The New Regionalism Approach at Regional Development: A Case Study of Sinop Province

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 57 - 83, 31.01.2019

Mehmet Samet Erdem

Öz

Modern kalkınma teorilerinin zaman içerisinde ortaya çıkardığı başarısız sonuçlar, Türkiye’nin yeni yaklaşımlara yönelmesine neden olmuştur. Bu yönelimler, son olarak bölgesel kalkınma çerçevesinde tavandan tabana merkeziyetçi kalkınma anlayışından çıkıp, yerelin ön plana çıktığı tabandan tavana bölgesel kalkınma anlayışına dönüşmüştür. Yeni bölgeselcilik yaklaşımı olarak ifade edilen bu süreçte, bölgenin dinamiklerinin ön plana çıkarılarak sosyo-ekonomik olarak gelişme sağlanması hedeflenmektedir. Çalışmada bu dönüşüm, Türkiye’nin bu kapsamdaki gelişme süreci ile Sinop ili örneğiyle incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bölgesel Kalkınma, Yeni Bölgeselcilik, Türkiye, Sinop

The New Regionalism Approach at Regional Development: A Case Study of Sinop Province

Öz

Modern development theories have not shown successful results over time. This situation has led Turkey's orientation towards new approaches. Nowadays, these approaches are turn to local based bottom-up regional development from top-down centralist development within the framework of regional development. In this process, which is called new regionalism approach, it is aimed  to ensure socio-economic development by featuring the divers of locality. In this study, this transformation were analyzed by Turkey’s development process in example of Sinop province.

