Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Dindarlık ve Suç

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 5 - 18, 30.09.2024
https://doi.org/10.37215/bilar.996962

Öz

Suçla ilgili tartışma konularından birisi de din-dindarlık ve suç arasındaki ilişkidir. Bu çalışmada, dinin ya da onun fert ve toplumda vücut bulmuş şekli yahut bir tezahürü diyebileceğimiz dindarlığın, suç davranışı üzerinde bir etkisinin olup olmadığı, başka bir deyişle kişiyi suç işlemekten alıkoyup koymadığı kuramsal olarak tartışılacaktır. Çalışmada gerek yerli gerekse yabancı literatürden istifade edilerek, kuramsal olarak dindarlık ile suç arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmıştır. Ülkemizde bu alanda yapılan çalışma sayısı oldukça sınırlı olduğundan, kuramsal çerçevenin oluşturulmasında ağırlıklı olarak Batı literatüründen faydalanılmıştır. Din ve dindarlık ile suç arasındaki ilişki ise, bu ilişkinin görünümünü daha net ve anlaşılır olarak ortaya koyabilmek için, ağırlıklı olarak Türk toplumu ve İslam dini özelinde ele alınmıştır.

Kaynakça

  • Akers, R. L. (1999). “Social Learning and Social Structure: Reply to Sampson, Morash, and Krohn”. Theoretical Criminology, 3 (4): 477-493.
  • Akers, R. L., Jensen, G. F. (2010). “Social Learning Theory: Process and Structure in Criminal and Deviant Behavior”. The SAGE Handbook of Criminological Theory. 56-72.
  • Aydın, C. (2015). “İnsanın Anlam Arayışı İle Yeni Çağ İnanışları Arasındaki İlişki”. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Samsun-Türkiye.
  • Aydın, C. (2023). “Ebeveynlerin Dini Tutumlarının Çocuk Ruh Sağlığı Üzerindeki Yansımaları”. Değişen Dünyada Aile. XII. Uluslararası Din Görevlileri Sempozyumu, Bildiriler Kitabı. 127-141.
  • Bahadır, A. (2002). İnsanın Anlam Arayışı ve Din: İnsan Yayınları. İstanbul-Türkiye.
  • Baier, C. J. (2001). “ If You Love Me, Keep My Commandments: A Meta-Analsıs of The Effet of Religion On Crime”. Journal of research in Crime&Delinquency, 38 (1).
  • Balamir, R. (1999). “Suç Teorileri İçinde Chicago Okulunun Yeri ve Önemi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi. Ankara-Türkiye.
  • Benda, B. B. (1995). “The Effect Religion on Adolescent Delinquency Revisited”. Journal of Research in Crime &Delinquency, 32 (4): 446- 448.
  • Berger, P. L. (2000). Kutsal Şemsiye: Rağbet Yayınları. İstanbul-Türkiye.
  • Bock, E. W., Cochran, J., Beeghley, L. (1987). “Moral Messages: The Relative Influence of Denomination on the Religiosity-Alcohol Relationship”, The Sociological Quarterly, (28): 89-103.
  • Buhari (1315). el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. I-VIII. İstanbul-Türkiye.
  • Burkett, S., Bruce, W. (1987). “Religiosity, Peer Associations, and Adolescent Marijuana Use: A Panel Study of Underlying Causal Structures”. Criminology. (25): 109-131.
  • Burkett, S. (1993). “Perceived Parents ‘Religiosity, Friends’ Drinking, and Hellfire: A panel of Study of Adolescent Drinking” Review of Religious Research, (35): 134-154.
  • Chadwick, B. A., Top, B. L. (1993). Religiousity and Delinquency Among LDS Adolescent. Journal For Scientific The Study of Religion, 32 (1): 51-67.
  • Cochran, J. K., Wood, P. B. (1994). “Is The Religiosity- Delinquency Relationship Spurious? A Test of Arousal and Social Control Theories”. Journal of Research in Crime&Delinquency, 31 (1): 32-92.
  • Diyanet İşler Başkanlığı [DİB] 2020. “Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir”. (I. Cilt): Diyanet İşler Başkanlığı Yayınları. Ankara-Türkiye.
  • Dönmezer, S. (1994). Kriminoloji (8. Baskı): Beta Basım Yayım. İstanbul-Türkiye.
  • Dolu, O. (2010). Suç Teorileri: Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji. (2. Baskı): Seçkin Yayınevi. Ankara-Türkiye.
  • Douglas, S. M., Raymond. P.H (1986). “Religion and Delinquency: Cutting Through The Maze”. Social Forces, 65 (1): 87-105.
  • Foucault. M. (1992). Hapishanenin Doğuşu (Çev. Mehmet Ali Kılıçbay): İmge Kitabevi. Ankara-Türkiye.
