EN 197-1 standardına göre üretilen çimentoların dayanım sınıfları EN 196-1 standardına göre belirlenmektedir. EN 196-1 standardına göre yapılan çimento harcı üretimlerinde üretim tekniği olarak kaba önce su konulur, daha sonra çimento eklenerek 30 s düşük hızda çalıştırılır, sonraki 30 s sürede kum ilavesi yapılır, karıştırıcı 30 s yüksek hızda çalıştırılır, 90 s sonra cihaz durdurularak kabın içerisine yapışan harç temizlenerek karışıma ilave edilir ve üretime 60 s yüksek hızda devam edilerek üretim süreci tamamlanır. Üretim standardı belirlenmeyen harçların üretimlerinde ise homojenliği sağlamak üzere çoğunlukla önce kuru karışım (çimento-kum veya çimento-agrega), daha sora ise kuru karışıma gerekli su ilavesi yapılarak karışımın mümkün olduğunca homojenleştirilmesi sağlanmaktadır. EN 196-1 de belirtilen üretim tekniği ile diğer alternatif üretim tekniklerinin karşılaştırılması amacıyla yapılan bu çalışmada; 3 farklı firmadan temin edilen CEM I 42.5 R tipi çimento, kum ve suyun karışıma girme sıraları değiştirilerek ve EN 196-1 standardında belirtilen süreçler baz alınarak 6 farklı üretim tekniğine göre üretimler yapılmıştır. Üretilen örneklerin EN 1015-3 standardına göre yayılma değerleri, EN 12350-6 standardına göre taze yoğunluğu, EN 196-1 standardına göre 2, 7 ve 28 günlük dayanım özellikleri, EN 12390-7 standardına göre sertleşmiş yoğunluğu, Arşimet prensibine göre su emme yüzdeleri ve porozite değerleri ile EN 1015-18 standardına göre kılcal su emme katsayısı değerleri belirlenmiştir. Çalışmanın sonucunda işlenebilirlik açısından en uygun üretim tekniğinin kum-su-çimento sıralaması ile üretilen örneklerde olduğu, mekanik özellikler açısından ise en uygun üretim tekniğinin ise EN 196-1 standardında belirtilen üretim tekniği olduğu sonucuna varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Mart 2022 |
Gönderilme Tarihi | 16 Haziran 2021 |
Kabul Tarihi | 13 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |