Çameli Depremi (5.1) Artçı Şoklarının Çift Fark Algoritması İle İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 1, 323 - 333, 13.03.2020

Fahriye Akar

https://doi.org/10.17798/bitlisfen.559218

Öz

Çameli bölgesi Burdur-Fethiye Fay
zonunun orta kesiminde bulunan aktif tektonik bölgelerden biridir. 2007-2008 yıllarında
mikrodeprem aktivitesinde artış gözlenmiştir. Bu depremlerin en büyüğü 29 Ekim 2007 (ML=5.1) Çameli Depremidir.
TÜBİTAK Yer ve Deniz Bilimleri
Enstitüsü ile Afet İşleri Genel Müdürlüğü Deprem Araştırma Dairesinin (AFAD)
ortaklaşa yürüttükleri 'Deprem Sonrası Acil Gözlem Araştırmaları' projesi
kapsamında Çameli Bölgesinde kurulmuş olan 10 adet sismometre ile Çameli Depremi
sonrası 700 den fazla deprem kaydedilmiştir. Boğaziçi Üniversitesi Kandilli
Rasathanesi, Deprem Araştırma Enstitüsü Ulusal Deprem İzleme Merkezi (BDTİM)
tarafından hazırlanan katalogdan Çameli Bölgesi’nde 2007-2008 yılında meydana
gelen 1206 adet deprem verisi derlenmiştir. Hem BDTİM’ den hem de TÜBİTAK’ tan
alınan bu veriler incelenmiştir. Depremlerin doğru bir şekilde yeniden
konumlandırılması yapılıp çalışma alanı için sismojenik kuşağın derinlikle
değişimi tespit edilmiştir. Çameli Depreminin meydana geldiği fayın geometrisi
ve odak derinliğinin dağılımı ortaya konulmuştur. Bunun için deprem çifti farkı
yöntemi (HypoDD) kullanılmıştır. HypoDD yönteminin uygulanmasıyla her iki veri
gurubu için de dağınık deprem konumları daha küçük kümelere daraldığı ve dikey
kesitlerden deprem odak derinliklerinin iyileştirilmesiyle sismojenik kabuğun
sınırı net bir şekilde görülmüştür. Çameli depreminin artçı şokları 5 ile 15 km
arasındadır. Bu da kabuğun ince kırılgan bölümüne denk gelmektedir. Yüzeyde ise
depremlerin KB-GD ve KD-GB yönünde çizgisellik oluşturduğu saptandı.

