Determination of weed species in sunflower (Helianthus annuus L.) fields in Ankara, Turkey

Yıl 2019, Cilt: 59 Sayı: 4, 29 - 34, 29.12.2019

Ünal Asav , Ahmet Tansel Serim

https://doi.org/10.16955/bitkorb.561835

Cited By: 2

Öz

A survey study
was performed to determine weed species in sunflower cultivation fields in the
Ankara province in 2014 and 2015. Surveys were conducted in 392 sampling points
sunflower cultivation areas of Ankara province. Field surveying
was done in Ayaş, Bala, Beypazarı, Gölbaşı, Güdül, Haymana, Kalecik, Polatlı,
and Şereflikoçhisar districts where representing approximately three quarter of
all sunflower fields. Forty-eight weed species belonged to 23 families were found
in the fields. The families most commonly found were Asteraceae (9 species),
Poaceae (6 species) and Fabaceae (3 species). The most common weed species were
Acroptilon repens, Amaranthus retroflexus, Chenopodium album, Convolvulus arvensis, Orobanche
ramosa, Sinapis arvensis, and Xanthium strumarium, with 1.53, 2.56,
2.24, 1.76, 3.18, 4.32, and 5.65 weeds m^-2, respectively.

Anahtar Kelimeler

sunflower, weed, survey, frequency

Ankara ili ayçiçeği (Helianthus annuus L.) ekiliş alanlarında bulunan yabancı otların tespiti

Öz

Bu çalışma, Ankara ili ayçiçeği ekim alanlarındaki yabancı
ot türlerinin tespiti ve yoğunluklarının belirlenmesi amacıyla 2014 ve 2015
yıllarında yürütülmüştür. Bu amaçla Ankara ili ayçiçeği ekim alanlarında toplam
392 örnekleme noktasında sürveyler gerçekleştirilmiştir. Sürvey çalışmaları
Ankara ili ayçiçeği ekim alanlarının yaklaşık ¾’nü kapsayan Ayaş, Bala,
Beypazarı, Gölbaşı, Güdül, Haymana, Kalecik, Polatlı ve Şereflikoçhisar
ilçelerinde yapılmıştır. Sürvey çalışmaları sonucunda 23 değişik familyaya ait
48 adet yabancı ot türü teşhis edilmiştir. Yabancı ot türlerinin ağırlıklı
olarak Asteraceae (9 tür), Poaceae (6 tür) ve Fabaceae (3 tür) familyalarına
ait oldukları tespit edilmiştir. Yapılan sürveyde yoğunluk olarak Xanthium
strumarium (5.65 bitki m^-2), Sinapis arvensis (4.32 bitki m^-2),
Orobanche ramosa (3.18 bitki m^-2), Amaranthus
retroflexus (2.56 bitki m^-2),
Chenopodium album (2.24 bitki m^-2), Convolvulus arvensis
(1.76 bitki m^-2) ve Acroptilon repens (1.53 bitki m^-2)
en fazla bulunan yabancı otlar olmuştur.

