Son iki senedir deneyimlediğimiz Covid-19 küresel salgını, modern yaşamı ve modern yaşamın getirdiği temel alışkanlıkları etkilemekte, şimdiye kadar alışık olduğumuz gerek toplumsal gerek kültür sanat alanındaki yaşam pratiklerimizi derinden bir değişime zorlamaktadır. İçinde bulunduğumuz mevcut koşullar bizi elde ettiğimiz ve deneyimlediğimiz pratikler üzerinden yeni tanımlar yapmaya zorlamakta, bu adaptasyon süreci ile yaşadığımız pratiklerin, daha detaylı incelenmesini yapmaya, üzerine daha detaylı düşünmeye itmektedir. Şimdiye kadar seyirci ve sanat eseri arasında kurulan doğrudan bağ, Covid-19 pandemisi sürecinde sekteye uğramış ve neredeyse kopma noktasına gelmiştir. Ancak dijital teknolojiler sayesinde, kültür ve sanat faaliyetlerinin birçoğu dijital ortama aktarılarak devam edebilmiş ve varlığını kısmen de olsa sürdürebilmiştir. Kültür ve Sanat faaliyetlerinin dijital ortama aktarılması durumu hem sanatçı hem de seyirci için alışık olunmayan bir durumdur. Bugüne kadar sanat eseri ve seyirci arasında, sadece sahne gibi fiziksel mekanlarda kurulan bağın internet ortamına aktarılması, yeni bir pratik meydana getirmiştir. Bu yeni pratiğin ön kritiğinin yapılması, değerlendirilmesi ve bundan sonraki süreçteki etkisinin incelenmesi önemlidir. Bu çalışmada Covid 19 pandemisi sürecinde, kültür sanat ortamımızın varlığını dijital teknolojiler yardımıyla nasıl sürdürebildiği ve bu süreçte dikkat çekmiş bazı pratikler ele alınmıştır.
Bu çalışmaya destek olan sevgili hocam Dr. Öğretim Üyesi Fulya Açıksöz'e teşekkürlerimi sunarım
The Covid-19 global pandemic, which we have been experiencing for the last two years, affects modern life and the basic practices that modern life brought, profoundly forces a change in life practices, both in social and in the culture art field that we have been accustomed to until now. The current conditions that we are in force us to make new definitions based on the practices we acquired and experienced, push us to make a more detailed analysis of the practices we live with through this adaptation process and detailed considering of them. The direct link established between the audience and the artwork so far has been interrupted during the Covid-19 pandemic and almost reached the breakaway point. Nevertheless, thanks to digital technologies, most of the culture and art events have been continued by transferring to the digital environment and partly sustain their existence. The transfer of cultural and art events to the digital environment is an unordinary situation both for the artist and the audience. Transferring the link between the artwork and audience that has been established through physical spaces like a scene up to date, to the internet environment created a new practice. It is important to pre-criticize and evaluate this new practice and to examine its effect in the next process. In this study, it has been discussed how our culture art environment could sustain its existence with the help of digital technologies during the Covid-19 pandemic and some practices that have attracted attention in this process.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2022 |
Gönderilme Tarihi | 10 Kasım 2021 |
Kabul Tarihi | 9 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Balkan Müzik ve Sanat Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.