ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE SERBEST ZAMAN YÖNETİMİ SERBEST ZAMAN EGZERSİZ KATILIMI VE PSİKOLOJİK İYİ OLUŞ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

Yıl 2021, Cilt: 15 Sayı: 1, 1 - 8, 13.03.2021

Mustafa Haluk Çerez , Tennur Yerlisu Lapa , Evren Tercan Kaas , Doğukan Batur Alp Gülşen

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde serbest zaman yönetimi, serbest zaman egzersiz katılımı ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Çalışmaya Akdeniz Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde eğitim gören 100 kadın ve 110 erkek olmak üzere toplam 210 öğrenci katılmıştır. Çalışmada öğrencilerin serbest zaman yönetim düzeylerini ölçmek için “Boş Zaman Yönetimi Ölçeği”, serbest zaman içerisinde egzersiz aktifliğini ölçmek amacı ile “Serbest Zaman Egzersiz Anketi” ve psikolojik iyi oluşlarını tespit etmek amacıyla “Psikolojik İyi Oluş Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde, Pearson korelasyon analizi ve basit doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. İlişkileri ortaya koyabilmek için yapılan korelasyon analizi sonucu; serbest zaman yönetimi ve serbest zaman egzersiz katılımı arasında, serbest zaman yönetimi ve psikolojik iyi oluş arasında ve serbest zaman egzersiz katılımı ile psikolojik iyi oluş arasında pozitif doğrusal ilişki olduğu saptanmıştır. Regresyon analizi sonucu; serbest zaman yönetiminin serbest zaman egzersiz katılımını ve psikolojik iyi oluşu ve serbest zaman egzersiz katılımının psikolojik iyi oluşu anlamlı düzeyde açıkladığı görülmektedir. Sonuç olarak, serbest zaman yönetimi serbest zaman egzersiz katılımını ve psikolojik iyi oluşu, serbest zaman egzersiz katılımı ise psikolojik iyi oluşu anlamlı düzeyde açıklamaktadır. Bu sonuca göre serbest zamanını iyi yöneten bireylerin, serbest zaman egzersiz katılımları ve psikolojik iyi oluşlarının artmakta olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Serbest zaman yönetimi,, Egzersiz,, Öğrenci, Psikolojik İyi oluş

EXAMINATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN LEISURE-TIME MANAGEMENT, LEISURE EXERCISE PARTICIPATION AND PSYCHOLOGICAL WELLBEING IN UNIVERSITY STUDENTS

Öz

The aim of this study was to determine the relationship between leisure time management, leisure exercise and psychological well-being of university students. This research was conducted with relational screening method. 100 women and 110 men participated in this study making a total of 210 students. In this study, “Free-time Management Scale” was used to measure the level of leisure time management, “Leisure Exercise Questionnaire” was used to measure level of being active during leisure and “Psychological Well-Being Scale” was used to measure the psychological well-being of participants. In data analysis, Pearson correlation coefficient and simple linear regression analysis were used. Positive linear relationships were obtained between leisure time management and leisure exercise participation, leisure time management and psychological well-being and leisure exercise participation and psychological well-being. According to the results, it is observed that, leisure-time management explains leisure exercise participation and psychological well-being and leisure exercise participation explains psychological well-being significantly. Leisure-time management predicts leisure exercise participation and psychological well-being and also leisure exercise participation predicts psychological well-being significantly. According to the results, the level of leisure exercise participation and psychological well-being are expected to be higher in the individuals who manage their leisure time more efficiently.

