Türkiye'de Parasal Aktarım Mekanizmalarından Kredi Kanalı İşliyor Mu?

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 1, 137 - 146, 22.06.2020

Derya Mercan , Şerif Canbay

Öz

Parasal aktarım mekanizmalara ait olan kanallar, parasal değişimlerin toplam talep ve toplam gelir arasındaki ilişkileri yansıtarak politika yapıcılar için yol gösterici olabilmektedir. Bu açıdan bakıldığında reel sektör ile finansal sektör arasındaki ilişkilerin daha iyi anlaşılabilmesi ve politika yapıcıların finansal piyasalarda görülen dalgalanmaları daha iyi yorumlayabilmesi bakımından parasal aktarım mekanizmalarının nasıl işlediğinin bilinmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmada da parasal aktarım mekanizması kanallarından kredi kanalının ampirik olarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda Türkiye’de 2005:Q1-2019Q4 çeyrek dönem verileriyle VECM analizi yapılmıştır. Elde edilen bulgular Türkiye’de kredi kanalının işlediğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Kredi Kanalı, Para Politikası, Maki Eşbütünleşme Analizi, Vektör Hata Düzeltme Modeli (VECM).

Kaynakça

• Aklan, N. & Nargeleçekenler, M. (2008). Para Politikalarının Banka Kredi Kanalı Üzerindeki Etkileri. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 39, 109-132.
• Arabacı, Ö. & Baştürk, M. F. (2013). Türkiye’de Banka Kredi Kanalı: 2001-2008 Dönemi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(3), 567-587.
• Bernanke, B. S. & Blinder, A. S. (1992). The Federal Funds Rate and Channels of Monetary Transmission. American Economic Review, 82(4), 901-921.
• Bhatt, V. & Kishor, N. K. (2013). Bank Lending Channel in India: Evidence From State-Level Analysis. Empirical Economics, 45(3), 1307–1331.
• Cengiz, V. & Duman, M. (2008). Türkiye’de Banka Kredi Kanalının Önemi Üzerine Etki Tepki Fonksiyonlarına Dayalı Bir Değerlendirme (1990-2006). Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 81-104.
• Çavuşoğlu, A. T. (2002). Credit Transmission Mechanism in Turkey: An Empirical Investigation. ERC Working Paper, 2(3), 1-30.
• Çiçek, M. (2005). Türkiye'de Parasal Aktarım Mekanizması: Var (Vektör Otoregrasyonu) Yaklaşımıyla Bir Analiz. İktisat İşletme ve Finans, 20(233), 82-105.
• De Bondt, G. (2004). The Balance Sheet Channel of Monetary Policy: First Empirical Evidence for The Euro Area Corporate Bond Market. International Journal of Finance & Economics, 9(3), 219-228.
• Erdoğan, S. & Beşballı, S. G. (2009). Türkiye’de Banka Kredileri Kanalının İşleyişi Üzerine Ampirik Bir Analiz. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(1), 28-41.
• Gambacorta, L. & Rossi, C. (2010). Modelling Bank Lending in The Euro Area: A Nonlinear Approach. Applied Financial Economics, 20(14), 1099-1112.
• Garretsen, H. & Swank, B. (2003). The Bank Lending Channel in the Netherlands: The Impact of Monetary Policy on Households and Firms. De Economist, 151(1), 35-51.
• Goh, K. & Yong, S. (2007). Bank Lending and Monetary Policy: The Effects of Structural Shift in Interest Rates. Economics Bulletin, 5(5), 1-14.
• Gündüz, L. (2001). Monetary Transmission Mechanism and Bank Lending in Turkey. ISE Review, 5(18), 1-72.
• Holtemöller, O. (2002). Identifying a Credit Channel of Monetary Policy Transmission and Empirical Evidence for Germany. 1-19.
• Holtemöller, O. (2003). Further VAR Evidence for the Effectiveness of a Credit Channel in Germany. Applied Economics Quarterly, 49(4), 359–381.
• Hülsewig, O., Mayer, E. & Wollmershäuser, T. (2006). Bank Loan Supply and Monetary Policy Transmission in Germany: An Assessment Based On Matching İmpulse Responses. Journal of Banking & Finance, 30(10), 2893-2910.
• Iturriaga, F. J. L. (2000). More on the Credit Channel of Monetary Policy Transmission: An International Comparison. Applied Financial Economics, 10, 423-434.
• Jacobs, D. & Rayner, V. (2012). The Role of Credit Supply in The Australian Economy. Reserve Bank of Australia Research Discussion Paper, 2, 1-51.
• Johansen, S. (1988). Statistical Analysis of Cointegration Vectors. Journal of Economic Dynamics and Control, 12(2-3), 231-254.