  • Güllü, İ., Can, M. A. (2014). “İslam Dininin Suça Bakışı ve Suçu Önlemeye Yönelik Yaklaşımları Üzerine Bir Analiz”. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi (3): 212-216. https://doi.org/10.18493/kmusekad.14078.
  • Günay, Ü. (2006a). Din Sosyolojisi: İnsan Yayınları. İstanbul-Türkiye.
  • Günay, Ü. (2006b). “Dindarlığın Sosyolojisi” Dindarlığın Sosyo-Psikolojisi: Karahan Kitabevi. Adana-Türkiye
  • İçli, T. (2007). Kriminoloji (7. Baskı): Seçkin Yayınevi. Ankara-Türkiye.
  • Johnson, B. R., Jang, S. J., Larson, D. B., De Li, S. (2001). “Does Adolescent Religious Commitment Matter? A Reexamination of the Effects of Religiosity on Delinquency”. Journal of Research in Crime and Delinquency, 38 (1), 22-44. https://doi.org/10.1177/0022427801038001002
  • Johnson, B. R., Spencer De Li, David B. L., McCullough, M. (2000). “A Systematic Review of Religiosity and Delinquency Literature”. Journal of Contemprorary Criminal justice, 16 (1): 32-52.
  • Karaşahin, H. (2008). “Din Sosyolojisinde Dindarlığın Ölçülmesi Problemi Üzerine Bir Araştırma”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi XLVIII (1).
  • Kenevir, F. (2017). Suç ve Dini Bağlılık Üzerine Kuramsal Yaklaşımlar. Journal of Islamic Research, 28 (3).
  • Kızmaz, Z. (2005). Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (1).
  • Kızmaz, Z. (2010). Din ve Suç: Cezaevinde Hükümlü Bulunan Bazı Suçluların Dindarlık Durumları. SBARD, 9 (16): 27-58.
  • Luckmann, T. (1967). The Invisible Religion: The Problem of Religion in Modern Society. Macmillian Press. New York. U.S.A.
  • Marshall, G.(1999). Sosyoloji Sözlüğü: Bilim ve Sanat Yayınları. Ankara-Türkiye.
  • Soyaslan, D. (1998). Kriminoloji (Suç ve Ceza Bilimleri). (2. Baskı): Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları. Ankara-Türkiye.
  • Hirschi, T. (2004). Causes of Delinquency. Third Printing. New Brunswick and London. Transaction Pup.
  • Shoemaker, D. J. (1990). Theories of Delinquency: An Examanation of Explanations of Delinquent Behavior. Oxford Univ. Pub. U.S.A.
  • Siegel, J. L. (2012). Criminology. (11th ed.): Cengage Learning. London - U.K.
  • Sutherland, E. H., Cressey, D. R. (1978). Criminology. (10th ed.): J.B. Lippincott Company. New York - U.S.A.
  • Stack, S., Kanavy, M. J. (1983). “The Effect of Relgion on Forcible Rape: A Structural Analysis”. Journal For Scientific The Study of Religion, 22 (1): 67.
  • Uyanık, M. Z. (2017). Hapis Cezası ve Hapishane: Hikmetevi Yayınları. İstanbul- Türkiye.
  • Wallace, A. R., Wolf, A. (2004). Çağdaş Sosyoloji Kuramları: Klasik Geleneğin Geliştirilmesi. (1. Baskı): Punto Yayınları. İzmir-Türkiye.
  • Yapıcı, A. (2013). Ruh Sağlığı ve Din: Psiko-Sosyal Uyum ve Dindarlık. (3. Baskı): Karahan Kitabevi. Adana-Türkiye.
  • Zuckerman, P. (2009). “Atheism, Secularity, and Well-Being: How the Findings of Social Science Counter Negative Stereotypes and Assumptions”. Sociology Compass. 3 (6): 949-971. https://doi.org/10.1111/j.1751-9020.2009.00247.x.
  • Zuckerman, P. (2014). Living The Secular Life: New Answers To Old Questions. Penguin Press. Newyork – U.S.A.

Religiosity and Crime

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 5 - 18, 30.09.2024
https://doi.org/10.37215/bilar.996962

Öz

One of the topics of discussion about crime is the relationship between religion and religiosity and crime. In this study, it will be discussed theoretically whether religion, or its manifestation or manifestation in the individual and society, has an effect on criminal behavior, in other words whether it prevents the person from committing a crime. In this study, both domestic and foreign literature have been benefited and theoretically, it has been aimed to reveal the relationship between religiosity and crime. Since the number of studies in this field is quite limited in our country, the Western literature was mainly used in the formation of the theoretical framework. The relationship between religion and religiosity and crime has been dealt with mainly in Turkish society and Islamic religion in order to reveal the appearance of this relationship more clearly and clearly.