Anahtar Kelimeler

Regional Development, New Regionalism, Turkey, Sinop

Kaynakça

• Akpınar, R. Taşçı K. ve Özsan, M.E. (2011). Teoride Ve Uygulamada Bölgesel Kalkınma Politikaları . Bursa: Ekin Yayınevi.
• Akpınar, R. (2012). “Türkiye'de Değişen Bölgesel Kalkınma Politikaları”, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, (6), ss.29-46.
• Arslan, G.E. (2008). “Türkiye Açısından Bölge Kalkınma Ajansları Uygulamasının Değerlendirilmesi”, Ekonomik Yaklaşım,19, ss.165-182.
• Aslan, A.H. (2010). “Bölgesel Kalkınmada Kalkınma Ajanslarının Rolü: AB Ve Türkiye Deneyimleri” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bakırcı, F., Ekinci, E.D., Şahinoğlu, T. (2014). “Bölgesel Kalkınma Politikalarının Etkinliği: Türkiye Alt Bölgeler Bazında Bir Uygulama” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 18 (2), ss. 281-298.
• BBYKPa, 1963. Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/9/plan1.pdf (Erişim Tarihi: 15.07.2015).
• BBYKPb, 1985. Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/5/plan5.pdf (Erişim Tarihi: 15.07.2015).
• Berber, M. (2006). İktisadi Büyüme ve Kalkınma. 3.Baskı. Trabzon: Derya Kitapevi.
• BGUS, 2013. Bölgesel Gelişme Ulusal Stratejisi, Bölgesel Gelişme Ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Ankara.
• http://www.bgus.gov.tr/dokuman/BolgeselGelismeUlusalStratejisi(2014-2023).pdf (Erişim Tarihi: 15.07.2015).
• Büyükdavras, S. (1972). “Büyüme Kutupları Kuramı Ve Türkiye'de Uygulanmasına İlişkin Çalışmalar”, Amme İdaresi Dergisi,5(4), ss.59-74.
• Coffey W. J. ve Polèse M. (1985): “Local Development: Conceptual Bases And Policy Implications”, Regional Studies, 19(2), ss.85-93.
• Çetin M. ve Kara M. (2008). “Bir Kalkınma Aracı Olarak “Organize Sanayi Bölgeleri”: Isparta Süleyman Demirel Organize Sanayi Bölgesi Üzerine Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31 (Temmuz-Aralık), ss.49-68.
• Deviren, N.V. ve Yıldız, O. (2014). “Bölgesel Kalkınma Teorileri ve Yeni Bölgeselcilik Yaklaşımının Türkiye’deki Bölgesel Kalkınma Politikalarına Etkileri”, Akademik Bakış Dergisi, 44 (Temmuz-Ağustos).
• Dinler, Z. (1998). Bölgesel İktisat. 5.basım. Bursa: Ekin Kitapevi Yayınları.
• DPT, 2000. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu.
• http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/zel%20htisas%20Komisyonu%20Raporlar/Attachments/65/oik523.pdf (Erişim Tarihi: 15.07.2015).
• DPT, 2008. Dokuzuncu Kalkınma Planı Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu DPT Yayın No:2766 ÖİK: 702 http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/zel%20htisas%20Komisyonu%20Raporlar/Attachments/10/oik702.pdf (Erişim Tarihi: 17.07.2015).
• Dulupçu, M.A., Sungur, O. ve Keskin, H. (2010). “Bölgesel Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar Ve Türkiye’de Kalkınma Planlarına Yansımaları: Kalkınma Planlarının Yeni Teoriler Açısından Değerlendirilmesi”, 6. Ulusal Coğrafya Sempozyumu, 3-5 Kasım 2010, Ankara, ss.239-248.
• EC, (2015). European Commission http://ec.europa.eu/index_en.htm (Erişim Tarihi :25.02.2015).
• Eceral, T. Ö.(2005), Bölgesel/Yerel Ekonomik Kalkınma Kuramlarının Tarihsel Süreç İçerisindeki Gelişimleri. Ekonomik Yaklaşım, 16(55), ss.89-106.
• Elmas, G.(2004). “Cumhuriyetin İlanından Günümüze Türkiye’de Bölgesel Politikalar”, Ekonomik Yaklaşım. 15 (50) ss.115-136.
• Elvan, L. (2012). “Bölgesel Gelişme Ve Bölgeler Arası Gelişmişlik Farkları”, Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni 2012/6.
• Filiztekin, A. (2008). Türkiye'de Bölgesel Farklar Ve Politikalar. TUSİAD Yayın No. TÜSİAD-T/2008-09/471. http://arsiv.setav.org/ups/dosya/10392.pdf (Erişim Tarihi :25.04.2015).
• Gündüz,A.Y. (2006). Bölgesel Kalkınma Politikası, Bursa: Ekin Kitabevi.
• Gündüz,A.Y. (2013). “Bölgesel Kalkınma Politikalarının Etkinliği: Türkiye Alt Bölgeler Bazında Bir Uygulama” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 18 (2), ss. 281-298. Kargı, N. (2009). “Bölgesel Kalkınma Yaklaşımlarındaki Gelişmeler Ve AB Perspektifi Altında Türkiye’nin Bölgesel Politika Analizi”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 2-1(3).
• Keskin, H. ve Sungur, O. (2010). “Bölgesel Politika Ekseninde Yaşanan Dönüşüm: Türkiye’de Kalkınma Planlarında Bölgesel Politikaların Değişimi”, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Mayıs 2010(21), ss.271-293.
• KOSGEBSM. Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı Sinop Müdürlüğü
• Kumral, N. (2006). “Bölgesel Rekabet Gücünü Arttırmaya Yönelik Politikalar”, Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, ss.275-287.
• KUZKA. Kuzey Anadolu Kalkınma Ajansı
• Myrdal, G. (1974).“What is Development”, Journal of Economic Issues (JEİ) 8(4), ss. 729-736.
• OBYKP, 2013. Onuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/12/Onuncu%20Kalk%C4%B1nma%20Plan%C4%B1.pdf (Erişim Tarihi: 15.10.2015).
• Özçağlar, A. (2010). “Bölge Kavramı Ve Sistematiği”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi, Ankara.
• Özgür, E.M. (2010). “Bölgesel Kalkınma”, Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Coğrafya Bölümü Ders Notları, Ankara.
• Öztürk, A. (2009). “Homojen ve Fonksiyonel Bölgelerin Tespiti ve Türkiye için İstatistiki Bölge Birimleri Önerisi”, Uzmanlık Tezi. Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü ,Yayın No: DPT: 2802.
• Özyücel, M. (2008). “Avrupa Biliği Uyum Sürecinde Türkiye’de Uygulanan Bölgesel Kalkınma Politikaları”, Yüksek Lisans Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Rietveld, P. (1989). “Infrastructure and Regional Development A Survey Of Multiregional Economic Models”, Ann Reg Sci , 23 ss.255-274.
• Sevinç, H. (2011). “Bölgesel Kalkınma Sorunsalı: Türkiye'de Uygulanan Bölgesel Kalkınma Politikaları”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6(2), ss.35-54.
• Sezgin, A. (2013). Kalkınma Ajansı Uygulamasının Gelişmiş Ve Az Gelişmiş Ülke Örnekleri Açısından Sonuçları. Yüksek Lisans Tezi. Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Slim, H. (1995). “What Is Development?”, Development in Practice,5(2) ss. 143-148.
• Şahinöz, T. ve Şahinöz, S. (2012). “Demografik Ve Bazı Sağlık Göstergeleri Açısından Türkiye’nin Dünyadaki Durumu” Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 1(1).
• Taşkan, P. (2006). İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması, İstatistiki Sınıflamalar Ve Sınıflama Sunucusu TUİK http://tuikapp.tuik.gov.tr/DIESS/FileUpload/yayinlar/5.iBBS.ppt ( Erişim Tarihi: 24.02.2015).
• Tekeli, İ. (2008). “Türkiye’de Bölgesel Eşitsizlik ve Bölge Planlama Yazıları”, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, ss.281-282.
• Tiftikçigil, Y.B. (2008) “Bölgesel Kalkınma Politikalarında Yaşanan Dönüşüm ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Bölgesel Sorunlar ve Türkiye – Sorunlar-Tehditler-Fırsatlar Sempozyumu, Sempozyum Kitabı, ss.321-331.
• TUİK. Türkiye İstatistik Kurumu.
• Tümerdem, M (2007). “Avrupa Birliği İstihdam Politikaları Ve Türkiye’nin Avrupa Birliği Emek Piyasasına Uyumu”, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. UKKS, 2007: Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi (2007-2013). http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/02/20060204-9-2.pdf (Erişim Tarihi: : 24.05.2015).
• UKKS, 2014: Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi (2014-2020) http://dap.gov.tr/yeniDosyalar/Kaynaklar/ulusal_kirsal.pdf (Erişim Tarihi: 24.05.2015).
• Yardımcıoğlu, M., Kocamaz, H. ve Sezal, N. (2012). “Türkiye’de Günümüze Kadar İzlenen Bölgesel Kalkınma Politikaları Ve Kalkınma”, II. Bölgesel Sorunlar Ve Türkiye Sempozyumu, ss.381-395.
• Yıldız, O. (2014). “Avrupa Birliği’ne Uyum Sürecinde Türkiye'de Bölgesel Kalkınma Politikaları Ve Bölgesel Rekabet Gücünün Arttırılmasında Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Rolü: Geka Örneği”, Yüksek Lisans Tezi. Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
• Yılmaz, B. (2011). “Kalkınma Politikalarında Değişim: Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Doktora Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Zaim, S. (1971). “Bölge ve Şehir Planlaması Yönünden İstanbul Sanayi Bölgeleri”, İ.Ü. İktisat Fakültesi Yayınları, İstanbul, 1971.