Çocukların Zihinlerine Allah İnancının Yerleştirilmesi Bağlamında Furkân Sûresi 2. Ayetinin Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 19, 37 - 60, 30.06.2021

Ahmet Özdemir

https://doi.org/10.51553/bozifder.877378

Öz

Kur’ân’daki birçok ayette Allah, kendisini farklı özellikleriyle tanıtmaktadır. Bu anlatımlardan bir kısmı O’nun rahmet, diğer bir kısmı ise gadab yönünü içermektedir. Furkân suresi 2. ayetinde ise O’nun güçlü oluşundan bahsedilmekte, tevhid ilkesine dayanak teşkil edecek sıfatlarına yer verilmektedir. Bu bakımdan ilgili ayetin, doğru bir Allah inancının benimsenmesindeki rolü büyüktür. Dolayısıyla dinin temelini oluşturan tevhid ilkesine dayalı sağlam bir inancın oluşmasında önemli bir etkiye sahiptir. Çocukların zihinlerindeki Allah inancı elbette ki merhameti ön plana çıkaracak yapıda olmalıdır. Bununla birlikte sığınacakları güçlü bir yaratıcının varlığı onlara bir güven aşılayacaktır. O nedenle ilgili ayetin değerlendirmesinin çocukların anlayacağı bir tarzda ve Allah’ın korku salan değil güven veren bir Rab olarak anlatılması önem arz etmektedir. Çünkü insan, küçük yaşlardan itibaren güvenli bir sığınak arayışındadır. Bu çalışmada çocuklardaki Allah inancının doğru şekillenmesi noktasında yapılması gerekenler üzerinde durulmuştur. Çocuklar için Yüce Yaratıcının güçlü bir sığınak olarak algılanması gerektiği üzerine yoğunlaşılmıştır. Neticede her şeyi yaratan ve her şeye gücü yeten Allah’ın kul için güçlü bir dayanak ve güvence olduğu inancı benimsetilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Tefsir, Kur'an, Allah, Çocuk, Eğitim

Evaluation of Verse 2 of Surah Furkan in the Context of Placing Belief in Allah on Children's Minds

Öz

In many verses of the Quran, Allah introduces himself with different characteristics. Some of these expressions include His mercy, and the other part includes anger. In the second verse of the Surah Furkan, it is mentioned that he is strong. The features that will constitute a basis for the principle of tawhid included. From this perspective, the role of the verse in the adoption of a true belief in Allah is great. Therefore, the verse has an important effect on the formation of a solid belief based on the principle of tawhid, which is the basis of religion. Certainly, the belief in God in the minds of children should be in a form that emphasizes mercy. However, the presence of a powerful creator they take shelter in will give them confidence. For this reason, it is important to explain the evaluation of the verse in a manner that children can understand and that God is not fearful but reassuring. Because people seek a safe haven from a young age. In this study, the things that should be done to shape the belief in God in children in a positive sense are emphasized. The Supreme Creator a powerful refuge for children focused. As a result, the belief that God, who creates everything and is omnipotent, is a strong support and assurance for the servant has been tried to be adopted.

