Sustainable Leadership: Example of Bursa Textile Sector

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 1, 127 - 143, 27.06.2024

Nilüfer Rüzgar

https://doi.org/10.33399/biibfad.1385703

Öz

Sustainability means creating economic, environmental, and social growth not only in line with today’s needs but also by taking steps towards the future while considering the past. In the organizational context, sustainability means ensuring that internal and external stakeholders of the organization benefit from the values created, and also ensuring that the organizational policies and strategies are ethical. In this context, leaders who can achieve this are urgently needed. In this frame, the aim of this study is to investigate the perceptions and attitudes of textile sector employees towards sustainability in relation to their organizational leaders. As data collection tool, a survey form consisting of demographic questions and the “Sustainable Leadership Scale”, developed by McCann and Holt (2011) was prepared and delivered to the white collar employees of textile sector in Demitaş Organized Industry Zone (DOSAB) participants as both hard copies and via e-mail. The gathered data were analyzed in the SPSS 22.0 package program. The findings show that, there is a statistically significant difference (p <0.05) between gender and age characteristics and culture and human resources dimension and income characteristic and both dimensions.

Anahtar Kelimeler

Sustainability, leadership, contemporary leadership, sustainable leadership

Sürdürülebilir Liderlik: Bursa Tekstil Sektörü Örneği

Öz

Sürdürülebilirlik, ekonomik, çevresel ve sosyal büyümeyi sadece bugünün ihtiyaçları doğrultusunda değil, geçmişi de göz önünde bulundurup geleceğe yönelik adımlar atarak değer yaratmaktır. Örgütsel bağlamda ise sürdürülebilirlik, örgütün iç ve dış paydaşlarını yaratılan değerlerden faydalandırmak, ayrıca örgüt politika ve stratejilerinin etik olmasını sağlamaktır. Bu bağlamda bunu sağlayabilecek liderlere şiddetle ihtiyaç duyulmaktadır. Bu kapsamda bu çalışmanın amacı, tekstil sektörü çalışanlarının örgütlerindeki liderlerin sürdürülebilir olup olmadığına ilişkin tutum ve algılarını araştırmaktır. Veri toplama aracı olarak demografik sorulardan ve McCann ve Holt (2011) tarafından geliştirilen “Sürdürülebilir Liderlik Ölçeği”nden oluşan bir anket formu hazırlanıp Demitaş Organize Sanayi Bölgesindeki (DOSAB) tekstil sektörü beyaz yaka çalışanlarına elden ve elektronik posta aracılığıyla ulaştırılmıştır. Toplanan veriler SPSS 22.0 paket programında analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, katılımcıların cinsiyet ve yaş karakteristikleri ve kültür ve insan kaynakları boyutu arasında, gelir karakteristiği ile tüm boyutlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilirlik, liderlik, çağdaş liderlik, sürdürülebilir liderlik

