HIGH SCHOOL STUDENTS INVESTIGATION OF MOTIVATION AND BARRIERS TO PARTICIPATION İN PHYSICAL ACTIVITY

Yıl 2024, Cilt: 18 Sayı: 2, 274 - 286, 15.08.2024

Nilay Yilmaz , Mehmet Yanık

Öz

In this study, it was aimed to determine the relationship between high school students' motivation to participate in physical activity and the barriers to participation in physical activity. The survey model, one of the relational research methods, was applied in the study. The study group of the research consisted of 861 high school students who were selected by convenience sampling method. "Personal Information Form", Physical Activity Participation Motivation Scale (PAPS) and Physical Activity Participation Barriers Scale (PEPS) scales were used as data collection tools in the study. In the evaluation of the data obtained from the scales, it was decided to use Mann Whitney U Test and Kruskal Wallis H Test since the data did not show normal distribution according to the normality analysis results. In addition, Pearson Correlation analysis was used to determine the relationship between high school students' motivation to participate in physical activity and barriers to participation in physical activity. It was determined that there was a significant relationship between high school students' motivation to participate in physical activity and the factors that prevent participation in physical activity. It was determined that there was no significant difference between the gender and daily technology usage time of the high school students participating in the study and the motivation to participate in physical activity, but there was a significant difference between the factors that prevent participation in physical activity. As a result, it can be said that various measures should be taken to increase motivation and reduce barriers in order to increase participation in physical activity.

Anahtar Kelimeler

Physical activity motivation, physical activity disability, high school student

LİSE ÖĞRENCİLERİNİN FİZİKSEL AKTİVİTEYE KATILIM MOTİVASYONU VE KATILIM ENGELLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu çalışmanın amacı lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ile fiziksel aktiviteye katılımın önündeki var olan engellerin ilişkisinin belirlenmesidir. İlişkisel tarama modelinde desenlenene araştırmanın çalışma grubunu liselerde öğrenim gören kolayda örnekleme yöntemi ile seçilmiş 861 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak "Kişisel Bilgi Formu", Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyon Ölçeği (FAKMÖ) ve "Fiziksel Aktiviteye Katılım Engelleri Ölçeği" (FAKEÖ) ölçekleri kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen verilerin değerlendirilmesinde, yapılan normallik analizi sonuçlarına göre verilerin normal dağılım göstermemesi nedeniyle Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis H Testi'nin kullanılmasına karar verilmiştir. Ayrıca lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ile fiziksel aktiviteye katılım engelleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson Korelasyon analizi kullanılmıştır. Lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ile fiziksel aktiviteye katılımı engelleyen faktörler arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Araştırmaya katılan lise öğrencilerinin cinsiyet ve günlük teknoloji kullanım süreleri ile fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu arasında anlamlı bir farklılık olmadığı, fiziksel aktiviteye katılımı engelleyen faktörler arasında anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak fiziksel aktiviteye katılımın arttırılması için motivasyonun artırılması ve engellerin azaltılması için çeşitli önlemler alınması gerektiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Fiziksel aktivite motivasyonu, fiziksel aktivite engeli, lise öğrencisi

Kaynakça

• Sharif K., Watad A., Bragazzi NL., Lichtbroun M., Amital H., Shoenfeld, Y. (2018). Physical activity and autoimmune diseases: Get moving and manage the disease. Autoimmun Revievs. 17(1), 53-72.
• İşin V., Özcan F. (2018). Kırsal kesimdeki bir aile sağlığı merkezine başvuran erişkinlerin fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesi. Ortadoğu Tıp Dergisi. 10(3), 322-330.
• Jansson E., Hagströmer M., Anderssen, S. A. (2015). Fysisk aktivitet – Nya vägar och val i rekommendationerna för vuxna. Lakartidningen. 112(47), 2094.
• Zhao M., Chen, S. (2018). The effects of structured physical activity program on social ınteraction and communication for children with autism. BioMed Research International.18(13), 1-14
• World Health Organization. (2020). WHO guidelines on physical activity and sedentary behaviour. Geneva: World Health Organization, 1-582.
• Ding D, Lawson KD, Kolbe-Alexander TL, Finkelstein EA, Katzmarzyk PT, Van Mechelen W, Pratt M. (2016). The economic burden of physical inactivity: A global analysis of major non-communicable diseases. The Lancet. 388(10051), 1311-1324.
• Maehr ML., Meyer HA. (1997). Understanding motivation and schooling: Where we've been, where we are, and where we need to go. Educational Psychology Review. 9, 371-409.
• McGaughey T., Vlaar J., Naylor PJ., Hanning RM., Le Mare L., Mâsse LC. (2020). Individual and environmental factors associated with participation in physical activity as adolescents transition to secondary school: a qualitative inquiry. International Journal of Environmental Research and Public Health. 17(20), 7646.
• Namlı S., Tekkurşun Demir G. (2020). The Relationship between attitudes towards digital gaming and sports. Turkish Online Journal of Educational Technology. 19(1), 40-52.
• Kanatsız D., Gökçe H. (2020). Ergenlerin fiziksel aktiviteye katılım durumuna göre beden memnuniyeti ve sosyal görünüş kaygı düzeylerinin incelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi. 9(3), 1863-1870.
• Güler, MS., Çakir E. (2020). Analysis of the relationship between digital game playing motivation and physical activity. African Educational Research Journal, 8, 9-16.
• Tekkurşun Demir G., Cicioğlu Hİ. (2019). Fiziksel aktiviteye katilim motivasyonu ile dijital oyun oynama motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 17(3), 23-34.
• Küçük Kılıç, S. (2020). Lise öğrencilerinde sosyal görünüş kaygısı ve fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ilişkisi. International Journal of Active Learning. 5(2), 69-85.
• Castro-Sánchez M., Chacón-Cuberos R., Ubago-Jiménez JL., Zafra-Santos E., ZuritaOrtega F. (2018). An explanatory model for the relationship between motivation in sport, victimization, and video game use in school children. International Journal of Environmental Research and Public Health. 15(9), 1866.
• Esatbeyoğlu F., Karahan BG. (2014). Engelli bireylerin fiziksel aktiviteye katılımlarının önündeki engeller. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi. 25(2), 43-55.
• Tekkurşun Demir G., Cicioğlu, Hİ. (2018). Fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ölçeği (FAKMÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences. 15(4),2479-2492.
• Özbek S, (2019). Lise öğrencilerinin fiziksel aktivitelere katılımını engelleyen faktörler ölçeğinin geliştirilmesi. Doktora Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Kırıkkale.
• Butt J., Weinberg RS., Jeff DB., Randal PC. (2011). Adolescent physical activity participation and motivational determinants across gender, age, and race. Journal of Physical Activity & Health. 8, 1074-83.
• Ulukan M. (2020). Ortaöğretim öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ve sürekli umut düzeylerinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 202-218.
• Çakır E. (2019). Lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katilim motivasyonları ile vücut kitle indeksi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 21(1), 30-39.
• Hazar Z., Tekkurşun Demir G., Namlı S., Türkeli, A. (2017). Investigatıon of the relationship between digital game addictıon and physical activity levels of secondary school students. Nigde University Journal of Physical Education & Sport Sciences.11(3), 320-332.
• Kondrič M., Sindik J., Furjan-Mandić G., Schiefler B. (2013). Differences in the structure of motivation for participation in sport activities among sport students in three countries. Kinesiologia Slovenica. 19(1), 14-31.
• Kudaş S., Ülkar B., Erdoğan A., Çırçı E. (2005). Ankara ili 11-12 yaş grubu çocukların fiziksel aktivite ve bazı beslenme alışkanlıkları, Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi. 16(1),19-29.
• Adak S., Yüksel MF. (2021). Lise öğrencilerinin akademik öz yeterlik ve fiziksel aktivitelere katılımını engelleyen faktörlerin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(3), 507-519.
• Gümüş H., Alay ÖS., Karakılıç, M. (2017). Fiziksel aktivite için park ve rekreasyon alanlarına gelen kullanıcıların mekân seçimini ve fiziksel aktiviteye katılımını etkileyen faktörler. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(1), 31-38.
• Hudson S. (2000). The Segmentation of Potential Tourists: Constraint Differences between Men and Women. Journal of Travel Research. 38 (4), 363-368
• Orhan E. (2018). 10-14 yaş arasındaki çocukların fiziksel aktivite seviyesi, dijital oyun bağımlılığı ve dikkat düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Niğde
• Gülbetekin E., Güven E., Tuncel O. (2021). Adolesanların dijital oyun bağımlılığı ile fiziksel aktivite tutum ve davranışlarını etkileyen faktörler. Bağımlılık Dergisi. 22(2), 148-160.
• Orhan R., Yoncalık O., (2016). Türkiye’deki ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi ve spor alışkanlıkları. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(1), 353-376.
• Kim SE., Kim JW., Jee YS.(2015). Relationship between smartphone addiction and physical activity in Chinese international students in Korea. Journal of Behavioral Addictions. 4(3), 200-205.
• Karayağız-Muslu G., Bolışık B. (2009). Çocuk ve gençlerde internet kullanımı. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni. 8(5), 445-450.
• Gowsi K., Subramanian K. (2019). Smartphone addiction and physical activity-time to strike the balance. E-Cronicon Psychology and Psychiatry. 8, 1046-1048.
• Zağarla Sánchez ML., Cachón-ZagalazJ., Sánchez-Zafra M., Lara-Sánchez A. (2019). Mini review of the use of the mobile phone and its repercussion in the deficit of physical activity. Frontiers in Psychology. 10, 1307.
• Çubuk A. (2019). Ortaokul öğrencilerinin internet bağımlılığı, fiziksel aktivite düzeyleri ve akademik başarı durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.