Kaynakça

  • Akers, R. L. (1999). “Social Learning and Social Structure: Reply to Sampson, Morash, and Krohn”. Theoretical Criminology, 3 (4): 477-493.
  • Akers, R. L., Jensen, G. F. (2010). “Social Learning Theory: Process and Structure in Criminal and Deviant Behavior”. The SAGE Handbook of Criminological Theory. 56-72.
  • Aydın, C. (2015). “İnsanın Anlam Arayışı İle Yeni Çağ İnanışları Arasındaki İlişki”. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Samsun-Türkiye.
  • Aydın, C. (2023). “Ebeveynlerin Dini Tutumlarının Çocuk Ruh Sağlığı Üzerindeki Yansımaları”. Değişen Dünyada Aile. XII. Uluslararası Din Görevlileri Sempozyumu, Bildiriler Kitabı. 127-141.
  • Bahadır, A. (2002). İnsanın Anlam Arayışı ve Din: İnsan Yayınları. İstanbul-Türkiye.
  • Baier, C. J. (2001). “ If You Love Me, Keep My Commandments: A Meta-Analsıs of The Effet of Religion On Crime”. Journal of research in Crime&Delinquency, 38 (1).
  • Balamir, R. (1999). “Suç Teorileri İçinde Chicago Okulunun Yeri ve Önemi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi. Ankara-Türkiye.
  • Benda, B. B. (1995). “The Effect Religion on Adolescent Delinquency Revisited”. Journal of Research in Crime &Delinquency, 32 (4): 446- 448.
  • Berger, P. L. (2000). Kutsal Şemsiye: Rağbet Yayınları. İstanbul-Türkiye.
  • Bock, E. W., Cochran, J., Beeghley, L. (1987). “Moral Messages: The Relative Influence of Denomination on the Religiosity-Alcohol Relationship”, The Sociological Quarterly, (28): 89-103.
  • Buhari (1315). el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. I-VIII. İstanbul-Türkiye.
  • Burkett, S., Bruce, W. (1987). “Religiosity, Peer Associations, and Adolescent Marijuana Use: A Panel Study of Underlying Causal Structures”. Criminology. (25): 109-131.
  • Burkett, S. (1993). “Perceived Parents ‘Religiosity, Friends’ Drinking, and Hellfire: A panel of Study of Adolescent Drinking” Review of Religious Research, (35): 134-154.
  • Chadwick, B. A., Top, B. L. (1993). Religiousity and Delinquency Among LDS Adolescent. Journal For Scientific The Study of Religion, 32 (1): 51-67.
  • Cochran, J. K., Wood, P. B. (1994). “Is The Religiosity- Delinquency Relationship Spurious? A Test of Arousal and Social Control Theories”. Journal of Research in Crime&Delinquency, 31 (1): 32-92.
  • Diyanet İşler Başkanlığı [DİB] 2020. “Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir”. (I. Cilt): Diyanet İşler Başkanlığı Yayınları. Ankara-Türkiye.
  • Dönmezer, S. (1994). Kriminoloji (8. Baskı): Beta Basım Yayım. İstanbul-Türkiye.
  • Dolu, O. (2010). Suç Teorileri: Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji. (2. Baskı): Seçkin Yayınevi. Ankara-Türkiye.
  • Douglas, S. M., Raymond. P.H (1986). “Religion and Delinquency: Cutting Through The Maze”. Social Forces, 65 (1): 87-105.
  • Foucault. M. (1992). Hapishanenin Doğuşu (Çev. Mehmet Ali Kılıçbay): İmge Kitabevi. Ankara-Türkiye.
  • Güllü, İ., Can, M. A. (2014). “İslam Dininin Suça Bakışı ve Suçu Önlemeye Yönelik Yaklaşımları Üzerine Bir Analiz”. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi (3): 212-216. https://doi.org/10.18493/kmusekad.14078.
  • Günay, Ü. (2006a). Din Sosyolojisi: İnsan Yayınları. İstanbul-Türkiye.
  • Günay, Ü. (2006b). “Dindarlığın Sosyolojisi” Dindarlığın Sosyo-Psikolojisi: Karahan Kitabevi. Adana-Türkiye
  • İçli, T. (2007). Kriminoloji (7. Baskı): Seçkin Yayınevi. Ankara-Türkiye.
  • Johnson, B. R., Jang, S. J., Larson, D. B., De Li, S. (2001). “Does Adolescent Religious Commitment Matter? A Reexamination of the Effects of Religiosity on Delinquency”. Journal of Research in Crime and Delinquency, 38 (1), 22-44. https://doi.org/10.1177/0022427801038001002
  • Johnson, B. R., Spencer De Li, David B. L., McCullough, M. (2000). “A Systematic Review of Religiosity and Delinquency Literature”. Journal of Contemprorary Criminal justice, 16 (1): 32-52.
  • Karaşahin, H. (2008). “Din Sosyolojisinde Dindarlığın Ölçülmesi Problemi Üzerine Bir Araştırma”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi XLVIII (1).
  • Kenevir, F. (2017). Suç ve Dini Bağlılık Üzerine Kuramsal Yaklaşımlar. Journal of Islamic Research, 28 (3).
  • Kızmaz, Z. (2005). Din ve Suçluluk: Suç Teorileri Açısından Kuramsal Bir Yaklaşım. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (1).
  • Kızmaz, Z. (2010). Din ve Suç: Cezaevinde Hükümlü Bulunan Bazı Suçluların Dindarlık Durumları. SBARD, 9 (16): 27-58.
  • Luckmann, T. (1967). The Invisible Religion: The Problem of Religion in Modern Society. Macmillian Press. New York. U.S.A.
  • Marshall, G.(1999). Sosyoloji Sözlüğü: Bilim ve Sanat Yayınları. Ankara-Türkiye.
  • Soyaslan, D. (1998). Kriminoloji (Suç ve Ceza Bilimleri). (2. Baskı): Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları. Ankara-Türkiye.
  • Hirschi, T. (2004). Causes of Delinquency. Third Printing. New Brunswick and London. Transaction Pup.
  • Shoemaker, D. J. (1990). Theories of Delinquency: An Examanation of Explanations of Delinquent Behavior. Oxford Univ. Pub. U.S.A.
  • Siegel, J. L. (2012). Criminology. (11th ed.): Cengage Learning. London - U.K.
  • Sutherland, E. H., Cressey, D. R. (1978). Criminology. (10th ed.): J.B. Lippincott Company. New York - U.S.A.
  • Stack, S., Kanavy, M. J. (1983). “The Effect of Relgion on Forcible Rape: A Structural Analysis”. Journal For Scientific The Study of Religion, 22 (1): 67.
  • Uyanık, M. Z. (2017). Hapis Cezası ve Hapishane: Hikmetevi Yayınları. İstanbul- Türkiye.
  • Wallace, A. R., Wolf, A. (2004). Çağdaş Sosyoloji Kuramları: Klasik Geleneğin Geliştirilmesi. (1. Baskı): Punto Yayınları. İzmir-Türkiye.
  • Yapıcı, A. (2013). Ruh Sağlığı ve Din: Psiko-Sosyal Uyum ve Dindarlık. (3. Baskı): Karahan Kitabevi. Adana-Türkiye.
  • Zuckerman, P. (2009). “Atheism, Secularity, and Well-Being: How the Findings of Social Science Counter Negative Stereotypes and Assumptions”. Sociology Compass. 3 (6): 949-971. https://doi.org/10.1111/j.1751-9020.2009.00247.x.
  • Zuckerman, P. (2014). Living The Secular Life: New Answers To Old Questions. Penguin Press. Newyork – U.S.A.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji, Din Araştırmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İrfan Akpınar 0000-0002-5810-0974