Kaynakça

• Ahmad, I. & Zia, M.H. (2023). Impact of sustainable leadership on sustainable performance with mediating role of structural empowerment: A study in SMEs [manufacturing (textile) sector] of Pakistan. International Journal of Business and Economic Affairs, 8(4), 44-57.
• Aktaş, H. (2015). İşletmelerde sürdürülebilirliğin sağlanmasında lider yöneticilerin rolü ve en iyi uygulama örnekleri. İçinde, İşletmelerde sürdürülebilirlik dinamikleri, (I.Mendeş Pekdemir, Edi.). İstanbul: Beta Yayınları.
• Avery, G. C. & Bergsteiner, H. (2011). Sustainable leadership practices for enhancing business resilience and performance. Strategy and Leadership, 39(3). 5- 15, doi.org/10.1108/10878571111128766
• Barut, Y. & Onay, M. (2017). Sustainable leadership for sustainable corporations. Uluslararası Ekonomik Araştırmalar Dergisi 3(3). 399-408.
• Britannica (n. d.). Sustainability. Retrieved 16 September 2023: https://www.britannica.com/science/sustainability adresinden erişildi.
• Cabezas, H. & Diwekar, U. (2012). Sustainability: Multi-disciplinary perspectives. Bentham Science Publishers.
• Can, Ö. & Ayvaz, K.M. (2017). Tekstil ve modada sürdürülebilirlik. Akademia Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 110-119.
• Casserley, T. & Critchley, B. (2010). A new paradigm of leadership development. Industrial and Commercial Training, 42, 287–295.
• Courtice P. (2011). The challenge to business as usual, in A journey of a thousand miles. The state of Sustainability leadership. England: Cambridge University.
• Çakıroğlu, D. & Başpınar Ö. (2021). Etik liderlik davranışlarının örgüt iklimi ve örgütsel özdeşleşmeye etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3). 1903-1927, doi:10.33437/ksusbd.873984.
• Çayak, Ç. & Çetin, M. (2018). Sürdürülebilir liderlik. 1. Edition, Nobel Akademik Yayıncılık.
• Çemrek, F. & Bayraç, H, N. (2013). Sürdürülebilir kalkınma skorunun hesaplanması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2). 131-152.
• Çiçeklioğlu, H. (2023). Sürdürülebilir liderliğin örgütsel öğrenme kapasitesi ve iş-aile çatışması üzerine etkileri: Bir alan araştırması. Journal of Tourism Economics and Business Studies, 5(1). 119-133.
• Ehnert, I., Harry, W. & Zink, K. J. (2014). Sustainability and human resource management: Developing sustainable business organizations. Heidelberg: Springer.
• European Commission (2011). Summary Report – Meeting of the Committee on the Sustainability of Biofuels and Bioliquids. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0959652612001825?casa_token=GwTqagPIBTcAAAAA:ak5YgcJmrpPEsevJac9yhf5Cn-hH5tkRs5--O_hh0wXdscSwqGLCkMSSVHR_dIzzjsvMMW3dAGQ#bbib42
• Ferdig, M. A. (2007). Sustainability leadership: Co-creating a sustainable future. Journal of Change Management, 7(1): 25-35.
• Gull, S., Qamar, U., Bukhari, S.N.Z. & Tanvir, A. (2022). Is transformational leadership instrumental to environmental sustainability? A perspective of Pakistani textile sector. Industria Textila, 73(4), 111-119.
• Hargreaves A. & Fink D. (2003). The seven principles of sustainable leadership. Educational leadership. Journal of the Department of Supervision and Curriculum Development, 61(7).8-13.
• İbicioğlu, H., Özmen, H.İ. &Taş, S. (2009). Liderlik davranışı ve toplumsal norm ilişkisi: Ampirik bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(2). 1-23.
• İrge, T. & Özkan, N. (2019). Kurum kültürü ve sürdürülebilir liderlik ilişkisine yönelik bir araştırma. Sürdürülebilir Kalkınma ve Yönetim Sempozyumu, https://surdurulebiliryonetimvekalkinma.aydin.edu.tr/wpcontent/uploads/2019/05/N.T%C3% BClin-%C4%B0rgeAy%C5%9Feg%C3%BCl-%C3%96zkan-Sempozyum-Bildiri.
• Jahanshahi, A. A. & Brem, A. (2017). Sustainability in SMEs: Top management teams’ behavioral integration as source of innovativeness. Sustainability, 9(10), 1899.
• Kalkavan, S. (2015). Examining the level of sustainable leadership practices among the managers in Turkish insurance industry. Procedia Social and Behavioral Sciences, 207: 20-28.
• Knight, B. (2017). Behavioural competencies of sustainability leaders: An empirical investigation. (Published dissertation). https://www.cisl.cam.ac.uk/graduate-study/master-of-studies-in-sustainability-leadership/pdfs/abehavioural-competency-model-for-sustainability.pdf/view.
• Kuhlman, T. & Farrington, J. (2010). What is sustainability? Sustainability, 2/(11). 3436- 3448.https://doi.org/10.3390/su2113436
• Luenburger, C. & Goleman, D. (2010). The change leadership sustainability demands. MIT Sloan Management Review, 51(4), pp. 49–55
• Malovics G., Weerawardena J. & Carnegie K. (2002). Social entrepreunership: Towards conceptualisation. International Journal of Nonprofit and Voluntary Sector Marketing, 8(1):76-88.