Anahtar Kelimeler

Çameli Depremi, Fay düzlemi çözümü, Artçı şoklar

Kaynakça

• Referans1 Gürer A, Bayrak M, Gürer ÖF., 2004, Magnetotelluric Images Of The Crust And Mantle In The Southwestern Taurides. Turkey, Tectonophysics 391:109–120.
• Referans2 Alçiçek, M.C., Kazancı, N., Özkul, M. Ve Sen, S., 2004, Çameli (Denizli) Neojen Havzasının Tortul Dolgusu Ve Jeolojik Evrimi, Maden Tetkik Ve Arama Dergisi 128: 99-123.
• Referans3 Alçiçek, M.C., Kazancı, N., Özkul, M., 2005. Multiple Rifting Pulses And Sedimentation Pattern In The Çameli Basin, Southwestern Anatolia, Turkey. Sedimentary Geology, 173, 409–431.
• Referans4 Alçiçek, M.C., Ten Veen, J.H.T., Özkul, M., 2006. Neotectonic Development Of The Çameli Basin, Southwestern Anatolia, Turkey. In: Robertson, A.H.F., Mountrakis, D. (Eds.), Tectonic Development Of The Eastern Mediterranean Region. Geological Society, London, Special Publications 260, Pp. 591–611.
• Referans5 Alçiçek, M.C. 2001. Çameli Havzası'nın Sedimantolojik İncelemesi (Geç Miyosen-Geç Pliyosen, Denizli, GB Anadolu)., AÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 101 s, Ankara.
• Referans6 Över, S., Özden, S., Pınar, A., Yılmaz, H., Ünlügenç, U.C., Kamacı, Z., 2010. Late Cenozoic Stress Field İn The Cameli Basin, SW Turkey. Tectonophysics, 492, 1-4, 60-72.
• Referans7 Elitez, 8. Ve Yaltırak, C., 2014, Çameli Havzası’nın Miyosen-Kuvaterner Jeodinamigi, Burdur-Fethiye Makaslama Zonu (GB Türkiye), Geological Bulletin Of Turkey, Vol. 57, Is. 3.
• Referans8 Şaroğlu, F., Emre, Ö. Ve Boray, A. (1987) Türkiye’nin Diri Fayları Ve Depremsellikleri, MTA Derleme No:8174, 394.
• Referans9 Eyidoğan, H., Utku, Z., Güçlü, U., Değirmenci, E., 1991. Türkiye Büyük Depremleri Makro-Sismik Rehberi (1900-1988), İ.T.Ü. Maden Fakültesi, Jeofizik Mühendisliği Bölümü, 198.
• Referans10 Demirtaş, R., Erkmen, C., Yaman, M., 2000, 12 Kasım 1999 Düzce Depremi: Yüzey Kırık Geometrisi, Atım Miktarı Dağılımı Ve Gelecek Deprem Potansiyeli S:61- 99, 12 Kasım Düzce Depremi Raporu (Editör: Bülent Özmen Ve Günruh Bağcı), Deprem Araştırma Dairesi, Afet İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Referans11 Dewey, J.F. Ve Şengör, A.M.C., 1979, Aegean And Surrounding Regions Complex Multiplate And Continuum Tectonics İn A Convergent Zone: Geol. Soc. Am. Bül., 90, 84-92.
• Referans12 Koçyiğit, A., Ünay, E., Saraç, G., 2002, Episodic Graben Formation And Extensional Neotectonic Regime In West Central Anatolia And The Isparta Angle: A Case Study In The Aksehir-Afyon Graben, Turkey Geol. Soc., London, Spec. Pbl. 173, 405 – 421.
• Referans13 Waldhauser, F., Ellsworth, W.L., 2000. A Double-Difference Earthquake Loca-Tion Algorithm: Method And Application To The Northern Hayward Fault, California. Bulletin Of The Seismological Society Of America 90, 1353– 1368.
• Referans14 Kuge, K., 2003. Source Modeling Using Strong-Motion Waveforms: Toward Automated Determination Of Earthquake Fault Planes And Moment-Release Distributions. Bulletion Of Seismological Society Of America 93, 639–654.
• Referans15 Yılmazer, M., 2003. Deprem kaynak parametrelerinin On-Line belirlenmesi. Yüksek lisans, İstanbul Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Referans16 Lienert, B. R. E., Havskov, J., 1995. A Computer Program For Locating Earthquakes Both Locally And Globally. Seismological Research Letters, 66, 26-36.
• Referans17 Paige, C. C., And M. A. Saunders (1982). LSQR: Sparse Linear Equations And Least Squares Problems, ACM Transactions On Mathematical Software 8/2, 195–209.
• Referans18 Akyol, N., Zhu, L., Mitchell, B.J., Sözbilir, H., Kekovalı, K., 2006. Crustal Structure And Local Seismicity İn Western Anatolia. Geophysical Journal International 166, 1259–1269.
• Referans19 Tan, O., Tapırdamaz, M.C., Ergintav, S., ˙Inan, S., Et Al., 2010. Bala (Ankara) Earthquakes: Implications For Shallow Crustal Deformation İn Central Anatolian Section Of The Anatolian Platelet (Turkey). Turkish Journal Of Earth Sciences 19, 449–471.
• Referans20 Wessel, P., And W. H. F. Smith (1998), New, İmproved Version Of The Generic Mapping Tools Released, Eos Trans. AGU, 79, 579.