Günümüz İslam dünyasındaki
tefsir çalışmaları “Beyânî Tefsir” diye isimlendirilen yeni bir tefsir
yönelişine tanık olmuştur. Beyânî tefsir, genel tefsirden bir cüz olup sanatsal
açıdan takdim-te’hir, hazif-zikir, teşabüh-ihtilaf ve bir lafzı diğerine tercih
etme gibi Kur’ân’ın ifade üslubuyla ilgili inceliklerinin yanı sıra belâgat,
fesahat, ses ve ifade güzelliği yönünden beyânî icazını ortaya koyan bir tefsir
çeşididir. Beyânî tefsiri, kuralları belirlenmiş genel bir metot olarak ortaya
koyan Emin el-Hûlî ve Bintu’ş-Şâti’den sonra beyânî tefsir metodunun çağımızdaki
en önemli temsilcisi Fâdıl Sâlih es-Sâmerrâî’dir. Sâmerrâî, beyan kavramının,
beyânî araştırmalarda kullanılan yaygın anlamına bağlı kalmamış ve beyânî, en
geniş anlamlarıyla ele almıştır. Makalede Sâmerrâî’nin bu tefsir anlayışı tahlil
ve değerlendirmeye alınmıştır
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 11 Eylül 2016 |
Kabul Tarihi | 29 Kasım 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 10 Sayı: 10 |