Tarihi Rombaki Yığma Yapısının Performans Değerlendirmesi

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 1, 226 - 247, 13.03.2020

Memduh Karalar , Murat Çavuşli

https://doi.org/10.17798/bitlisfen.548792

Cited By: 3

Öz

Tarihi yığma yapıların, günümüz yaşam
standartları göz önünde bulundurulduğunda yeniden kullanılacak hale
getirilmesi, ülkemizin tarihi ve ülkemizin turizmi açısından hayati önem
taşımaktadır. Bu çalışmada, Zonguldak ilinde 1941 yılında inşa edilmiş tarihi bir
yığma binasının performansı değerlendirilmiştir. 1941 yılında sosyal tesis
olarak faaliyete geçen bu yığma bina, bir süre Aile ve Sosyal Politikalar
Bakanlığı'nca huzurevi olarak kullanılmıştır. Bina, TTK Üzülmez Müessese
Müdürlüğünce pansiyon olarak işletilmeye devam etmektedir. Ancak bu binanın tarihi
eser olması sebebiyle uzun yıllar boyunca ülke turizmine hizmet etmesi
gerekmektedir ve bu yığma binanın güçlendirilmesi turizm açısından hayati önem
arz etmektedir. Güçlendirme işlemleri için ilk olarak tarihi binanın rölevesi
çıkarılmıştır. Her bir taşıyıcı ayrıntılı olarak belirlenmiştir. Daha sonra, yığma
bina STATICAD yığma programı yardımıyla 3 boyutlu olarak modellenmiştir.
Modelleme yapılırken, ana projeye sadık kalınmıştır. Analiz sonucunda binanın
çok uzun süre ayakta kalamayacağı anlaşılmıştır ve binanın belirli bölgelerine 2018
Türk Deprem Yönetmeliği göz önünde bulundurularak deprem güçlendirmeleri
yapılmıştır. Güçlendirme sonrasında devrilmeye karşı koyan devrilme momenti
değerleri ve depremden dolayı katlara gelen kesme kuvveti değerleri yönetmeliğe
uygun sınırlar içerisine getirilmiştir. Bu çalışma ile yığma binanın uzun süre
ayakta kalması sağlanmıştır ve ülkemizin turizmine katkı sağlamak için önemli
bir adım atılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yığma yapılar, , Performans değerlendirmesi, Tarihi eser binalar

Kaynakça

• 1. Örmecioğlu H.T. 2010. Tarihi Yapıların Yapısal Güçlendirilmesinde Ana İlkeler ve Yaklaşımlar, Politeknik Dergisi, 13(3), s:233-237.
• 2. Kasapgil M.E. 2007. Eski Eserlerde, Yığma Duvarların, Kubbelerin, Tonozların ve Temellerin Enjeksiyon Reçineleri ve Ankraj Sistemleriyle Güçlendirilmesi, Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 27-29 Eylül 2007, s.215-218.
• 3. Kasapgil M.E. 2007. Adana Ulucami Minaresi Güçlendirme Çalışması, Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 27-29 Eylül 2007, s.219-224.
• 4. Sesigür H., Çelik O.C. 2007. Ahi Çelebi Camisinin Onarımı ve Güçlendirilmesi, Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 27-29 Eylül 2007, s.231-238.
• 5. Arıoğlur E., Anadol K., Arıoğlu A.Ü. 2007. Uluslararası Deprem Mühendisliği Açısından Önemli Bir Olgu ve Kayıp: “Güçlendirilmiş Adapazarı Vilayet Binası”, Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 27-29 Eylül 2007, s.241-254.
• 6. Aydın A.P., Kul F.N., Dönmez C., Erberik A. 2015. Urla Eski Tekel Binası (Arditi Köşkü): Yangın Öncesi Durum ve Yapısal İyileştirme-Güçlendirme Kararları, 5. Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 1-3 Ekim 2015, s.13-28.
• 7. Sert H., Partal E.M. 2015. Tarihi Köprülerin Restorasyonları Kapsamında Yürütülen Yapısal Analiz Çalışmaları ve Sonuçları, 5. Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 1-3 Ekim 2015, s.83-97.
• 8. Türker T., Bayraktar A., Kocaman İ., Çoruhlu B. 2015. Ölçekli Yığma Taş Kemer Köprü Modelinin Dinamik Davranışının Deneysel ve Analitik Olarak İncelenmesi, 5. Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 1-3 Ekim 2015, s.113-126.
• 9. Sert H., Yılmaz S. 2015. Tarihi Malabadi (Batman Su) Köprüsü’nde Yürütülen Restorasyon-Konservasyon Çalışmaları, 5. Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 1-3 Ekim 2015, s.143-153.
• 10. Onat O., Sayın E. 2015. Tarihi Tağar Köprüsünün Doğrusal Olmayan Sismik Analizi, 5. Tarihi Eserlerin Güçlendirilmesi ve Geleceğe Güvenle Devredilmesi Sempozyumu, 1-3 Ekim 2015, s.301-311.
• 11. Mahrebel H.A. 2006. Tarihi Yapılarda Taşıyıcı Sistem Özellikleri, Hasarlar, Onarım Ve Güçlendirme Teknikleri, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Haziran 2006.