Üniversite Öğrencilerinin Algılanan Stres Düzeylerinin Fakülte Türü ve Cinsiyet Değişkenlerine Göre İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 28 - 35, 30.01.2018

Ahmet Şahin

Öz

Yapılan bu
araştırmada Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi öğrencilerinin algılanan stres
düzeylerinin fakülte türü ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi
amaçlanmıştır. Araştırmaya 2017-2018 eğitim ve öğretim yılı içerisinde Mehmet
Akif Ersoy Üniversitesi’nde öğrenim gören 300 beden eğitimi ve spor yüksekokulu
öğrencisi ile diğer bölümlerde öğrenim gören 300 öğrenci dâhil edilmiştir.
Araştırmaya katılan öğrencilerin stres algılarının belirlenmesinde “Algılanan
Stres Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel analizlerinde
SPSS 22.0 programında frekans analizi ile Mann Whitney U testinden
yararlanılmıştır. Araştırmanın sonunda üniversite öğrencilerinin genel stres
algılarının orta düzeyde olduğu bulunmuştur. Fakülte türü değişkenine göre ele
alındığı zaman, araştırmaya katılan öğrencilerin genel stres algılarının
öğrenim gördükleri fakülte türüne göre istatistiksel açıdan anlamlı farklılık
göstermediği tespit edilmiştir (p>0.05). Buna karşılık öğrencilerin genel
stres algılarının cinsiyet değişkenine göre istatistiksel açıdan anlamlı
farklılık gösterdiği belirlenmiş, elde edilen bulgulara göre erkek öğrenciler
ile kıyaslandığı zaman kadın öğrencilerinin algılanan stres düzeylerinin daha
yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç olarak, üniversite
öğrencilerinde cinsiyet unsurunun algılanan stres düzeyini etkilediği
söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Algılanan Stres, Üniversite Öğrencileri

Kaynakça

• [1] Doğan, B. ve Eser, M. (2013). Üniversite öğrencilerinin stresle başa çıkma yöntemleri: Nazilli MYO örneği. Electronic Journal of Vocational Colleges, 3(4), 29-39[2] Selye, H. (1956). The Stress of Life. New York: McGraw-Hill Company.[3] Yazıcıoğlu, G. (2011). Üniversite öğrencilerinin bağlanma stilleri ve stresle başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki: ODTÜ örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.[4] Soysal, A. (2009). İş yaşamında stres. Çimento İşveren Dergisi, 23(3), 17-40.[5] Canpolat, Ö. (2006). Çalışanların stres düzeylerini etkileyen faktörler ve iş sağlığı hemşiresinin stres ile baş etmede etkinliği. Kocaeli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli.[6] Aytaç, S. (2009). İş Stresi Yönetimi El Kitabı İş Stresi: Oluşumu, Nedenleri, Başa Çıkma Yolları, Yönetimi. Bursa: Uludağ Üniversitesi İİBF.[7] Usta, K. N. (2017). Evli çiftlerde bağlanma stilleri ve ilişki istikrarı. İstanbul Ticaret Üniversitesi, Dış Ticaret Enstitüsü, Tartışma Metinleri, İstanbul.[8] Hassmen, P., Koivula, N. and Uutela, A. (2000). Physical exercise and psychological well-Being: A population study in Finland. Preventive medicine, 30, 17-25.[9] Şahin, M., Yetim, A. A. ve Çelik, A. (2012). Psikolojik sağlamlığın gelişiminde koruyucu bir faktör olarak spor ve fiziksel aktivite. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), 373-380.[10] Ströhle, A. (2009). Physical activity, exercise, depression and anxiety disorders. Journal of Neural Transmission, 116(6), 777-784.[11] Can, A. (2014). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. 2. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.[12] Cohen, S., Kamarck, T. and Melmerstein, R. (1983). A global measure of perceived stress. Journal of Health and Social Behavior, 24, 385-396.[13] Baltaş, Z., Atakuman, Y. and Duman, Y. (1998). Standardization of the Perceived Stress Scale: Perceived Stress in Turkish Middle Managers. Stress and Anxiety Research Society, 19th International Conference: İstanbul.[14] Savcı, M. ve Aysan, F. (2014). Üniversite öğrencilerinde algılanan stres düzeyi ile stresle başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2014(3), 44-56.[15] Şahin, A. (2015). Engellilerde sosyal gelişim yetersizlikleri: Sosyalleşme sürecinde sporun faydaları. Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 2(3), 20-28.[16] Salar, B., Hekim, M. ve Tokgöz, M. (2012). 15-18 yaş grubu takım ve ferdi spor yapan bireylerin duygusal durumlarının karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 123-135.[17] Keskin, Ö. (2014). Effects of physical education and participation the sports on social development in children. Journal of International Multidisciplinary Academic Researches, 1(1), 1-6.[18] Lautenschlager, N.T., Cox, K.L., Flicker, L., Foster, J.K., Van Bockxmeer, F.M., Xiao, J., Greenop, K.R. and Almeida, O.P. (2008). Effect of physical activity on cognitive function in older adults at risk for alzheimer disease. JAMA, 300(9), 1027-1037.[19] Penedo, F. J. and Dahn, J. R. (2005). Exercise and well-being: a review of mental and physical health benefits associated with physical activity. Current Opinion in Psychiatry, 18(2), 189-193.[20] Ramazanoğlu, F., Karahüseyinoğlu M.F., Demirel E.T., Ramazanoğlu M.O. ve Altungül O. (2005). Sporun toplumsal boyutlarının değerlendirilmesi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 153-157.[21] Avşaroğlu, S. (2007). Üniversite öğrencilerinin karar vermede özsaygı, karar verme ve stresle başaçıkma stillerinin benlik saygısı ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.[22] Yurtsever, T. (2009). Kişilik özelliklerinin stres düzeyine etkisi ve stresle başa çıkma yolları: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.