Islamic scholars have discussed the fatwa method in various fiqh sources. There are works of fiqh methodology among the first sources in which the fatwa method was born and developed. In this respect, the place and development of the fatwa method has been discussed in the context of the fiqh methodology literature. In this study, works related to four Sunni sects are considered as the basis. As it is known, the works of fiqh methodology are divided into two parts according to the method of copyright, namely, fuqaha and mutakellim method. Works written according to the Fukaha method such as el-Fusûl fi’l-usûl, Takvîmu’l-edille fî usûli’l-fıkh, Usûlü’s-Serahsî, Mîzânü’l-usûl fî netâici’l-‘ukûl were carefully scanned. Works prepared according to the Mutakallim method were also carefully reviewed. Within the framework of the In the Malikî madhhab framework, works such as İhkâmü’l-fusûl fî ahkâmi’l-usûl, Îzâhu’l-mahsûl min Burhâni’l-usûl and el-Mahsûl fî usûli’l-fıkh were investigated. The books written by Shafii faqihs, such as Fakîh ve’l-mütefakkih, Şerhu’l-Lüma‘, Kitâbu’t-Telhîs, Kavâtıʻu’l-edille fi’l-usûl, el-Mustasfâ was carefully studied. Likewise, the sources named Risâle fî usûli’l-fıkh, et-Temhîd fî usûli’l-fıkh, Ravzatu’n-nâzır and cünnetü’l-münâzır, which were written in Hanbali scholars, were at the center of the study. As a result, it is determined that the fatwa method is mostly discussed within the framework of ijtihad and imitation.
İslam âlimleri, edebü’l-fetvayı/fetva usûlünü muhtelif fıkıh kaynaklarında ele almışlardır. Edebü’l-fetvanın doğup geliştiği ilk kaynaklar arasında fıkıh usûlü eserleri yer almaktadır. Bu itibarla çalışmamızda, fetva usûlünün yeri ve gelişimi, fıkıh usûlü literatürü bağlamında ele alınmıştır. Bu çalışmada dört Sünnî mezhebe ilişkin eserler esas kabul edilmiştir. Bilindiği gibi fıkıh usûlü eserleri telif yöntemine göre fukaha ve mütekellim metodu olmak üzere iki kısma ayrılmıştır. Fukaha metoduna göre kaleme alınmış el-Fusûl fi’l-usûl, Takvîmu’l-edille fî usûli’l-fıkh, Usûlü’s-Serahsî, Mîzânü’l-usûl fî netâici’l-‘ukûl gibi eserler dikkatlice taranmıştır. Mütekellim metoduna göre hazırlanmış eserler de titiz bir şekilde gözden geçirilmiştir. Mâlikî mezhebi çerçevesinde İhkâmü’l-fusûl fî ahkâmi’l-usûl, Îzâhu’l-mahsûl min Burhâni’l-usûl ve el-Mahsûl fî usûli’l-fıkh gibi eserler araştırılmıştır. Şâfiî fakihler tarafından kaleme alınan el-Fakîh ve’l-mütefakkih, Şerhu’l-Lüma‘, Kitâbu’t-Telhîs, Kavâtıʻu’l-edille fi’l-usûl, el-Mustasfâ vb. kitaplar özenle incelenmiştir. Aynı şekilde Hanbelî çevrelerde yazılan Risâle fî usûli’l-fıkh, et-Temhîd fî usûli’l-fıkh, Ravzatu’n-nâzır ve cünnetü’l-münâzır adlı kaynaklar araştırmanın merkezinde yer almıştır. Sonuç olarak fetva usûlünün çoğunlukla ictihad ve taklid çerçevesinde tartışıldığı tespit edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 24 Şubat 2021 |
Kabul Tarihi | 7 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 17 |