• McCann J. & Holt R.A. (2011). Sustainable leadership: A manufacturing employee perspective. SAM Advanced Management Journal, 76(4). 4-14.
• Mısırdalı Yangil, M, F. & Dil Şahin, M. (2019). Sürdürülebilir liderlik ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik analizi. Business & Management Studies: An International Journal, 7(5). 2124-21-47. doi: https://doi.org/10.15295/bmij.v7i5.1276
• Mısırdalı Yangil, M. F. & Başpınar, N. (2022). Mustafa Kemal Atatürk’ün liderlik tarzının sürdürülebilir liderlik açısından değerlendirilmesi. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(2). 323-350.
• Middlebrooks, A., Miltenberger, L., Tweedy, J., Newman, G., & Follman, J. (2009). Developing a sustainability ethic in leaders. Journal of Leadership Studies, 3(2). 31– 43. doi:10.1002/jls.20106.
• Pelinescu, E. & Rădulescu, M. (2011). New times, new economy. A new born leader: The eco-leader. Hyperion International Journal of Econophysics & New Economy, 1(4). 81-94.
• Peterlin, J., Dimovski, V. & Penger, S. (2013). Creation of sustainable leadership development: Conceptual model validation. Managing Global Transitions, University of Primorska, Faculty of Management Koper, 11(2). 201-216.
• Renwick, D. W. Redman, T. & Maguire, S. (2013). Green human resource management: A review and research agenda. International Journal of Managerial Review, 15, 1–14.
• Ricgard, H. (2010). What is sustainability? Post CarbonInstitute, 613 4th Street, Suite 208 SantaRosa, California 95404 USA.
• Ricketts, G. M. (2010). The roots of sustainability. Academic Questions, 23(1), 20-53.
• Rodriguez, M. A., Ricart, J. E., & Sanchez, P. (2002). Sustainable development and sustainability of competitive advantage: A dynamic and sustainable view of the firm. Sustainable Development and Competitive Advantage, 11(3), 135–146. https://doi.org/10.1111/1467-8691.00246
• Schwalb P. G. (2011). Sustainability leader competencies: A grounded theory study. (Published doctorate dissertation). University of Nebraska, ABD.
• Shrivastava, P. (1995). The role of corporations in achieving ecological sustainability. Academy of Management Review, 20(4), 936-960. DOI: 10.4018/978-1-7998-0315-7.ch011
• Sılalaıy, K., Ratanaolarn, T., & Thawısook, M. (2018). A study of confirmatory factor analysis of sustainable leadership for vocational education. The Online Journal of New Horizons in Education, 8(1).
• ŠimanskienėL, L.& Župerkienė, E. (2014). Sustainable leadership: The new challenge for organızations. Forum Scientiae Oeconomia, 2(1). 81-93.
• Smith, B., Senge, P. & Kruschwitz, N. (2010). The necessary revolution: Working together to create a sustainable world. Penguin Random House: New York.
• Şahne S. B. ve Şar S. (2015). Liderlik kavramının tarihçesi ve Türkiye’de ilaç endüstrisinde liderliğin önemi. Marmara Pharmaceutical Journal, 19. 109-115
• Şimşek M. Ş., Çelik A. & Akgemci T. (2014). Davranış bilimlerine giriş ve örgütlerde davranış. Eğitim Kitabevi. Konya, 38-39
• Telli, E. (2019). Çevre türünün liderlik tarzı aracılığı ile örgüt DNA’sına göre örgüt tipleri üzerine etkisi: Tekstġl sektöründe bir araştırma. (Yayınlamış Doktora Tezi). Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tideman, S. G., A., Muriel C. & Zandee, D. P. (2013). Sustainable leadership: Toward a workable definition. Journal for Corporate Citizenship, 49. 17-33.
• Türk Dil Kurumu-TDK (2019). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5cc96b4829ac63.46914719
• Van Hong, P., Thi Le, H.T. Ngoc Huy, D.T. & Nguyen, H.X. (2021). Sustainable leadership and task performance of Vietnam textile sector. Journal of Contemporary Issues in Business and Government, 27(2), 251-257.
• Visser, W., & Courtice, P. (2011). Sustainability leadership: Linking Theory and Practice. SSRN Working Paper Series. 1-13
• Waldman, D. A. & Siegel, D. (2008). Defining the socially responsible leader. Leadership Quarterly, 19, 117–131. World Commission on Environment and Development (1987). Our Common Future. http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf (Erişim tarihi: 19/09/2023).
• Yangil, F. M. (2016). Bilgi toplumunda liderlik: Sürdürülebilir liderlik. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (48), 128-143.
• Yılmaz, N. (2023). Sürdürülebilir liderlik: Bir ölçek uyarlama çalışması. (Published Dissertation). T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yontar, E. & Zengin, Ş., (2023). Sürdürülebilir tedarik zinciri yönetimine firma niteliklerinin etkisi: Tekstil sektörü bakış açısı. Çukurova Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Dergisi, 38(2), 515-530.
• Zorlu, K. & Korkmaz, F. (2020). Sürdürülebilir liderlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Akademik Bakış, 13(26). 199-213