Geoteknik mühendisliğinde temeller
altındaki oturmaların ve iksa yapılarına etki eden yatay toprak basınçlarının
doğru bir şekilde belirlenebilmesi, zemin içerisindeki ilave düşey gerilme
dağılımının doğru bir şekilde tahmin edilmesine bağlıdır. İlave düşey
gerilmelerin hesaplanmasında yaygın bir şekilde kullanılan yöntemlerde zemin
genel olarak elastik, izotrop, homojen ve yarı sonsuz ortam olarak kabul
edilmekte ve zemine ait özellikler dikkate alınmamaktadır. Bu sebeple farklı
boyutlara sahip temeller farklı içsel sürtünme açısına sahip kum zemin üzerine
oturtularak iki boyutlu bir sonlu elemanlar yazılımı olan Plaxis 2D ile
analizler yapılmış ve zemin içerisinde dikdörtgen alanlı bir dış yüklemeden
kaynaklanan ilave gerilme dağılımı incelenmiştir. Ayrıca Plaxis 2D’den elde
edilen ilave düşey gerilme dağılımları, zemin mekaniğinde yaygın bir şekilde
kullanılan teorilerden elde edilen sonuçlar ile karşılaştırılmıştır. Sonuç
olarak temel boyu küçüldükçe sonlu elemanlar yönteminden elde edilen sonuçlar,
zemin mekaniğinde kullanılan klasik yöntemlerden elde edilen sonuçlara
yaklaşmaktadır. Ayrıca zeminin içsel sürtünme açısındaki artış ile temelin köşe
noktası altında aynı derinlikteki zemin elemanı üzerine gelen ilave düşey
gerilmelerin arttığı, temelin orta noktası altındaki ilave düşey gerilmelerin
ise belli bir derinliğe kadar azaldığı ve bu derinlikten sonra arttığı
gözlemlenmiştir. Genel olarak yaklaşık yöntemden elde edilen sonuçlar, sonlu
elemanlar yönteminden elde edilen sonuçlar ile daha uyumlu çıkmış ve temel
boyutları daha küçük olduğunda bu uyum artmıştır.
İlave düşey gerilme sonlu elemanlar yöntemi temel boyutları içsel sürtünme açısı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Eylül 2020 |
Gönderilme Tarihi | 23 Ekim 2019 |
Kabul Tarihi | 8 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 3 |