• Kashyap, A.K. & Stein, J. C. (2000). What do a Million Observations on Banks Say About the Transmission of Monetary Policy?. American Economic Review, 90, 407-428.
• Kuttner, K. N. & Mosser, P. C. (2002). The Monetary Transmission Mechanism: Some Answers and Further Questions. Federal Reserve Bank of New York Economic Policy Review, 8(1), 15-26.
• Lee, J. & Strazicich, M.C. (2003). Minimum LM Unit Root Test with Two Structural Breaks. Review of Economics and Statistics, 85(4), 1082-1089.
• Maki, D. (2012). Tests for Cointegration Allowing for an Unknown Number of Breaks. Economic Modelling, 29(5), 2011-2015.
• Mauskopf, E. (1990). The Transmission Channels of Monetary Policy: How Have They Changed?. Federal Reserve Bulletin, 70, 985-1008.
• Meral, G. (2015). The Effect of Bank Size and Bank Capital on The Bank Lending Channel for Turkish Banks. American Scientific Research Journal for Engineering, Technology and Sciences, 12(1), 1-28.
• Mirasedoğlu, M. U. (2017). Türkiye’de Enflasyon Hedeflemesi Döneminde Banka Kredi Kanalının Etkinliğine İlişkin Bir Analiz. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 518-544.
• Mishkin, F. S. (1996). The Channels of Monetary Transmission: Lessons for Monetary Policy. NBER Working Paper, 5464.
• Mishkin, S. F. (2000), Para Teorisi – Politikası (Çev. İ. Şıklar, A. Çakmak ve S.Yavuz), New York: Prentice Hall.
• Mishkin, F. S. (2004). The Economics of Money, Banking & Financial Markets. 7. Ed., USA: Pearson Education,
• Mukhtarov, S., Mikayılov, C. & Mammadov, Z. (2016). Azerbaycan’da Banka Kredi Kanalının İşleyişi: Ampirik Bir Analiz. Akademik Bakış Dergisi, 56, 475-488.
• Oliner, S. D. & Rudebusch, G. D. (1996). Is There a Broad Credit Channel for Monetary Policy. Federal Reserve Bank of San Francisco, Economic Review, 1, 3-13.
• Örnek, İ. (2009). Türkiye’de Parasal Aktarım Mekanizması Kanallarının İşleyişi. Maliye Dergisi, 156(1), 104-125.
• Özçiçek, Ö. (2006). Türkiye’de 1980 Sonrası Para Aktarım Mekanizmasında Kredi Kanalının Yeri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 257-268.
• Özşuca, E. A. & Akbostancı, E. (2012). An Empirical Analysis of The Bank Lending Channel in Turkey. ERC Working Papers in Economics, 12(5), 1-34.
• Öztürkler, H. & Çermikli, A.H. (2007). Türkiye’de Bir Parasal Aktarım Kanalı Olarak Banka Kredileri. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44(514), 57-68.
• Peker, O. & Canbazoğlu, B. (2011). Türkiye’de Banka Kredi Kanalının İşleyişi: Ampirik Bir Analiz. Yönetim ve Ekonomi, 18(2), 127-143.
• Romer, C. D. & Romer, D. H. (1993). Credit Channel or Credit Actions? An Interpretation of The Postwar Transmission Mechanism. National Bureau of Economic Research, w4485.
• Serel, A. & Guvenoglu, H. (2019). Banka Kredi Kanalının İşleyişi: Türkiye Uygulaması (2011-218). Business and Economics Research Journal, 10(4), 867-883.
• Sichei, M. M. (2005). Bank Lending Channel in South Africa: Bank-Level Dynamic Panel Data Analysis. University of Pretoria Department of Economics Working Paper Series, 10, 1-25.
• Sims, C. A. (1980). Macroeconomics and Reality. Econometrica: Journal of the Econometric Society, 48(1), 1-48.
• Suzuki, T. (2004). Is The Lending Channel of Monetary Policy Dominant in Australia?. Economic Record, 80(249), 145-156. Suzuki, T. (2008). Credit Channel of Monetary Policy between Australia and New Zealand: an Empirical Note, https://pdfs.semanticscholar.org/6619/b4db58dc3bcb04aab3d12c58f9f8502317f1.pdf, (Erişim Tarihi: 05.05.2020).
• Uslu, N. & Karahan, P. (2016). An Analysis on The Efficiency of Bank Lending Channel in Turkey. Journal of Business, Economic and Finance, 5(2), 206-217.
• Ümit, A. Ö. (2016). Türkiye’de Banka Kredi Kanalının İşleyişini 2001 Krizi Sonrasında Yeniden Değerlendirme: Ampirik Analiz. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 97-123.
• Yiğitbaş, Ş. (2013). Parasal Aktarım Mekanizması: Türkiye’de Banka Kredi Kanalı. Bankacılar Dergisi, 85, 71-80.
• Walsh, C. E. (2010). Monetary Theory and Policy, Third Edition, Cambridge Massachusetts: MIT press.
• Wolters, J. (2007). Introduction to Modern Time Series Analysis. Springer-Verlag Berlin Heidelberg.