahman, I. ve Reynolds, D. (2017). The Influence of Values and Attitudes on Green Consumer Behavior: A Conceptual Model of Green Hotel Patronage. International Journal of Hospitally & Tourism Administration, 20 (1), 47-74.
• Roccas, S., Sagiv, L., Schwartz, S. H. ve Knafo, A. (2002). The Big Five Personality Factors and Personal Values. Personality and Social Psychology Bulletin, 28 (6), 789-801.
• Rohan, M. J. (2000). A Rose by Any Name? The Values Construct. Personality and Social Psychology Review, 4 (3), 255-277.
• Rokeach, M. (1968). A Theory of Organization and Change Within Value-Attitude System. Journal of Social Issues, 24 (1), 13-33.
• Rokeach, M. (1973). The Nature of Human Values. New York: Free Press.
• Rotariu, I. (2006). The New Tourism Communication: From 3S to 3E with Case Study on Romania. Munich Personal RePEc Archive, 1-81. 27 Kasım 2019 tarihinde https://mpra.ub.uni-muenchen.de/6149/ adresinden erişildi.
• Rushton, A., Croucher, P. ve Baker, P. (2006). Handbook Of Logistics And Distribution Management, Third Edition. London: Kogan Page Limited.
• Samarasinghe, R. (2012). The Influence of Cultural Values and Environmental Attitudes on Green Consumer Behaviour. International Journal of Behavioral Science, 7 (1), 83-98.
• Saunders, M., Lewis, P. ve Thornhill, A. (2016). Research Methods for Business Students. Harlow: Pearson Education Limited.
• Schultz, P. W. ve Zelezny, L. (1999). Values As Predictors of Environmental Attiutdes: Evidence for Consistency Across 14 Countries. Journal of Environmental Psyhology, 19 (3), 255-265.
• Schwartz, S. H. (1992). Universals in the Content and Structure of Values: Theoretical Advances and Empirical Tests in 20 Countries. Advances in Experimental Social Psychology, 25: 1-65.
• Schwartz, S. H. (1994). Are There Universal Acpects in the Content and Structure of Values?. Journal of Social Issues, 50 (4), 19-45.
• Sekaran, U. ve Bougie, R. (2016). Research Methods for Business A Skill-Building Approach, Seventh Edition. Southern Gate: John Wiley & Sons Limited.
• Sert, A. N. (2017). Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: Doğa Residence Otel Örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 1-20.
• Seyhan, G. (2010). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Konaklama İşletmelerinde Çevreye Duyarlı Uygulamalar ve Yeşil Pazarlama: Örnek Olay Çalışması (Calista Luxury Resort Hotel-Antalya). Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Simpson, D. F. ve Power, D. (2005). Use the Supply Relationship to Develop Lean and Green Suppliers. Supply Chain Management: An International Journal. 10 (1), 60-68.
• Singh, A. S. ve Masuku, M. B. (2014). Sampling Techniques & Determination of Sample Size in Applied Statistics Research: An Overview. International Journal of Economics, Commerce and Management, 2 (11), 1-22.
• Sönmez, Y. (2014). Tüketicilerin Yeşil Pazarlama Uygulamalarıyla İlgili Tutum ve Davranışları: Ahi Evran Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
• Steg, L. ve Vlek, C. (2009). Encouraging Pro-environmental Behaviour: An Integrative Review and Research Agenda. Journal of Environmental Psychology, 29, 309-317.
• Stern, P. C. (2000). New Environmental Theories: Toward a Coherent Theory of Environmentally Significant Behavior. Journal of Social Issues, 56 (3), 407-424.
• Şahin, B., Saygı, A. C. ve Keklik, G. (2015). Turistik Tüketicilerin Çevre Duyarlılığı Algıları ve Çevre Dostu Ürünleri Tercih Etme Eğilimleri. A. Kelkit (Ed.). 16. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (ss. 340-359). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Şua, E. (2012). Yeşil Pazarlama ve Tüketicilerin Çevre Dostu Ürünleri Kullanma Eğilimleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2012). Using Multivariate Statistics. London: Pearson Education Limited.