Anahtar Kelimeler

ayçiçeği, yabancı ot, sürvey, sıklık

Kaynakça

• Anonim, 2018 T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul, (Erişim tarihi: 19.11.2018)
• Arslan İ., Kara A., 1997. Tekirdağ İli ayçiçeği ekim alanlarında görülen yabancı ot türleri ve yoğunluklarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Trakya Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (3): 60-72
• Başaran M.S., Serim A.T., Asav Ü., (2017). Ankara ayçiçeği ekim alanlarında sorun olan domuz pıtrağı (Xanthium strumarium L.)‘nın meydana getirdiği ürün kayıpları ve ekonomik zarar eşiğinin belirlenmesi Bitki Koruma Bülteni, 57(3) : 251 – 262
• Baytop A.,1989. Türkiye'nin tıbbi ve zehirli bitkileri. İstanbul Üniversitesi Yayın No:3560 Gençlik Matbaası, İstanbul.
• D Alessandro F., Bacchı M., Zora D., 1992. Effects on the productive respense of the sunflovver to differentt preparation time of the seed bed and to chemical weed control. Preeseding of the 13 th. International Sunflovver Conference, Vol I. Pisa (Italy ), 7-11 September.
• Davis P.H., 1965-1988. Flora of Turkey and Aegean Islands Vol:1-9, Edinburg Universty Press, Edinburg
• Doğan F.A., Ülger P. Akdemir B., 1995. 1980-1990 Yılları Arasında Tekirdağ İlinde Buğday, Ayçiçeği ve Soğan Üretimine İklim Koşullarının Etkileri ve Makine Varlığının İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
• Karabacak S., Uygur F.N., 2017. Çukurova Bölgesi ayçiçeği ekim alanlarında sorun olan yabancı ot türleri ve yoğunlukları. Turkish journal of Weed Science, 20(2): 46-54.
• Karasu H.H., Sönmez S., 1978. Ayçiçeklerinde yabancı otlara karsı ilaç denemesi. Zirai Mücadele Arastırma Yıllığı, Sayı: 12, Ankara, 164.
• Kaya Y., Evci G., Pekcan V., Gücer T., Yılmaz M.Ş., 2009. Ayçiçeğinde yağ verimi ve bazı verim öğeleri arasında ilişkilerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, Sayı: 15 (4), 310-318
• Odum E.P., (1971). Fundamentals of ecology. W. B. Saunders Company, Philadelphia, London, Toronto, 574 p.
• Özer Z., Önen H., Tursun N., Uygur F.N., 1999. Türkiye’nin bazı önemli yabancı otları (tanımları ve kimyasal savaşımları). Gaziosmanpaşa Üniv. Ziraat Fak. Yayınları, No: 38, Kitap seri No: 16, ISBN: 975-7328-24-3.
• Reddiex S.J., Wratten S.D., Hill G.D., Bourdot G.W., Frampton C.M., 2001. Evaluation of mechanical weed management techniques on weed and crop populations. New Zealand Plant Protection Volume 54, 2001
• Szekelyne-Eszter-Radics L., 2001. Possibilities of weed control in green bean and tomato by different types of mulch. Magyar Gyomkutatas es Technologia 2 (2) Budapest: Agroinform Kiado es Nyomdaipari Kft., 47-60.
• Tanker M., Tanker N., 1973. Farmokognozi (Cilt I). Özışık Matbaası, İstanbul.
• Tanker N., Koyuncu M.,Çoşkun M., 2007. Farmasötik botanik. Ankara Üniv. Basımevi, No: 88. ISBN No: 975-482-628-5, Ankara.
• Tokluoğlu M., 1986. Zehirli çayır ve mera bitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. Yayın No:13, Samsun.
• Tursun N., Karaat E.F., Kutsal K.I., Işık R., Arslan S., Tursun A.Ö. 2017. Ayçiçeği üretiminde alevleme ve çapalamanın yabancı ot mücadelesinde etkilerinin araştırılması. Turkish Journal of Weed Sci., 2017: 20(1): 10-17
• Uluğ E., Kadıoğlu İ., Üremiş İ., 1993. Türkiye’nin yabancı otları ve bazı özellikleri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Adana Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Yayın No: 78, Adana.
• Uygun N., Koç N.K., Uygur N., Karaca İ., Uygur S., Küsek M. 1994. Doğu Akdeniz Bölgesi çayır meralarındaki yabancı ot türleri ve doğal düşmanları üzerinde araştırmalar. Türkiye III. Biyolojik Mücadele Kongresi. 25-28 Ocak 1994. Syf: 321- 330 İzmir.
• Uygur, S., Erkılıç, A. Ve Uygur, F.N., 1993. Çukurova Bölgesinin bazı yabancı ot türlerinin konukçuluk ettiği fungal etmenler ve bunların bulaşıklık oranlarının araştırılması, Türkiye 1. Herboloji Kongresi bildirileri, 405-413.
• Zengin H., 1999. Erzurum yöresi ayçiçeği tarlalarında görülen yabancı otlar, yoğunlukları, rastlama sıklıkları ve topluluk oluşturma durumları üzerinde araştırmalar. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 23, 39-44.