Anahtar Kelimeler

Tafsir, Quran, God, Child, Education

Kaynakça

• Abdürrezzâk b. Hemmâm, Ebû Bekr es-San‘ânî. el-Muṣannef fi’l-ḥadîs̱. Kahire: Dâru't-Teʾṡîl, 1436/2015.
• el-Ālūsī, Şehābeddīn Maḥmūd. Rūḥu’l-meʿānī. Beyrut: Dâru’I-İhyâʾi’t-Turâs̠i’l-ʿArabī, ts.
• Ay, Mehmet Emin. Çocuklarımıza Allah’ı Nasıl Anlatalım. İstanbul: Timaş Yayınları, 30. Basım, 2013.
• Bahadır, Abdulkerim. “Çocukta Dini İlgi ve Düşüncenin Gelişmesi ve Allah İnancının Öğretilmesinde Metodlar”. Mehir Dergisi 3 (1999), 60-62.
• el-Beġavī, Ferrāʾ. Meʿālimu’t-tenzīl fī tefsīri’l-Ḳurʾān. thk. Muhammed ʿAbdullah en-Nemir, ʿUs̠man Cumuʿa Dumeyriyye, Suleymān Musallem el-Ḥaraş. Riyad: Dāru Ṭaybe, 1409.
• el-Beyḍāvī, Nâsırüddîn. Envāru’t-tenzīl ve esrāru’t-teʾvīl. thk. Muḥammed Subhī Ḥasen Hallāk, Muḥammed Aḥmed el-Etraş. Beyrut: Dāru’r-Reşīd-Muʾessesetu’l-Īmān, 2000.
• Bilgin, Beyza– Selçuk, Mualla. Din Öğretimi. Ankara: Gün Yayıncılık, 4. Basım, 1999.
• Çamdibi, H. Mahmut. Din Eğitiminin Temel Meseleleri. İstanbul: MÜİFV Yayınları, 1994.
• Canan, İbrahim. “Aile Reisi ve Baba Olarak Hz. Peygamber”, Hz. Peygamber ve Aile Hayatı. ed. İ. Lütfi Çakan. 203-244. İstanbul: Ensar Neşriyat, 1988.
• Çankırılı, Ali. Çocuğun Manevi Eğitimi. İstanbul: Zafer Yayınları, 2. Basım, 2008.
• Ebu’s-Suʿûd. İrşādu'l-ʿaḳli’s-selīm ilā mezāyā’l-Kitābi'l-Kerīm. thk. ʿAbdulḳādir Aḥmed ʿAṭāʾ. Riyad: Mektebetu’r-Riyāḍi’l-Hadis̠e, ts.
• Güler, Zekeriya. Hz. Peygamber Toplum ve Aile. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2007.
• Hökelekli, Hayati. Din Psikolojisine Giriş. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları, 2012.
• İbn ʿĀşūr, Muḥammed eṭ-Ṭāhir. et-Taḥrīr ve’t-tenvīr. Tunus: ed-Dāru’t-Tūnisiyye, 1984.
• İbnu’l-Cevzī. Zādu’l-mesīr fī ʿilmi’t-tefsīr. Beyrut - Dımeşḳ: Mektebetu’l-İslāmī, 1984.
• İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullāh b. Muhammed. el-Muṣannef fi’l-eḥâdîs̱ ve’l-âs̱âr. thk. Ebû Muhammed Üsame b. İbrahim b. Muhammed. Kahire: el-Fârûku’l-Hadîse, 1429/2008.
• İbn Kes̠îr, Ebü’l-Fidâ’. Tefsīru’l-Ḳurʾāni'l-ʿAẓīm. thk. Muṣṭafā es-Seyyid Muḥammed. Kahire/Gize: Muʾessesetu
• Ḳurṭuba, Mektebetu’l-Evlādi’ş-Şeyḫ li’t-Turâs̠, 2000.
• Karaköse, Şaban. “Çocukluk Dönemi Din Öğretimi”. Etkili Din Öğretimi. ed. Şaban Karaköse. 15-34. İstanbul: TİDEF Yayınları, 2009.
• el-Ḳurṭubī, Muḥammed b. Aḥmed. el-Cāmiʿ li-Aḥkāmi’l-Ḳurʾān. thk. ʿAbdullāh b. ʿAbdulmuḥsīn et-Turkī. Beyrut: Muʾessesetu’r-Risāle, 2006.
• el-Māturīdī, Ebû Mansûr. Teʾvīlātu’l-Ḳurʾān. thk. Halil İbrahim Kaçar. Bekir Topaloğlu. İstanbul: Mizan Yayınevi, 2005-2010.
• Mevdȗdî, Ebü’l-A’la. Tefhîmü’l-Kur’ân. Trc. Muhammed Han Kayanî. 7 cilt. İstanbul: İnsan Yayınları, 2. Basım, 1995.
• Muḳātil b. Suleymān. Tefsīru Muḳātil b. Suleymān. thk. ʿAbdullāh Maḥmūd Şeḥāte. Beyrut: Muʾessesetu’l-Tārīḫi’l-ʿArabī, 2002.
• Necati, Osman. Kur’an ve Psikoloji. Trc. Hayati Aydın. Ankara: Fecr Yayınları, 1998.
• Öcal, Mustafa. Din Eğitimi ve Öğretiminde Metodlar. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2. Basım, 1991.
• Öcal, Mustafa. “Okul Öncesi ve İlköğretim Çağı Çocuklarının Allah Tasavvurları Üzerine Bir Araştırma”. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 13/2 (2004), 59-80.
• er-Rāzī, Faḫruddīn. Mefātīḥu’l-ġayb. Beyrut: Dāru’l-Fikr, 1981.
• Selçuk, Mualla. Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2. Basım, 1991.
• eṭ-Ṭaberī, Muḥammed b. Cerīr. Cāmiʿu’l-beyān ʿan teʾvīli âyi’l-Ḳurʾān. thk. ʿAbdullāh b. ʿAbdulmuḥsin et-Turkī. Kahire: Dāru Hicr, 2001.
• el-Vāḥidī, Ebü’l-Hasen. et-Tefsīru’l-basīṭ. thk. Abdullah b. Abdülaziz b. Muhammed Müdeymîġ. Riyad: Cāmiʿatu’l-İmām Muḥammed b. Suʿūd el-İslāmiyye-ʿİmadetu’l-Bahs̠i’l-ʿİlmī 1430.
• Yavuz, Kerim. Çocuk ve Din. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları, 1994.
• ez-Zemaḫşerī, Ebü’l-Kāsım. el-Keşşāf ʿan haḳāʾiḳi’t-tenzīl ve ʿuyūni’l-eḳāvīl fī vucūhi’t-teʾvīl. thk. ʿĀdil Aḥmed ʿAbdulmevcūd - ʿAlī Muḥammed Muʿavvaḍ. Riyad: Mektebetu’l-ʿUbeykān, 1998.