Ortaöğretim Öğrencilerinin, Dijital Oyunların İngilizce Kelime Öğrenimine Katkısına Yönelik Görüşleri

Yıl 2017, , 346 - 364, 28.02.2017

Sibel Ceylaner Tuğba Yanpar Yelken

https://doi.org/10.14686/buefad.294983

Cited By: 3

Öz

Bu araştırmanın amacı, ortaöğretim öğrencilerinin dijital oyunların
kelime öğrenimine katkısına yönelik görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın
örneklemini 2014-2015 öğretim yılında, Mersin ili, Silifke ilçesindeki üç
farklı okul türündeki altı farklı ortaöğretim kurumunda okuyan toplam 250
öğrenci oluşturmuştur. Araştırma, verilerin analizine dayalı betimsel bir
çalışmadır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen anket
yoluyla elde edilmiştir. Veriler değerlendirildiğinde, öğrencilerin en çok
yarış ve aksiyon/serüven türünde oyunları tercih ettikleri, dijital oyunları
genelde stres atma ve zaman geçirme amacıyla oynadıkları saptanmıştır. Hızla
gelişen teknolojiyle oyunlara en çok akıllı telefonlar aracılığıyla
ulaştıklarını belirten öğrencilerin çoğunluğu dijital oyunların kelime öğrenimine
ve iletişime katkı sağladığına dair olumlu görüş belirtmiştir.

Anahtar Kelimeler

dijital oyunlar, yabancı dil öğrenimi, kelime öğrenimi

Views of Secondary School Students on the Contributions of Digital Games to Their Vocabulary Knowledge in English

Öz

The aim of this study is to investigate the views of secondary school
students on the contributions of digital games to their vocabulary knowledge in
English. This research is a descriptive study examining the research questions
based on the analysis of qualitative data. Data of the study were collected
through questionnaire applied in six secondary school students(250 students) in
Silifke, Mersin the academic year of 2014-2015. The results indicated that
students mostly prefer racing and action / adventure type of games. It was
found that digital games are usually played in order to spend free time and
blow off steam. Most of students usually get through smart phones to play games
and state a positive opinion that digital games contribute to their knowledge
of English Vocabulary and communication in English.

Anahtar Kelimeler

digital games, language learning, vocabulary learning, technology.

Kaynakça

• Annetta, L. A. (2008) Video Games in Education: why they should be used and how they are being used. Theory Practice 47 (3):229–239.
• Bavelier, D. (2012). Your brain on video games. TALKS-TED 2012. www.ted.com/talks/daphne_bavelier_your_brain_on_video_games (Erişim Tarihi: 2015, 15 Mayıs).
• Balcı, A. (1985). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem yayınları
• Brand, J.E., Knight, S.J. ve Majewski, J. (2003). The diverse worlds of computer games: A content analysis of spaces, populations, styles and narratives. First level up digital games research conference, University of Utrecht, The Netherland.
• Caillois, R. (2006).The game design reader, a rules of play anthology. London, England: The MIT Press
• Caillois, R. (1957). Lesjeux et leshommes. Gallimard. (Oyunlar ve Erkekler). http://en.wikipedia.org/wiki/Game (Erişim Tarihi: 2015, 20 Nisan).
• Durdu, P., Tüfekçi, A. ve Çağıltay, K. (2005). Türkiye’deki öğrencilerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihleri: ODTÜ ve gazi üniversitesi öğrencileri arası bir karşılaştırma. Eurasian Journal of Educational Research, 19, 66-76.
• Çepni, S. (2010). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Üçyol Kültür Merkezi, Trabzon.
• Erkuş, A. (2013). Davranış Bilimleri İçin Bilimsel Araştırma Süreci. Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Gee, J.P. (2007). What video games have to teach us about learning and literacy. New York: Palgrave.
• Griffiths, M. D., (2002). The Educational Benefits of Video Games. Education and Health, 20(3), 47–51
• Güngörmüş, G. (2007). Web tabanlı eğitimde kullanılan oyunların başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Hämäläinen, R.,Manninen, T., Järvelä, S., &Häkkinen, P. (2006). Learning to collaborate: Designing collaboration in a 3-D game environment. Internet and Higher Education, 9, 47-61.
• Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (12. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Kirriemuir, J. (2002). Video Gaming, Education and Digital Learning Technologies. DLib Magazine, 8(2).
• Martin, B.(2007). Should Video Games Be Viewed As Art?, Video Games and Art, Intellect Books: The University of Chicago Press, Amerika.
• McGonigal, J.(2010). Gaming can make a better World. TED TALKS 2010. www.ted.com/talks/jane_mcgonigal_gaming_can_make_a_better_world.html (Erişim Tarihi: 2015, 08 Nisan).
• Nintendo,(2008). What is bigbrain Academy? www.bigbrainacademy.com/ds/what/index.html (Erişim Tarihi: 2015, 10 Nisan).
• Özdamar, K. (1999). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi (2.Baskı). Eskişehir: Kaan Kitabevi
• Prensky, M. (2001). Digital Game-based Learning. New York: McGraw-Hill.
• Shuler, C. (2009). Advancing children learning in a digital age. The Joan Ganz Cooney Centerat SesameWorkshop.www.joanganzcooneycenter.org/wpcontent/uploads/2012/11/game-changer-presentation.pdf (Erişim Tarihi: 2015, 10 Mayıs).
• Steinkuehler, C., (2010). Video Games and Digital Literacies, Journal of Adolescent & Adult Literacy, 61-63
• Sümbüloğlu, V. ve Sümbüloğlu, K. (2000). Sağlık Bilimlerinde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Hatipoğlu Yayınları
• Tor, H.,& Erden, O. (2004). İlköğretim öğrencilerinin bilgi teknolojilerinden yararlanma düzeyleri üzerine bir araştırma.3(1), s.120-130.
• TÜDOF (Türkiye Dijital Oyunlar Federasyonu). (2012) Türkiye ve Dünyada Dijital Oyunlar Sektörü Hakkında Genel Rapor. www.tudof.org/ (Erişim Tarihi: 2015, 26 Nisan).
• Türk Dil Kurumu (2015). Büyük Türkçe Sözlük. www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihi: 2015, 15 Nisan).