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Akpınar, İ. (2024). Dindarlık ve Suç. Bilim Armonisi, 7(1), 5-18. https://doi.org/10.37215/bilar.996962
AMA Akpınar İ. Dindarlık ve Suç. bilar. Eylül 2024;7(1):5-18. doi:10.37215/bilar.996962
Chicago Akpınar, İrfan. “Dindarlık Ve Suç”. Bilim Armonisi 7, sy. 1 (Eylül 2024): 5-18. https://doi.org/10.37215/bilar.996962.
EndNote Akpınar İ (01 Eylül 2024) Dindarlık ve Suç. Bilim Armonisi 7 1 5–18.
IEEE İ. Akpınar, “Dindarlık ve Suç”, bilar, c. 7, sy. 1, ss. 5–18, 2024, doi: 10.37215/bilar.996962.
ISNAD Akpınar, İrfan. “Dindarlık Ve Suç”. Bilim Armonisi 7/1 (Eylül 2024), 5-18. https://doi.org/10.37215/bilar.996962.
JAMA Akpınar İ. Dindarlık ve Suç. bilar. 2024;7:5–18.
MLA Akpınar, İrfan. “Dindarlık Ve Suç”. Bilim Armonisi, c. 7, sy. 1, 2024, ss. 5-18, doi:10.37215/bilar.996962.
Vancouver Akpınar İ. Dindarlık ve Suç. bilar. 2024;7(1):5-18.