• Tarınç, A. (2012). Otel İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamalarına İlişkin Yönetici ve İşgören Tutumlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Teng, Y. M., Wu, K. S. ve Liu, H. H. (2015). Integrating Altruism and the Theory of Planned Behavior to Predict Patronage Intention of A Green Hotel. Journal of Hospitality & Tourism Research, 39 (3), 299-315.
• Thogersen, J. ve Ölander, F. (2002). Human Values and the Emergence of a Sustainable Consumption Pattern: A Panel Study. Journal of Economic Pychology, 23 (5), 603-630.
• UNWTO (2011). Tourism Towards 2030 Global Overview. 27 Kasım 2019 tarihinde http://cf.cdn.unwto.org/sites/all/files/pdf/unwto_2030_ga_2011_korea_1.pdf adresinden erişildi.
• UNWTO (2019). International Tourism Highlights 2019 Edition. 27 Kasım 2019 tarihinde https://www.e unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284421152 adresinden erişildi.
• Uydacı, M. (2016). Yeşil Pazarlama. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Ünüvar, Ş., Kılınç, C., Sarı Gök, H. ve Şalvarcı, S. (2018). Turizm Öğrencilerinin Yeşil Ürün Tercihinin Satın Alma Niyeti Üzerine Etkisi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6 (1), 20-40.
• Üstündağlı, E. ve Güzeloğlu, E. (2015). Gençlerin Yeşil Tüketim Profili: Farkındalık, Tutum ve Davranış Pratiklerine Yönelik Analiz. Global Media Journal, 5 (10), 341-362.
• Van der Haar, J. W., Kemp, R. G. M. ve Omta, O. S. W. F. (2001). Creating Value that Cannot Be Copied. Industrial Marketing Management, 30 (8), 627-636.
• Verma, V. K., Chandra, B. ve Kumar, S. (2019). Values and Ascribed Responsibility to Predict Consumers' Attitude and Concern Towards Green Hotel Visit Intention. Journal of Business Research, 96, 206-216.
• Vinson, D. E., Scott, J. E. ve Lamont, L. M. (1977). The Role of Personal Values in Marketing and Consumer Behavior. Journal of Marketing, 41 (2), 44-50.
• Woosnam, K. M., Mcelroy, K. E. ve Winkle, C. M. V. (2009). The Role of Personal Values in Determining Tourist Motivations: An Application to the Winnipeg Fringe Theatre Festival, a Cultural Special Event. Journal of Hospitality Marketing & Management, 18 (5), 500-511.
• Yadav, R., Balaji, M. S. ve Jebarajakirthy, C. (2019). How Psychological and Contextual Factors Contribute to Travelers’ Propensity to Choose Green Hotels?. International Journal of Hospitality Management, 77, 385-395.
• Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanımı. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46 (Özel Sayı), 74-85.
• Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2014). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yıldırım, S. (2013). Tüketicilerin Kişisel Değerleri İle Tüketim Değerleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Çevre Dostu Ürün Kullanan Tüketiciler Üzerinde Bir Araştırma). Doktora Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Yücel, M. ve Ekmekçiler, Ü. S. (2008). Çevre Dostu Ürün Kavramına Bütünsel Yaklaşım; Temiz Üretim Sistemi, Eko-Etiket, Yeşil Pazarlama. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (26), 320-333.
• Yüksek, H. (2002). Üretim Yönetimi Fonksiyonları ile Çevre Yönetimi İlkelerinin Bütünleşmesi: Çevreye Duyarlı Üretim. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 3 (2), 80-97.
• Zibenberg, A. ve Kupermintz, H. (2016). Personal Values and Intergroup Empathy. Journal of Human Values, 22 (3), 180-193.