Atasözleri, uzun bir süreçte toplumların tecrübelerinden şekillenmiş, bir durumu ya da düşünceyi ifade etmek için kullanılan çarpıcı sözlerdir. Bu sözler, hangi millete ait olursa olsun insanlığın ortak dilidir. Atasözleri, tarihsel süreçte işlevselliğini yitirmediğinden nesilden nesile aktarıla gelmiş sözlü kültürün öne çıkan araçlarından birisidir. Geçmişte olduğu gibi günümüzde de sözlü kültürün önemli taşıyıcı aktörlerinden birisi yaşlılardır. Söz konusu grup, yaşlılığı tanımlamak için atasözü ve deyimlere sıkça başvurmaktadır. Bu bağlamda araştırma, 65 yaş üstü bireylerin kendi yaşamlarını ve yaşlılık olgusunu tanımlarken atasözü ve deyimleri nasıl kullandığının cevabını aramaktadır. Bunun için 65 yaş ve üstü dindar, muhafazakâr bireylerin sosyal medya hesaplarında siber etnografik gözlem yapılmıştır. Ayrıca Antalya ili merkezli kendini dindar, muhafazakâr kabul eden 65 yaş ve üstündeki bireylerle yaşlılıkla ilgili derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın amacı yaşlıların kendilerini tanımlarken atasözleri ve deyimleri hangi bağlamlarda kullandığının analizini yapmaktır. Bu gayeyle 20 erkek 13 kadınla görüşülmüştür. Araştırmada 65-84 yaş aralığında kişilerden veriler toplanmış bu verilerin analizi yapıldığında görüştüğümüz kişilerin yaşlılıkla ilgili konuşmalarda sıklıkla atasözü ve deyimlere müracaat ettiği görülmüştür. Örneklemimizdeki bireylerin kullandığı atasözü ve deyimlerde yaşlılık, bilgelik ve tecrübe dönemi olarak kullanılmıştır. Yine bedensel güçsüzlük nedeniyle bir mekâna bağlılığı artan yaşlılar toplum açısından olumsuz olarak algılanan bu durumu ruh ve beden ayrımı yapan atasözü ve deyimler aracılığıyla aşmıştır.
Proverbs are striking words used to express a situation or thought that has been shaped from the experience of societies over a long period of time. These words are the common language of humanity, regardless of which nation it belongs to. As in the past, one of the important carrier actors of oral culture today is elderly persons. This group frequently uses proverbs and idioms to describe old age. In this context, the research seeks the answer of how individuals over the age of 65 use proverbs and idioms while describing their own lives and the phenomenon of old age. For this purpose, cyber ethnographic observation was made on the social media accounts of religious, conservative individuals aged 65 and older. For this purpose, in-depth interviews about aging were conducted with individuals aged 65 and over who consider themselves religious and conservative in Antalya province. In this study, it is aimed to analyze in which sense the elderly persons use proverbs and idioms when describing themselves. For this purpose, 20 men and 13 women were interviewed. In the study, data were collected from people aged 65-84 years, and when these data were analyzed, it was seen that the people we interviewed frequently applied to proverbs and idioms in conversations about old age. In the proverbs and idioms used by the individuals in our sample, old age was used as a period of wisdom and experience. In addition, the elderly persons, whose attachment to a place increases due to physical weakness. The individuals in our sample have overcome this attitude of society towards them through proverbs and idioms that distinguish between soul and body.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Sosyolojisi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Haziran 2023 |
Gönderilme Tarihi | 1 Şubat 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 6 |
Burdur İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.