Anahtar Kelimeler

Leisure-time management, exercise, students, psychological wellbeing

Kaynakça

• Jackson, EL. (1991). Leisure constraints/constrained leisure: Special issue introduction. Journal of leisure research; 23(4), 279-285.
• Erdoğan, A, Şirin, EF, Doğan, PK, & Yetim, AA. (2020). Examination of sport managers' self-efficacy status and time management. Türk spor ve egzersiz dergisi, 21(3), 428-445.
• Çakir, VO. (2019) The relationship between leisure time management and perceptions of boredom. World journal of education, 9(3): 38-45.
• Akgül, BM. & Karaküçük, S. (2015). Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik-güvenirlik çalışması. International journal of human sciences, 12(2): 1867-1880.
• Wang, WC, Kao CH, Huan, TC, & Wu, CC. (2011). Free time management contributes to better quality of life: A study of undergraduate students in Taiwan. Journal of happiness studies, 12(4): 561-573.
• Covey, SR, Merill, AR. & Merill, RR. (2004). First things first: To live, to love, to learn, to leave a legacy. NY: Covey Leadership Center, Inc.
• Karaca, AA, & Yerlisu Lapa, T. (2016). Serbest zaman katılımı, psikolojik iyi olma ve serbest zaman engelleri ile baş etme stratejilerinin üniversite öğrencileri üzerinde incelenmesi [Examining of leisure time participation, psychological well-being and leisure negotiation of university students]. Journal of human sciences, 13(2): 3293-3304.
• Karaküçük, S. (2004). Boş zaman ve rekreasyon [Free Time and recreation]. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Bradburn, NM. (1969). The structure of psychological well-being. Chicago: Aldine.
• Telef, BB, Uzman, E, & Ergün, E. (2013). Öğretmen adaylarında psikolojik iyi oluş ve değerler arasındaki ilişkinin incelenmesi [Examine the relation between psychological wellbeing and values in teacher candidates]. Electronic Turkish studies, 8(12). 1297-1307.
• Gönener, A, Öztürk, A, Yılmaz, O. Kocaeli üniversitesi spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin mental (psikolojik) iyi olma düzeylerinin mutluluk düzeylerine etkisi [The effects of mental (psychological) well-being levels on happiness levels of Kocaeli university faculty of sports science students]. Sportif bakış: Spor ve eğitim bilimleri dergisi, 2017; 4(1): 44-55.
• Başar, S. (2018). Düzenli egzersizin depresyon, mutluluk ve psikolojik iyi oluş üzerine etkisi [The effect of regular exercise on depression, happiness and mental well-being]. İnönü üniversitesi beden eğitimi ve spor bilimleri dergisi, 5(3): 25-34.
• Keyes, CLM. (2018). Social well-being. Social psychology quarterly, 61(2): 121-140.
• Ryff, CD. (1989). In the eye of the beholder: Views of psychological well-being among middle-aged and older adults. Psychology and aging, 4(2): 195-210.
• Diener, E, Wirtz, D, Biswas-Diener, R, Tov, W, Kim-Prieto, C, & Choi, D. (2009). New measures of well- being. Social indicators research series, 39. Doi: 10.1007/978-90-481-2354-4 12
• Diener, E, Wirtz, D, Tov, W, Kim-Prieto, C, Choi, D, Oishi, S, & Biswas-Diener, R. (2010). New well-being measures: Short scales to assess flourishing and positive and negative feelings. Social indicators research, 97: 143-156.
• Keyes, CL, Shmotkin, D, & Ryff, CD. (2002). Optimizing well-being: the empirical encounter of two traditions. Journal of personality and social psychology, 82(6): 1007-1022.
• Diener, E, Lucas, RE, & Oishi, S. (2002). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. Handbook of positive psychology, 2: 63-73.
• Robinson, J, & Godbey, G. (1999). Time for life: the surprising ways americans use their time. Penn State Press.
• Lloyd, K, & Little, DE.(2010). Self-determination theory as a framework for understanding women's psychological well-being outcomes from leisure-time physical activity. Leisure sciences, 32(4): 369-385.
• Hung, H. & Lee, CW. (2013). Relationship between ethnic backgrounds, family socioeconamic status, leisure participation, and psychological well- being. Perceptual and motor skills: exercise & sport, 117(2): 367-375.
• Edwards, SD, Ngcobo, HSB, Edwards DJ, & Palavar K. (2005). Exploring the relationship between physical activity, psychological well- being and physical self-perception in different exercise groups. South African journal for research in sport, physical education and recreation, 27(1): 75-90.
• Telef, BB. (2013). Psikolojik iyi oluş ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması [The adaptation of psychological well-being into turkish: a validity and reliability study]. Hacettepe üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 28(3): 374-384.
• Godin, G, & Shephard, RJ. (1985). A simple method to assess exercise behavior in the community. Canadian journal of applied sport science, 10: 141–146.
• Yerlisu Lapa, T, & Yağar G. (2015). Serbest zaman egzersiz anketinin Türkçe geçerlik güvenirlik çalışması [Validity and reliability study of leisure time exercise questionnaire into Turkish]. Paper presented at 2. Uluslararası Spor Bilimleri, Turizm ve Rekreasyon Öğrenci Kongresi; Afyon-Türkiye; May 28-30.
• Ma, SM, Tan, Y, & Ma, SC. (2012). Testing a structural model of psychological well-being, leisure negotiation, and leisure participation with Taiwanese college students. Leisure sciences, 34(1): 55–71.
• Iwasaki, Y, Bryan J, & Smale, B. (1998). Longitudinal analyses of the relationship among life transitions, chronic health problems, leisure and psychological well-being. Leisure sciences, 20(1): 25-52.
• Searle, MS, Mahon, MJ, Iso-Ahola, SE, Adam, H, & van Dyck, J. (1995). Enhancing a sense of independence and psychological well-being among the elderly: A field experiment. Journal of leisure research, 27(2): 107-124.
• Searle, MS, Mahon, MJ, Iso-Ahola, SE, Sdrolias, HA, & Van Dyck, J. (1998). Examining the long term effects of leisure education on a sense of independence and psychological well-being among the elderly. Journal of leisure research, 30(3): 331-340.
• Mannell, R. (2007). Leisure, health and well-being. World leisure journal, 49(3): 114-128.